نهنگ های خلیج فارس و دریای عمان

نهنگ مینک (Balaenoptera acutorostrata)، که به نهنگ مینک کوچک نیز معروف است، یکی از کوچک‌ترین اعضای خانواده نهنگ‌های آبی است. این گونه در اقیانوس‌ها و دریاهای سرتاسر جهان یافت می‌شود و به خاطر اندازه کوچکتر و سرعت بالا شناخته شده است. نهنگ مینک دارای بدنی استوانه‌ای شکل با پوستی تیره رنگ است که ممکن است با لکه‌ها و خطوطی در برخی قسمت‌ها همراه باشد.

نهنگ مینک در فهرست قرمز IUCN به عنوان گونه‌ای با وضعیت "کمترین نگرانی" طبقه‌بندی شده است، اما همچنان با تهدیداتی مواجه است. از جمله این تهدیدات می‌توان به شکار برای گوشت و روغن، تلفات ناشی از گرفتار شدن در تجهیزات ماهیگیری، و تاثیرات منفی فعالیت‌های انسانی مانند آلودگی و تغییرات اقلیمی اشاره کرد.

نهنگ مینک تغذیه‌ای متنوع دارد که شامل ماهی‌ها، میگوها و خرچنگ‌ها می‌شود. این گونه معمولاً به تنهایی یا در گروه‌های کوچک شنا می‌کند و به ندرت در گروه‌های بزرگ دیده می‌شود. رفتار شکار آنها نیز جالب توجه است، زیرا آنها از سرعت و چابکی خود برای دستیابی به طعمه استفاده می‌کنند.

با وجود شکار تجاری نهنگ‌ها که در قرن‌های نوزدهم و بیستم به اوج خود رسید، نهنگ مینک به نسبت سایر گونه‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفت، با این حال، با کاهش جمعیت نهنگ‌های بزرگ‌تر، فشار شکار بر روی این گونه افزایش یافت. تلاش‌های بین‌المللی برای حفاظت از نهنگ‌ها، از جمله ممنوعیت شکار تجاری نهنگ که توسط کمیسیون بین‌المللی نهنگ (IWC) اعمال شد، به حفاظت از این گونه کمک کرده است.

نهنگ مینک (Balaenoptera acutorostrata) یکی از کوچک‌ترین اعضای خانواده نهنگ‌های آبی است و در نقاط مختلفی از جهان از جمله در آب‌های سرد شمالی و آب‌های گرمتر استوایی یافت می‌شود. این نهنگ‌ها برای اندازه نسبتاً کوچک خود، که می‌تواند تا حدود ۱۰ متر طول داشته باشد، شناخته شده‌اند. با وجود اندازه‌شان، نهنگ‌های مینک شناگران بسیار توانمندی هستند و می‌توانند برای مدت زمان‌های طولانی با سرعت بالا شنا کنند.

ویژگی‌های ظاهری: نهنگ مینک دارای بدنی باریک و استوانه‌ای شکل است. رنگ بدن آنها معمولاً تیره است، با شکمی روشن‌تر. دارای باله‌های پهن و قدرتمندی هستند که نزدیک به سر قرار دارند، و دمی بزرگ و پهن دارند که در هنگام شیرجه زدن به ندرت دیده می‌شود.

رفتار و تغذیه: نهنگ‌های مینک به خاطر رفتار شکار منحصر به فرد خود شناخته شده‌اند. آنها معمولاً از کریل، ماهی‌ها و سایر موجودات دریایی کوچک تغذیه می‌کنند. این نهنگ‌ها می‌توانند به تنهایی یا در گروه‌های کوچک شکار کنند و قادر به انجام حرکات چابکانه زیر آب برای دستیابی به طعمه‌های خود هستند.

وضعیت حفاظت: نهنگ مینک در فهرست قرمز IUCN به عنوان یک گونه با "کمترین نگرانی" طبقه‌بندی شده است، اما همچنان با چالش‌هایی از جمله تغییرات زیستگاه، آلودگی دریایی و برخی موارد شکار مواجه است. هرچند شکار نهنگ مینک در بسیاری از نقاط جهان کاهش یافته است، اما هنوز در برخی مناطق، به ویژه برای مصارف علمی و تجاری، ادامه دارد.

اهمیت اکولوژیکی: نهنگ‌های مینک نقش مهمی در اکوسیستم‌های دریایی ایفا می‌کنند. به عنوان بخشی از زنجیره غذایی دریایی، آنها به حفظ تعادل جمعیت‌های کریل و سایر موجودات دریایی کمک می‌کنند و بنابراین بر روی کل سیستم اکولوژیکی تأثیر می‌گذارند.

زیستگاه و پراکندگی: نهنگ مینک در زیستگاه‌های مختلفی از جمله آب‌های سرد قطبی تا آب‌های گرم استوایی یافت می‌شود. این تنوع در زیستگاه نشان‌دهنده تطابق پذیری بالای این گونه با شرایط محیطی متفاوت است.

