دوکفه ای های خلیج فارس و دریای عمان

صدف‌های دوکفه‌ای، که به آن‌ها بایوالوها نیز گفته می‌شود، از رده‌ی مولوسک‌های آبزی هستند که دارای دو قسمت (کفه) متقارن هستند که توسط یک مفصل به هم متصل می‌شوند. این دو کفه معمولاً توسط یک یا دو عضله‌ی قوی که به آن‌ها عضله‌های ادوکتور گفته می‌شود، باز و بسته می‌شوند. صدف‌های دوکفه‌ای در اقیانوس‌ها، دریاها و آب‌های شیرین مانند رودخانه‌ها و دریاچه‌ها یافت می‌شوند و انواع بسیار متنوعی دارند.

تغذیه

صدف‌های دوکفه‌ای به طور عمده از پلانکتون و مواد آلی معلق در آب تغذیه می‌کنند. آن‌ها این کار را از طریق فیلتر کردن آب با استفاده از زبانه‌هایی که به عنوان زبانه‌های آبششی شناخته می‌شوند، انجام می‌دهند. آب از طریق آبشش‌های آن‌ها عبور کرده، ذرات غذایی در آن‌ها گیر می‌افتند و سپس به دهان هدایت می‌شوند.

تولیدمثل

صدف‌های دوکفه‌ای می‌توانند به روش‌های مختلفی تولیدمثل کنند، اما اکثر آن‌ها دارای دو جنسیت جدا از هم هستند و از طریق رهاسازی اسپرم و تخم‌ ها به آب تولیدمثل می‌کنند. در برخی موارد، لاروها قبل از تبدیل شدن به صدف‌های بالغ، مراحل پلانکتونی را طی می‌کنند.

اهمیت اکولوژیکی و اقتصادی

صدف‌های دوکفه‌ای نقش مهمی در اکوسیستم‌های آبی دارند. آن‌ها به عنوان فیلترکننده‌های طبیعی عمل کرده و به حفظ کیفیت آب کمک می‌کنند. همچنین، آن‌ها منبع غذایی برای بسیاری از موجودات آبزی دیگر هستند.

از نظر اقتصادی، برخی از صدف‌های دوکفه‌ای مانند صدف‌های خوراکی (مثل محار) و صدف‌های مرواریدزا ارزش بالایی دارند. آن‌ها همچنین در صنایع غذایی و برای تزئینات و جواهرات استفاده می‌شوند.

تهدیدات

صدف‌های دوکفه‌ای با تهدیدات مختلفی روبرو هستند، از جمله آلودگی آب، از بین رفتن زیستگاه‌ها، تغییرات اقلیمی و بیماری‌ها. علاوه بر این، برخی از گونه‌ها به دلیل صید بی‌رویه در معرض خطر قرار دارند. تلاش‌های حفاظتی برای حفظ این گونه‌ها و زیستگاه‌های آن‌ها حیاتی است.