|
قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به پروتکل ۱۹۸۸ در ارتباط با کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین ۱۹۶۶
ماده واحده ـ به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده میشود به پروتکل ۱۹۸۸ (۱۳۶۶) در ارتباط با کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین ۱۹۶۶ (۱۳۴۴) سازمان بین‌المللی دریانوردی مشتمل بر بیست و یک ماده، سه ضمیمه، مقرره‌های موردنظر از چهل و نه مقرره مربوط و پنج قطعنامه به شرح پیوست ملحق شود و اسناد مربوط را مبادله نماید.
پروتکل ۱۹۸۸ در ارتباط با کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین ۱۹۶۶ متعاهدین به پروتکل حاضر،
که متعاهد به کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین مصوب پنجم آوریل ۱۹۶۶ (برابر با شانزدهم فروردین ماه ۱۳۴۵) لندن می‌باشند، با تشخیص این‌که کنوانسیون فوق‌الذکر کمک‌های شایانی به افزایش ایمنی کشتی‌ها و اموال در دریا و جان اشخاص روی عرشه خواهد نمود، همچنین با تشخیص نیاز به بهبود بیشتر دستورالعمل‌های فنی کنوانسیون فوق‌الذکر، به علاوه با تشخیص نیاز به معرفی شرایط کنوانسیون فوق‌الذکر برای بازرسی و صدور گواهینامه هماهنگ با مقررات مشابه در سایر اسناد بین‌المللی،
با در نظر گرفتن این مطلب که این نیازها به نحو احسن با انعقاد پروتکل مربوط به کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ تأمین میشود، به شرح زیر توافق نمودند:
ماده ۱ـ تعهدات کلی
۱- متعاهدین به پروتکل حاضر متعهد می‌شوند که مقررات پروتکل حاضر و ضمائم آن که جزء لاینفک آن محسوب می‌شوند را به مرحله اجرا درآورند. هرگونه ارجاع به پروتکل حاضر در عین حال به منزله ارجاع به ضمائم آن است.
۲- بین متعاهدین به پروتکل حاضر، مقررات کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین ۱۹۶۶ (که از این پس « کنوانسیون» نامیده میشود) به استثنای ماده (۲۹)، منوط به تغییرات و الحاقات مندرج در پروتکل حاضر، قابل اجرا خواهد بود.
۳- در مورد کشتی‌هایی که محق به برافراشتن پرچم کشوری است که متعاهد به کنوانسیون و پروتکل حاضر نیست، متعاهدین به پروتکل حاضر باید الزامات کنوانسیون و پروتکل حاضر را حسب لزوم به منظور اطمینان از این‌که هیچ رفتار مطلوب‌تری در مورد این کشتی‌ها به کار گرفته نشده است، اعمال نمایند.
ماده ۲- گواهینامه‌های موجود
۱- با وجود مقررات دیگر پروتکل حاضر، هر گواهینامه بین‌المللی خط شاهین متداول هنگامی که پروتکل حاضر در مورد دولتی که کشتی حق برافراشتن پرچم وی را دارد به مرحله اجرا درمی‌آید، باید تا زمانی که منقضی می‌گردد معتبر باقی بماند.
۲- هر متعاهدی به پروتکل حاضر، نباید بر طبق و تحت مقررات کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ (مصوب ۵ آوریل ۱۹۶۶) (برابر با شانزدهم فروردین ۱۳۴۵) گواهینامه صادر نماید.
ماده ۳- تبادل اطلاعات
متعاهدین به پروتکل حاضر متعهد می‌شوند اسناد ذیل را به دبیر کل سازمان بین‌المللی دریانوردی (که از این پس «سازمان» خوانده میشود) ارسال و تودیع نمایند:
الف) متن قوانین، مصوبات، احکام، مقررات و دیگر اسناد در مورد موضوعات مختلف که در محدوده پروتکل حاضر رسماً اعلام شده باشد.
ب) فهرستی از بازرسین منتخب یا سازمان‌های مشخص شده که به نیابت از طرف آن‌ها در اجرای موضوعات مربوط به خط شاهین جهت ابلاغ به متعاهدین به منظور اطلاع مأمورین آن‌ها عمل می‌کنند و اطلاعیه‌ای در رابطه با مسئولیت‌های ویژه و شرایط اختیارات تفویض شده به بازرسین منتخب یا سازمان‌های مشخص شده،
ج) تعداد کافی از نمونه‌های گواهینامه‌های مربوطه صادره تحت مقررات پروتکل حاضر.