با وجود چالش‌هایی که با آن روبرو هستند، نهنگ‌های مینک همچنان به عنوان یکی از شناخته‌شده‌ترین و مهم‌ترین گونه‌های دریایی در اکوسیستم‌های دریایی جهان به شمار می‌روند.

نهنگ سی (Balaenoptera borealis)، که به نهنگ سی‌فین نیز شناخته می‌شود، یکی دیگر از اعضای خانواده نهنگ‌های آبی است و پس از نهنگ آبی، نهنگ فین و نهنگ هامپبک، چهارمین نهنگ بزرگ جهان به شمار می‌رود. این نهنگ در آب‌های سرد و گرم اقیانوس‌ها در سراسر جهان یافت می‌شود، اگرچه ترجیح می‌دهد در آب‌های عمیق‌تر و دور از ساحل زندگی کند.

ویژگی‌های ظاهری: نهنگ سی دارای بدنی بلند و باریک با پشتی تیره و شکمی روشن‌تر است. این گونه می‌تواند طولی تا حدود ۲۰ متر و وزنی تا ۸۰ تن داشته باشد. باله دمی آنها بسیار بزرگ و قدرتمند است، که به آنها اجازه می‌دهد با سرعت بالایی شنا کنند.

رفتار و تغذیه: نهنگ سی عمدتاً از کریل و ماهی‌های کوچک تغذیه می‌کند. این نهنگ‌ها معمولاً به تنهایی یا در گروه‌های کوچک شنا می‌کنند و غالباً در فصول معینی از سال مهاجرت می‌کنند تا در مناطق غنی از غذا تغذیه کنند.

وضعیت حفاظت: نهنگ سی در فهرست قرمز IUCN به عنوان گونه‌ای با وضعیت "آسیب‌پذیر" طبقه‌بندی شده است. شکار بی‌رویه در قرن‌های نوزدهم و بیستم به جمعیت این گونه آسیب زیادی زد و اگرچه شکار تجاری نهنگ‌ها ممنوع شده است، جمعیت‌ها هنوز از آسیب‌های وارده بهبود نیافته‌اند. علاوه بر شکار، تهدیدات دیگری مانند گرفتاری در تجهیزات ماهیگیری، آلودگی دریایی و تغییرات اقلیمی نیز بر این گونه تاثیر می‌گذارند.

قدامات حفاظتی: برای حفاظت از نهنگ سی، اقدامات بین‌المللی شامل ممنوعیت شکار تجاری نهنگ‌ها، حفاظت از زیستگاه‌های آنها، و تحقیقات برای درک بهتر عادات و نیازهای زیستی این گونه انجام شده است. همچنین، تلاش‌هایی برای کاهش گرفتاری نهنگ‌ها در تجهیزات ماهیگیری و کاهش آلودگی‌های دریایی انجام گرفته است.

نهنگ براید (Balaenoptera brydei) یکی از اعضای خانواده نهنگ‌های آبی است که در آب‌های گرمتر در سراسر جهان، به ویژه در آب‌های استوایی و نیمه استوایی یافت می‌شود. این گونه نسبتا کمتر شناخته شده نسبت به سایر اعضای خانواده نهنگ‌های آبی مانند نهنگ آبی یا نهنگ سی است. نهنگ براید به خاطر ادوین براید، یکی از اولین زیست‌شناسانی که این گونه را توصیف کرد، نام‌گذاری شده است.

رفتار و تغفذیه: نهنگ براید عمدتاً از کریل، ماهی‌ها و سایر موجودات کوچک دریایی تغذیه می‌کند. این گونه توانایی دارد که در آب‌های نسبتاً کم‌عمق شکار کند و اغلب در نزدیکی سطح آب دیده می‌شود. نهنگ براید قادر است با سرعت بالایی شنا کند و دارای رفتارهای پیچیده‌ای است.

وضعیت حفاظت: اطلاعات کمی درباره وضعیت جمعیتی نهنگ براید وجود دارد، اما مانند بسیاری از سایر نهنگ‌های آبی، این گونه نیز در گذشته تحت تأثیر شکار برای تجارت روغن نهنگ قرار داشته است. در حالی که شکار نهنگ در بسیاری از مناطق جهان محدود یا ممنوع شده است، آنها همچنان با تهدیداتی مانند تغییرات زیستگاه، آلودگی دریایی، و گرفتار شدن در تجهیزات ماهیگیری مواجه هستند.

اقدامات حفاظتی: برای حفاظت از نهنگ براید، مانند سایر نهنگ‌های آبی، اقدامات بین‌المللی شامل محافظت از زیستگاه‌ها، محدودیت‌هایی بر شکار و تلاش‌هایی برای کاهش تاثیر فعالیت‌های انسانی بر زیستگاه‌های دریایی انجام شده است. تحقیق و پایش مستمر نیز برای درک بهتر جمعیت‌ها و نیازهای آنها ضروری است تا استراتژی‌های مؤثر حفاظتی توسعه یابند.

نهنگ آبی (Balaenoptera musculus)، بزرگ‌ترین حیوان شناخته‌شده‌ای است که تاکنون روی زمین زندگی کرده است. این نهنگ‌های آبی عظیم می‌توانند به طولی بیش از ۳۰ متر و وزنی تقریباً ۲۰۰ تن دست یابند. با وجود اندازه‌اش، نهنگ آبی تنها از کریل، که نوعی جانور ریز دریایی است، تغذیه می‌کند. این گونه در اقیانوس‌های سرتاسر جهان یافت می‌شود، از قطب شمال تا قطب جنوب.

رفتار: نهنگ‌های آبی معمولاً به تنهایی یا در گروه‌های کوچک شنا می‌کنند. آن‌ها مهاجرت‌های فصلی دارند، در فصول گرم به سمت قطب‌ها برای تغذیه حرکت می‌کنند و در فصول سرد به سمت خط استوا برای تولیدمثل مهاجرت می‌کنند.

تغذیه: نهنگ آبی تقریباً به طور انحصاری از کریل تغذیه می‌کند، و می‌تواند در هر روز تا ۴ تن کریل مصرف کند. آن‌ها با بازکردن دهان خود در زیر آب و شناور شدن از طریق زمین‌های کریل، آب و غذا را به داخل دهان خود مکش می‌کنند.

وضعیت حفاظت: نهنگ آبی در فهرست قرمز IUCN به عنوان "در معرض خطر" طبقه‌بندی شده است. شکار بی‌رویه در قرن نوزدهم و بیستم تعداد آنها را به شدت کاهش داد. هرچند شکار نهنگ‌ها اکنون برای اغلب کشورها ممنوع است، جمعیت‌های آن‌ها هنوز به سطوح پیش از شکار نرسیده‌اند. علاوه بر این، آلودگی، تغییرات زیستگاه، و تغییرات اقلیمی نیز تهدیداتی برای این حیوانات به شمار می‌روند.

اقدامات حفاظتی: برای حفاظت از نهنگ آبی، اقداماتی از جمله حفاظت از زیستگاه‌ها، ممنوعیت شکار، و تحقیقات برای درک بهتر عادات و نیازهای آن‌ها انجام شده است. همچنین، تلاش‌های بین‌المللی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی و آلودگی دریاها نیز برای حفاظت از این گونه و دیگر حیوانات دریایی حیاتی هستند.

نهنگ باله‌دار (Balaenoptera physalus)، که به نهنگ فین نیز شناخته می‌شود، دومین حیوان بزرگ روی زمین پس از نهنگ آبی است. این نهنگ‌ها می‌توانند طولی تا ۲۷ متر و وزنی تا حدود ۸۰ تن داشته باشند. نهنگ‌های باله‌دار در تمام اقیانوس‌های جهان از مناطق قطبی تا استوایی یافت می‌شوند و مهاجرت‌های فصلی بین زیستگاه‌های تغذیه در آب‌های سرد و زیستگاه‌های تولیدمثل و زادآوری در آب‌های گرم انجام می‌دهند.

ویژگی‌های ظاهری: نهنگ باله‌دار دارای بدنی باریک و طولانی با پشتی تیره (معمولا خاکستری تا تیره) و شکمی روشن‌تر است. باله‌های پشتی بزرگ و منحصربه‌فرد آنها، که قبل از دم ظاهر می‌شوند، یکی از مشخصه‌های قابل توجه این گونه است. باله‌های پشتی می‌توانند به شکل‌های مختلفی باشند اما معمولاً بلند و خمیده هستند.

رفتار و تغذیه: نهنگ‌های باله‌دار به طور عمده از کریل، ماهی‌ها و سایر موجودات دریایی کوچک تغذیه می‌کنند. آن‌ها معمولاً در آب‌های عمیق‌تر شکار می‌کنند و می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های مختلف شکار، از جمله شکار از طریق غرشالوده‌سازی، طعمه‌های خود را گردآوری کنند.

وضعیت حفاظت: نهنگ باله‌دار در فهرست قرمز IUCN به عنوان گونه‌ای "در معرض خطر" طبقه‌بندی شده است. شکار بی‌رویه در طول قرن‌های ۱۹ و ۲۰ جمعیت‌های این نهنگ‌ها را به شدت کاهش داد. با وجود ممنوعیت شکار نهنگ در بسیاری از نقاط جهان، جمعیت‌های نهنگ باله‌دار هنوز از نظر تعداد زیاد نشده‌اند و به زمان و تلاش حفاظتی بیشتری نیاز دارند تا به سطوح پایداری بازگردند.

اقدامات حفاظتی: برای حفاظت از نهنگ باله‌دار، تلاش‌های بین‌المللی از جمله توافق‌نامه‌های حفاظت از گونه‌های مهاجر، محدودیت‌های شکار، و پروژه‌های تحقیقاتی برای درک بهتر عادات زیستی و نیازهای آن‌ها انجام شده است. همچنین، آموزش و افزایش آگاهی در مورد اهمیت حفاظت از نهنگ‌ها و زیستگاه‌هایشان بخشی حیاتی از تلاش‌ها برای تضمین بقای این موجودات شگفت‌انگیز است.