ماده ۴- امضاء، تصویب، پذیرش، تأیید و الحاق
۱- پروتکل حاضر از تاریخ اول مارس ۱۹۸۹ میلادی (برابر با دهم اسفند ۱۳۶۸ هجری شمسی) تا بیست و هشتم فوریه ۱۹۹۰ میلادی (برابر با نهم اسفند ۱۳۶۹ هجری شمسی) در مقر مرکزی سازمان جهت امضاء و پس از آن تاریخ، جهت الحاق مفتوح خواهد بود. منوط به مقررات بند (۳)، کشورها میتوانند رضایت خود را برای عضویت در این پروتکل به روش‌های زیر اعلام نمایند:
الف) امضاء بدون حق شرط تصویب، پذیرش یا تأیید، یا
ب) امضاء مشروط به تصویب، پذیرش یا تأیید و پس از آن تصویب، پذیرش یا تأیید، یا
ج) الحاق.
۲. تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق باید با تسلیم یک سند به این منظور به دبیر کل سازمان صورت پذیرد.
۳. پروتکل حاضر ممکن است بدون حق شرط امضاء، تصویب، پذیرش، تأیید یا مورد الحاق قرار گیرد، فقط توسط کشورهایی که کنوانسیون را بدون حق شرط امضا، تصویب، قبول، تأیید یا به آن ملحق شده‌اند.
ماده ۵- لازم‌الاجراء شدن
۱. پروتکل حاضر دوازده ماه پس از تاریخ تحقق یافتن دو شرط ذیل لازم‌الاجراء خواهد گردید:
الف) حداقل پانزده کشور که مجموع ناوگان‌های تجاری آن‌ها از پنجاه درصد (۵۰ %) تناژ ناخالص کشتیرانی تجاری جهانی کمتر نباشد، رضایت خود را مبنی بر عضویت در این پروتکل بر طبق ماده (۴) ابراز نموده باشند، و
ب) شرایط لازم‌الاجرا شدن پروتکل ۱۹۸۸ در رابطه با کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا، ۱۹۷۴ برآورده شده باشد، به شرط این‌که پروتکل حاضر تا قبل از اول فوریه ۱۹۹۲ میلادی (برابر با دوازده بهمن ۱۳۷۱ هجری شمسی) لازم‌الاجرا نشده باشد.
۲. برای کشورهایی که سند تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق در رابطه با پروتکل حاضر را بعد از زمانی که شرایط لازم‌الاجرا شدن آن تحقق یافته باشد اما قبل از تاریخ لازم‌الاجرا شدن تسلیم کرده‌اند، تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق در تاریخ لازم‌الاجرا شدن پروتکل حاضر یا سه ماه بعد از تاریخ تسلیم اسناد، هر کدام که دیرتر باشد، به مورد اجرا درخواهد آمد.
۳. هر سند تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق که پس از تاریخ لازم‌الاجرا شدن پروتکل حاضر تسلیم شود باید سه ماه پس از تاریخ تسلیم به مرحله اجرا درآید.
۴. بعد از تاریخی که اصلاحات پروتکل حاضر یا هر اصلاحیهای بین متعاهدین به پروتکل حاضر به کنوانسیون تحت ماده (۶) پذیرفته شده تلقی شود، هر سند تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق تسلیم شده باید در مورد پروتکل حاضر یا کنوانسیون اصلاح شده اعمال گردد.
ماده ۶- اصلاحیه‌ها
۱. بین متعاهدین به پروتکل حاضر، این پروتکل و کنوانسیون می‌تواند بر طبق هر یک از ارزش‌های مشخص شده در بندهای ذیل اصلاح شود.
۲. اصلاح پس از بررسی توسط سازمان:
الف) هر گونه اصلاحیه پیشنهادی توسط یک متعاهد به پروتکل حاضر باید به دبیر کل سازمان ارائه شود، سپس دبیر کل آن را حداقل شش ماه قبل از بررسی به کلیه اعضای سازمان و کلیه دولت‌های متعاهد به کنوانسیون بخشنامه خواهد نمود.
ب) هرگونه اصلاحیه پیشنهادی که مطابق بند فوق بخشنامه شده باشد، باید به کمیته ایمنی دریانوردی سازمان جهت بررسی ارجاع داده شود.
ج) کشورهای متعاهد به پروتکل حاضر، اعم از این‌که عضو سازمان باشند یا نباشند، مجاز هستند که در جلسات کمیته ایمنی دریانوردی جهت بررسی و تصویب اصلاحیه‌ها حضور داشته باشند.
د) اصلاحیه‌ها باید توسط دو سوم اکثریت متعاهدین به پروتکل حاضر که در کمیته ایمنی دریانوردی توسعه یافته حضور داشته و رأی می‌دهند همان‌طور که در زیر بند (ج) آمده (که از این پس کمیته ایمنی دریانوردی توسعه یافته خوانده میشود) در شرایطی انجام شود که حداقل یک سوم متعاهدین به هنگام رأی‌گیری حضور داشته باشند.