نهنگ پیگمی قاتل (Feresa attenuata) یک گونه کمتر شناخته‌شده در میان خانواده دلفین‌ها است که ظاهری شبیه به نهنگ قاتل (اورکا) دارد، اما اندازه‌ای بسیار کوچکتر دارد. این گونه به دلیل اندازه کوچکتر و رفتارهای مشابه با نهنگ قاتل، به نام "پیگمی" قاتل معروف شده است. با این حال، در مقایسه با نهنگ قاتل، تحقیقات و اطلاعات کمتری در مورد نهنگ پیگمی قاتل وجود دارد.

ویژگی‌های ظاهری: نهنگ پیگمی قاتل دارای بدنی باریک و بلند با پوستی تیره است. طول بدن آن‌ها معمولا بین 2.1 تا 2.6 متر است و وزن آن‌ها می‌تواند تا حدود 225 کیلوگرم برسد. این نهنگ‌ها دارای باله پشتی نسبتا بزرگ و منحنی هستند که در وسط پشت قرار دارد. باله‌های جانبی آن‌ها نیز باریک و تیز هستند.

رفتار: گرمسیری و نیمه گرمسیری اقیانوس‌ها یافت می‌شوند و تمایل دارند در نزدیکی سطح آب شنا کنند. اطلاعات کمی در مورد الگوهای مهاجرتی و تغذیه‌ای آن‌ها وجود دارد، اما شناخته شده است که آن‌ها به طور عمده از ماهی و حبار تغذیه می‌کنند.

وضعیت حفاظت: اطلاعات کافی در مورد جمعیت کلی نهنگ پیگمی قاتل و وضعیت حفاظتی آن‌ها در دست نیست. به دلیل ماهیت دور افتاده و اجتماعی آن‌ها، مشاهده و مطالعه این گونه چالش‌برانگیز است. با این حال، مانند بسیاری دیگر از پستانداران دریایی، آن‌ها با تهدیداتی مانند گرفتاری در تجهیزات ماهیگیری، آلودگی دریایی و تغییرات زیستگاه مواجه هستند.

اقدامات حفاظتی: اقدامات حفاظتی مشخصی برای نهنگ پیگمی قاتل وجود ندارد، اما حمایت از قوانین و مقررات بین‌المللی برای حفاظت از زیستگاه‌های دریایی و کاهش تهدیدات ناشی از فعالیت‌های انسانی می‌تواند به حفاظت از این گونه و دیگر پستانداران دریایی کمک کند. تحقیقات بیشتر برای درک بهتر عادات زندگی، الگوهای تغذیه و جمعیت‌های نهنگ پیگمی قاتل نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

نهنگ پایلوت باله کوتاه یکی از دو گونه از نهنگ‌های پایلوت است که در خانواده دلفین‌ها (Delphinidae) قرار می‌گیرد. این گونه‌ها به خاطر سرهای بزرگ گرد و بدن‌های سیاه یا خاکستری تیره‌شان شناخته می‌شوند. نهنگ پایلوت باله کوتاه بیشتر در آب‌های گرمسیری و نیمه گرمسیری یافت می‌شود و اغلب در نزدیکی ساحل و در کنار جزایر دیده می‌شود.

ویژگی‌های ظاهری : نهنگ پایلوت باله کوتاه معمولاً دارای طولی بین 3.5 تا 6 متر است و می‌تواند وزنی تا حدود 3,000 کیلوگرم داشته باشد. باله‌های پشتی آن‌ها کوتاه و خمیده است و در مرکز بدن قرار دارد، که این ویژگی یکی از تفاوت‌های کلیدی آن‌ها با نهنگ پایلوت باله طولانی است.

رفتار: نهنگ‌های پایلوت گونه‌های بسیار اجتماعی هستند و در گروه‌های بزرگ، معروف به "دسته‌ها" یا "پادوها"، زندگی می‌کنند. آن‌ها رفتارهای پیچیده اجتماعی دارند و گاهی اوقات می‌توان آن‌ها را در حال انجام حرکات آکروباتیک یا صداهای ارتباطی مختلف دید.

تغذیه: این گونه بیشتر از ماهی‌ها و حبارها تغذیه می‌کند. آن‌ها شکارچیان ماهری هستند که اغلب در طول شب شکار می‌کنند، به سمت عمق‌های بیشتری از اقیانوس حرکت می‌کنند تا طعمه‌های خود را پیدا کنند.

وضعیت حفاظت: وضعیت حفاظتی نهنگ پایلوت باله کوتاه بستگی به منطقه و جمعیت خاص دارد. آن‌ها به طور کلی تهدیدهایی مانند گرفتار شدن در تجهیزات ماهیگیری، آلودگی دریایی و تغییرات زیستگاه را تجربه می‌کنند. در برخی مناطق، شکار محدودی از این نهنگ‌ها نیز انجام می‌شود، که می‌تواند بر جمعیت آن‌ها تأثیر بگذارد.

اقدامات حفاظتی: حفاظت از نهنگ پایلوت باله کوتاه شامل تلاش‌های بین‌المللی برای کاهش تهدیدات انسانی، محافظت از زیستگاه‌های کلیدی آن‌ها و تحقیقات بیشتر برای درک بهتر نیازها و رفتارهای آن‌ها است. توافقنامه‌های بین‌المللی مانند CITES (کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه‌های در معرض خطر انقراض) به منظور کنترل و مدیریت تجارت گونه‌های در معرض خطر، از جمله نهنگ پایلوت باله کوتاه، وجود دارد.

نهنگ اسپرم کوتاه یا نهنگ اسپرم کوچک (Kogia sima)، که گاهی اوقات به نام نهنگ اسپرم کوتاه‌باله نیز شناخته می‌شود، یکی از دو گونه در جنس Kogia است، گونه دیگر آن نهنگ اسپرم پیگمی (Kogia breviceps) است. این نهنگ‌ها از خانواده Kogiidae هستند و اندازه‌ای کوچک‌تر از نهنگ اسپرم بزرگ‌تر (Physeter macrocephalus) دارند. نهنگ اسپرم کوتاه در آب‌های گرمسیری و نیمه گرمسیری سراسر جهان یافت می‌شود و زندگی بیشتری در آب‌های عمیق دارد.

ویژگی‌های ظاهری: نهنگ اسپرم کوتاه دارای بدنی استوانه‌ای با پوستی صاف و تیره است. طول بدن آن‌ها معمولاً حدود 2.7 تا 3.4 متر و وزنی تا حدود 400 کیلوگرم است. دارای سری نسبتاً بزرگ و باله‌های کوتاه و منحنی هستند. یکی از ویژگی‌های قابل توجه این نهنگ‌ها، سر بزرگ آن‌هاست که حاوی مقدار زیادی ماده‌ای به نام اسپرماسیتی است، که در گذشته به دلیل مصارف روغن نهنگ شکار می‌شدند.

رفتار: نهنگ‌های اسپرم کوتاه اغلب به تنهایی یا در گروه‌های کوچک دیده می‌شوند. آن‌ها بیشتر وقت خود را در تعقیب طعمه به سمت عمق‌های زیاد زیر آب می‌گذرانند و می‌توانند برای مدت زمان قابل توجهی زیر آب بمانند. غذای اصلی آن‌ها شامل حبار و ماهی‌های عمیق‌العاد است.

تغذیه: نهنگ اسپرم کوتاه عمدتاً از حبارها تغذیه می‌کند، اما گاهی اوقات ماهی و سایر موجودات دریایی را نیز شکار می‌کند. آن‌ها شکارچیان مهارتی هستند که می‌توانند در عمق بسیاری به شکار طعمه‌های خود بپردازند.

وضعیت حفاظت: اطلاعات دقیقی در مورد وضعیت جمعیتی نهنگ اسپرم کوتاه در دست نیست، اما این گونه با چالش‌هایی مانند گرفتاری در تجهیزات ماهیگیری و تغییرات زیستگاه مواجه است. با این حال، آن‌ها به طور کلی کمتر از نهنگ اسپرم بزرگتر شکار می‌شوند.

اقدامات حفاظتی: تلاش‌های حفاظتی برای نهنگ اسپرم کوتاه شامل مطالعه بیشتر رفتار و زیستگاه آن‌ها، همچنین تدابیری برای کاهش تهدیدات ناشی از فعالیت‌های انسانی است. حفاظت از زیستگاه‌های کلیدی و کاهش گرفتاری در تجهیزات ماهیگیری از اولویت‌های مهم در حفاظت از این گونه است.

نهنگ گوژپشت (Megaptera novaeangliae) یکی از قابل شناسایی‌ترین و محبوب‌ترین گونه‌های نهنگ‌ها است، که به دلیل باله‌های بزرگ پکتورال خود، که می‌تواند تا یک سوم طول بدنشان باشد، و همچنین به خاطر پرش‌های زیبا و آوازهای پیچیده‌ی آن‌ها شناخته می‌شود. نهنگ‌های گوژپشت در تمام اقیانوس‌های جهان از قطب تا قطب یافت می‌شوند و مهاجرت‌های طولانی بین زیستگاه‌های تغذیه در آب‌های سرد و زیستگاه‌های تولیدمثل و زادآوری در آب‌های گرم انجام می‌دهند.

ویژگی‌های ظاهری: نهنگ گوژپشت دارای جسمی بزرگ با سری نسبتاً کوچک است. طول آن‌ها می‌تواند به 16 متر (برای نرها) و وزن آن‌ها می‌تواند تا حدود 36 تن برسد. پوست آن‌ها معمولاً خاکستری است و ممکن است با لکه‌هایی سفید و زخم‌هایی که از برخورد با دیگر نهنگ‌ها و شکارچیان به دست آمده باشد، پوشیده شود. باله‌های پکتورال بسیار بزرگ و باله‌ی پشتی کوچک ویژگی‌های بارز آن‌ها هستند.