هـ) اصلاحیه‌های مصوب مطابق زیر بند (د) باید توسط دبیر کل سازمان به کلیه متعاهدین به پروتکل حاضر جهت پذیرش ارسال گردد.
و) ....
۱. بین متعاهدین به پروتکل حاضر، یک اصلاحیه به یک ماده یا ضمیمه (الف) پروتکل حاضر یا اصلاحیهای به یک ماده از کنوانسیون، باید در تاریخی که توسط دو سوم متعاهدین به پروتکل حاضر مورد قبول واقع شده، پذیرفته شده در نظر گرفته شود.
۲. بین متعاهدین به پروتکل حاضر، یک اصلاحیه به ضمیمه (ب) پروتکل حاضر یا یک اصلاحیه به ضمیمه این کنوانسیون باید در تاریخ‌هایی که ذیلاً ذکر میشود، پذیرفته شده در نظر گرفته شود:
(الف ـ الف) – بعد از پایان دو سال از تاریخ ارسال به متعاهدین پروتکل حاضر جهت پذیرش، یا
(ب ـ ب) – در پایان مدت دیگری که نباید کمتر از یک سال باشد، اگر در زمان تصویب توسط دو سوم اکثریت متعاهدین حاضر و رأی‌دهنده در کمیته ایمنی دریانوردی توسعه‌یافته این چنین تعیین شده باشد.
در هر صورت، اگر در محدوده زمان مشخص شده بیش از یک سوم متعاهدین، یا متعاهدینی که مجموع ناوگان تجاری آن‌ها کمتر از پنجاه درصد (۵۰ %) تناژ ناخالص تمام ناوگان تجاری کلیه متعاهدین نمی‌شود به دبیر کل سازمان اطلاع دهند که به آن اصلاحیه معترض می‌باشند، آن اصلاحیه پذیرفته شده در نظر گرفته نخواهد شد.
ز) .......
۱. اصلاحیه ذکر شده در زیر بند (۱) (و)، در ارتباط با متعاهدینی که این پروتکل را مورد پذیرش قرار داده‌اند، شش ماه پس از تاریخی که در آن تاریخ پذیرفته شده در نظر گرفته میشود لازم‌الاجرا خواهد شد و در ارتباط با هر متعاهدی که آن را بعد از آن تاریخ بپذیرد، شش ماه بعد از تاریخ پذیرش متعاهد لازم‌الاجرا می‌گردد.
۲. اصلاحیه ذکر شده در بند (۲) (و) در رابطه با کلیه متعاهدین به پروتکل حاضر، به غیر از متعاهدینی که تحت آن زیر بند به آن اصلاحیه معترض بوده‌اند و اعتراض خود را باز پس نگرفته‌اند، شش ماه پس از تاریخی که پذیرفته شده در نظر گرفته میشود لازم‌الاجرا می‌گردد. با این همه، قبل از تاریخی که برای لازم‌الاجرا شدن در نظر گرفته شده، هر متعاهدی می‌تواند یادداشتی به دبیر کل سازمان بدهد که خود را از ترتیب اثر دادن به آن اصلاحیه برای مدتی که از یک سال از تاریخ لازم‌الاجرا شدن آن بیشتر نباشد معاف نماید، یا برای مدت زمان بیش‌تری که ممکن است توسط دو سوم اکثریت متعاهدین حاضر و رأی دهنده در کمیته ایمنی دریانوردی توسعه یافته در زمان تصویب آن اصلاحیه تعیین شده باشد.
۳. اصلاح توسط کنفرانس:
الف) بنا به درخواست یک متعاهد به پروتکل حاضر و تصدیق حداقل یک سوم متعاهدین، سازمان باید کنفرانسی را متشکل از متعاهدین برای بررسی اصلاحیه‌های پروتکل حاضر و کنوانسیون برگزار نماید.
ب) هرگونه اصلاحیه در چنین کنفرانسی که توسط دو سوم اکثریت متعاهدین حاضر و رأی‌دهنده تصویب شود باید توسط دبیر کل سازمان به کلیه متعاهدین جهت پذیرش ارسال شود.
ج) مگر این‌که کنفرانس به طور دیگری تصمیم‌گیری نماید، اصلاحیه باید پذیرفته شده در نظر گرفته شود و مطابق با روش‌های مشخص شده در زیر بندهای (و) ۲ و (ز) ۲ به ترتیب لازم‌الاجراء گردد، مشروط بر این‌که هرگونه ارجاعی به کمیته ایمنی دریانوردی توسعه یافته در این بندها، به مفهوم ارجاع به کنفرانس تلقی شود.