رفتار: نهنگ‌های گوژپشت برای ارتباط و جذب جفت از آوازهای پیچیده و طولانی استفاده می‌کنند. آن‌ها همچنین به خاطر رفتارهای آب‌نمایی مانند پرش از آب و ضربه زدن با باله‌ها یا دم خود بر سطح آب شناخته می‌شوند. نهنگ‌های گوژپشت اغلب در گروه‌های کوچک یافت می‌شوند، اگرچه ممکن است در زمان تغذیه در آب‌های سرد، به طور موقت در گروه‌های بزرگ‌تر جمع شوند.

تغذیه: نهنگ‌های گوژپشت از روش‌های مختلفی برای تغذیه استفاده می‌کنند، از جمله "غربال کردن"، که در آن آب را از بین صفحات بالین خود عبور می‌دهند تا کریل و ماهی‌های کوچک را جمع‌آوری کنند. آن‌ها همچنین ممکن است با استفاده از حباب‌ها برای محصور کردن طعمه‌های خود شکار کنند.

وضعیت حفاظت: نهنگ گوژپشت زمانی در معرض خطر انقراض قرار داشت، اما به لطف تلاش‌های حفاظتی و ممنوعیت شکار تجاری نهنگ، جمعیت آن‌ها در بسیاری از مناطق جهان رو به بهبود است. این گونه اکنون در فهرست قرمز IUCN به عنوان "کمترین نگرانی" طبقه‌بندی می‌شود، اگرچه همچنان با تهدیداتی مانند تغییرات زیستگاه، آلودگی دریایی و گرفتار شدن در تجهیزات ماهیگیری مواجه است.

نهنگ قاتل یا اورکا (Orcinus orca) یکی از شناخته‌شده‌ترین و قدرتمندترین درندگان دریایی است که در بالای زنجیره غذایی قرار دارد. این پستاندار دریایی، که در تمام اقیانوس‌ها از قطبی تا استوایی یافت می‌شود، بزرگ‌ترین عضو خانواده دلفین‌ها است و به خاطر قابلیت‌های شکارچیانه بسیار توسعه‌یافته، هوش بالا و رفتارهای اجتماعی پیچیده‌اش شناخته می‌شود.

ویژگی‌های ظاهری: اورکاها دارای بدنی بزرگ و قوی با رنگ‌آمیزی مشخص سیاه و سفید هستند. آن‌ها می‌توانند تا حدود ۸ تا ۹ متر طول و بیش از ۵ تن وزن داشته باشند، گرچه برخی از نرهای بالغ ممکن است تا ۱۰ متر طول و بیش از ۶ تن وزن داشته باشند. باله‌های پشتی آن‌ها، به ویژه در نرهای بالغ، می‌تواند بسیار بلند و تا ۱.۸ متر ارتفاع داشته باشد.

رفتار: نهنگ‌های قاتل به شدت اجتماعی هستند و در گروه‌های خانوادگی به نام "پادوها" زندگی می‌کنند که ممکن است شامل ده‌ها فرد باشد. آن‌ها دارای سیستم‌های ارتباطی پیچیده‌ای هستند و می‌توانند برای هماهنگی شکار و ارتباط با یکدیگر از صداهای مختلف استفاده کنند.

تغذیه: اورکاها شکارچیانی همه‌چیزخوار هستند که رژیم غذایی آن‌ها می‌تواند شامل ماهی، پستانداران دریایی (مانند فک‌ها و دیگر دلفین‌ها)، و حتی پرندگان دریایی باشد. آن‌ها روش‌های شکار مختلف و خلاقانه‌ای دارند، از جمله محاصره کردن طعمه و به دام انداختن آن‌ها روی ساحل.

وضعیت حفاظت: اورکاها به طور کلی در فهرست قرمز IUCN به عنوان گونه‌ای با کمترین نگرانی طبقه‌بندی می‌شوند، اما برخی از جمعیت‌های محلی در معرض خطر هستند، به ویژه به دلیل آلودگی، کاهش زیستگاه، تغییرات اقلیمی و شکار. تحقیق و حفاظت مداوم برای درک بهتر و حفاظت از این پستانداران دریایی شگفت‌انگیز و پیچیده ضروری است.

نهنگ سر هندوانه‌ای یا نهنگ سر صاف (Peponocephala electra)، که به نام دلفین الکترا نیز شناخته می‌شود، یک گونه از دلفین‌های اقیانوسی است که در آب‌های گرم و معتدل در سراسر جهان یافت می‌شود. این نهنگ‌ها بخشی از خانواده‌ی دلفین‌های سر بطری (Delphinidae) هستند و به خاطر شکل منحصربه‌فرد سرشان به این نام شهرت دارند.

ویژگی‌های ظاهری: نهنگ سر هندوانه‌ای دارای بدنی باریک و استوانه‌ای شکل با پوستی صاف و براق است. رنگ‌آمیزی آن‌ها معمولاً ترکیبی از خاکستری و سفید است، با شکمی روشن‌تر از پشت. طول بدن آن‌ها می‌تواند تا حدود 2.5 متر و وزنشان تا حدود 200 کیلوگرم برسد. سر آن‌ها صاف و بدون برآمدگی بینی بارز (نهنگ‌ها و دلفین‌های دیگر معمولاً دارای "بطری" یا "منقار" هستند) است، که به آن‌ها ظاهر منحصربه‌فردی می‌دهد.

رفتار: نهنگ‌های سر هندوانه‌ای معمولاً در گروه‌های کوچک تا متوسط یافت می‌شوند و می‌توانند در هنگام شنا رفتارهای پیچیده اجتماعی نشان دهند. آن‌ها گونه‌های فعالی هستند که دوست دارند در سطح آب پرش کنند و گاهی اوقات ممکن است از کشتی‌ها پیروی کنند.

تغذیه: آن‌ها به طور عمده از ماهی‌ها و حبارها تغذیه می‌کنند، اغلب در عمق آب‌ها به دنبال طعمه می‌روند. روش‌های شکار آن‌ها معمولاً شامل شکار گروهی و همکاری برای محاصره طعمه است.

وضعیت حفاظت: اطلاعات کمی در مورد وضعیت جمعیت کلی نهنگ سر هندوانه‌ای وجود دارد، اما این گونه به نظر نمی‌رسد که در حال حاضر در معرض خطر فوری باشد. با این حال، مانند بسیاری از پستانداران دریایی، آن‌ها در معرض تهدیداتی از جمله گرفتار شدن در تجهیزات ماهیگیری، آلودگی دریایی و تغییرات زیستگاه قرار دارند.

اقدامات حفاظتی: تلاش‌های حفاظتی برای نهنگ سر هندوانه‌ای ممکن است شامل حفاظت از زیستگاه‌های مهم، مدیریت تهدیدهای ناشی از فعالیت‌های انسانی و افزایش آگاهی در مورد این گونه باشد. تحقیقات بیشتر برای درک بهتر جمعیت‌ها، رفتار و نیازهای زیستگاهی آن‌ها ضروری است.

نهنگ اسپرم (Physeter macrocephalus) یکی از معروف‌ترین و بزرگ‌ترین پستانداران دریایی است که در اقیانوس‌های سراسر جهان یافت می‌شود. این گونه به دلیل سر بزرگ و منحصربه‌فرد خود که حاوی ماده‌ای به نام اسپرماسیتی است و در گذشته برای تولید روغن نهنگ استفاده می‌شد، شناخته شده است.

ویژگی‌های ظاهری:

اندازه: نهنگ اسپرم می‌تواند تا حدود 20.5 متر طول داشته باشد، اگرچه اکثر نمونه‌های بالغ بین 16 تا 18 متر طول دارند. وزن آن‌ها می‌تواند تا 57 تن نیز برسد.

سر: بزرگ‌ترین ویژگی قابل تشخیص نهنگ اسپرم، سر بزرگ آن است که تقریباً یک سوم طول کل بدن را تشکیل می‌دهد.

رنگ: پوست آن‌ها معمولاً خاکستری تیره است و گاهی اوقات ممکن است با لکه‌های سفیدرنگی به ویژه در ناحیه شکم دیده شود.

رفتار: نهنگ‌های اسپرم به تنهایی یا در گروه‌های کوچک شنا می‌کنند. آن‌ها می‌توانند برای مدت زمان طولانی زیر آب بمانند و شیرجه‌های عمیقی انجام دهند تا طعمه خود را شکار کنند.

آن‌ها برای شکار حبارهای عمیق زندگی می‌کننده و گاهی اوقات ماهی، به عمق‌های زیادی غواصی می‌کنند.

تغذیه: نهنگ اسپرم عمدتاً از حبارها، به ویژه حبار عمیق زندگی کننده تغذیه می‌کند، اگرچه ممکن است گاهی ماهی و سایر موجودات دریایی را نیز مصرف کند.

وضعیت حفاظت: نهنگ اسپرم در فهرست قرمز IUCN به عنوان گونه‌ای با وضعیت "آسیب‌پذیر" طبقه‌بندی شده است. شکار بی‌رویه در قرن‌های گذشته جمعیت آن‌ها را به شدت کاهش داد، اگرچه تلاش‌های بین‌المللی برای حفاظت در دهه‌های اخیر به بهبود وضعیت آن‌ها کمک کرده است.

اقدامات حفاظتی: ممنوعیت شکار تجاری نهنگ و اجرای قوانین بین‌المللی حفاظت از آن‌ها کمک کرده است تا جمعیت‌های نهنگ اسپرم در برخی از مناطق جهان بازیابی شود. با این حال، حفظ زیستگاه‌های آن‌ها و مقابله با تهدیدات ناشی از آلودگی و تغییرات اقلیمی همچنان از اولویت‌های حفاظتی است.

نهنگ شبه قاتل (Pseudorca crassidens)، که گاهی اوقات به عنوان "دلفین شبه قاتل" نیز شناخته می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین اعضای خانواده دلفین‌ها است. با وجود نامش، این گونه تنها دورترین ارتباط را با نهنگ قاتل (اورکا) دارد و به لحاظ ظاهری و رفتاری تفاوت‌هایی با آن دارد.

ویژگی‌های ظاهری: نهنگ شبه قاتل بدنی بلند و باریک با پوستی سیاه یا خاکستری تیره دارد. باله‌های پشتی آن‌ها نسبتاً بزرگ و متمایل به عقب هستند، و باله‌های سینه‌ای آن‌ها بلند و نوک‌تیز است. طول بدن آن‌ها می‌تواند به بیش از ۶ متر برسد و وزن آنها گاهی اوقات تا حدود ۲۲۰۰ کیلوگرم نیز می‌رسد، که آنها را به یکی از بزرگ‌ترین اعضای دلفین‌های اقیانوسی تبدیل می‌کند.

رفتار: نهنگ‌های شبه قاتل اجتماعی هستند و معمولاً در گروه‌های بزرگی یافت می‌شوند که می‌تواند شامل صدها فرد باشد. آن‌ها مهاجر هستند و می‌توانند در آب‌های عمیق در سرتاسر جهان یافت شوند، اگرچه معمولاً در آب‌های گرمتر به ویژه در مناطق استوایی و نیمه استوایی دیده می‌شوند.

تغذیه: این گونه به طور عمده از ماهی‌ها و حبارها تغذیه می‌کند و گاهی اوقات ممکن است به شکار پستانداران دریایی کوچکتر نیز بپردازد. آن‌ها شکارچیان ماهری هستند که معمولاً در گروه‌ها شکار می‌کنند تا طعمه خود را محاصره نمایند.

وضعیت حفاظت: اگرچه نهنگ شبه قاتل در بسیاری از مناطق به وفور یافت می‌شود، اطلاعات کمی در مورد جمعیت کلی آن‌ها در دست است و در برخی مناطق ممکن است تحت فشار باشند. آنها به طور کلی تهدیداتی را از گرفتاری در تجهیزات ماهیگیری، آلودگی دریایی و تغییرات زیستگاه تجربه می‌کنند. همچنین، در برخی مناطق شکار آنها برای استفاده از گوشت یا به دلایل دیگر انجام می‌شود.

اقدامات حفاظتی: تلاش‌های حفاظتی برای نهنگ شبه قاتل شامل مطالعه بیشتر جمعیت‌ها، رفتارها و زیستگاه‌های آن‌ها، همچنین تدابیری برای کاهش تهدیدهای انسانی مانند آلودگی و گرفتاری در تجهیزات ماهیگیری است. حمایت از قوانین و مقررات بین‌المللی که جلوگیری از شکار غیرقانونی آن‌ها را هدف قرار می‌دهد، نیز مهم است.

Ziphius cavirostris به نهنگ منقاردار کاویروستریس یا نهنگ بیک نامیده می‌شود. این گونه از خانواده نهنگ‌های منقاردار (Ziphiidae) است و در آب‌های عمیق در سرتاسر جهان یافت می‌شود.

ویژگی‌های ظاهری: نهنگ منقاردار کاویروستریس دارای بدنی بلند و باریک با پوستی تیره است. این گونه به خاطر منقار باریک و طولانی‌اش شناخته می‌شود. باله‌های پشتی آن‌ها کوچک و در نزدیکی وسط پشت قرار دارد. طول بدن آن‌ها معمولاً بین 5.5 تا 7 متر است و وزن آن‌ها می‌تواند تا چندین تن برسد.

رفتار: نهنگ‌های منقاردار کاویروستریس معمولاً در آب‌های عمیق و دور از ساحل یافت می‌شوند. آن‌ها توانایی غواصی عمیق دارند و می‌توانند برای مدت‌های طولانی زیر آب بمانند تا به دنبال طعمه‌هایی مانند حبارهای عمیق‌العاد یا ماهی‌ها بگردند.

تغذیه: این گونه عمدتاً از حبارها تغذیه می‌کند، به ویژه از گونه‌هایی که در عمق‌های زیاد زندگی می‌کنند. آن‌ها همچنین ممکن است از ماهی‌ها و سایر موجودات دریایی که در عمق‌های زیاد یافت می‌شوند، تغذیه کنند.

وضعیت حفاظت: اطلاعات دقیقی در مورد وضعیت جمعیتی نهنگ منقاردار کاویروستریس در دست نیست، اما به نظر نمی‌رسد که به طور گسترده‌ای تحت تهدید باشند. با این حال، آن‌ها مانند بسیاری از پستانداران دریایی دیگر، ممکن است تحت تاثیر تغییرات زیستگاه، آلودگی دریایی، و گرفتاری در تجهیزات ماهیگیری قرار گیرند.

اقدامات حفاظتی: تلاش‌های حفاظتی برای نهنگ‌های منقاردار شامل تحقیق و نظارت بر جمعیت‌های آن‌ها، حفاظت از زیستگاه‌هایشان، و کاهش تهدیدات انسانی است. حمایت از قوانین بین‌المللی که شکار غیرقانونی پستانداران دریایی را ممنوع می‌کنند، نیز برای حفاظت از این گونه‌ها حیاتی است.