۴ –
الف) یک متعاهد به پروتکل حاضر که یک اصلاحیه ذکر شده در زیر بند (۲) (و) ۲ را مورد پذیرش قرار داده و لازم‌الاجراء گردیده، نباید الزامی به توسعه استفاده از مفاد پروتکل حاضر در ارتباط با گواهینامه‌های صادره برای کشتی‌ای که محق به برافراشتن پرچم کشور متعاهدی است که متعاقب مقررات آن زیر بندها، به اصلاحیه مذکور معترض بوده و اعتراض خود را باز پس نگرفته داشته باشد، تا آنجایی که چنین گواهینامه‌هایی مربوط به موضوعاتی میشود که توسط اصلاحیه مزبور تحت پوشش قرار
داده شده است.
ب) یک متعاهد به پروتکل حاضر که یک اصلاحیه ذکر شده در زیر بند (۲) (و) ۲ را مورد پذیرش قرار داده و لازم‌الاجراء گردیده، باید استفاده از مفاد پروتکل حاضر در ارتباط با گواهینامه‌های صادره برای کشتی‌ای که محق به برافراشتن پرچم کشوری است که متعاقب مقررات زیر بند (۲) (ز) ۲ به دبیر کل سازمان معافیت خود را از اجرای آن اصلاحیه اعلام نموده است، تعمیم دهد.
۵. به جز در مواردی که صریحاً به طور دیگری قید شده باشد، هرگونه اصلاحیه انجام شده تحت این ماده که به ساختار کشتی مرتبط است باید تنها در مورد کشتی‌هایی که تیر حمال آن‌ها بنا نهاده شده است یا در مرحله مشابهی از ساخت قرار دارد، در تاریخی که آن اصلاحیه لازم‌الاجراء گردیده یا بعد از آن تاریخ، اعمال گردد.
۶. هرگونه بیانیه پذیرش یا اعتراض به یک اصلاحیه یا هر اطلاعیه‌ای که تحت بند ) ۲) (ز) ۲ اعلام میشود، باید به صورت کتبی به دبیر کل سازمان تسلیم شود که وی کلیه متعاهدین به پروتکل حاضر را از تسلیم چنان بیانیه‌ها یا اطلاعیه‌ها و تاریخ وصول آن‌ها مطلع خواهد نمود.
۷. دبیر کل سازمان باید کلیه متعاهدین به پروتکل حاضر را از هرگونه اصلاحیه‌هایی که تحت این ماده لازم‌الاجراء میشود همراه با تاریخ لازم‌الاجراء شدن هر یک از آن اصلاحیه‌ها مطلع نماید.
ماده ۷ - انصراف
۱. پروتکل حاضر می‌تواند توسط هر متعاهدی در هر زمان پس از سپری شدن پنج سال از تاریخی که پروتکل حاضر در مورد آن متعاهد لازم‌الاجراء میشود، مورد انصراف واقع شود.
۲. انصراف با تسلیم سند انصراف نزد دبیر کل سازمان معتبر خواهد بود.
۳. انصراف یک سال پس از دریافت سند انصراف توسط دبیر کل سازمان، یا پس از سپری شدن دوره طولانی‌تری که ممکن است در سند انصراف مشخص شده باشد، نافذ خواهد شد.
۴. انصراف از کنوانسیون مربوطه توسط یک متعاهد، باید به منزله انصراف از پروتکل حاضر توسط آن متعاهد در نظر گرفته شود. چنین انصرافی در همان تاریخی که انصراف از کنوانسیون مربوطه مطابق با بند (۳) ماده (۳۰) آن کنوانسیون به مورد اجرا در می‌آید، نافذ خواهد بود.
ماده ۸- امین اسناد
۱. پروتکل حاضر باید به دبیر کل سازمان (که از این پس «امین اسناد» خوانده میشود) سپرده شود.
۲. امین اسناد باید:
الف) موارد ذیل را به اطلاع دولت تمام کشورهایی که پروتکل حاضر را امضاء نموده‌اند یا بدان ملحق شده‌اند برساند:
۱. هر امضاء جدید یا تسلیم یک سند تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق را به همراه تاریخ مربوطه؛
۲. تاریخ لازم‌الاجراء شدن پروتکل حاضر؛
۳. تسلیم هر سند انصراف از پروتکل حاضر را به همراه تاریخ دریافت سند و تاریخی که انصراف نافذ خواهد شد.
ب) نسخ گواهی شده برابر اصل پروتکل حاضر را به دولت‌های تمام کشورهایی که پروتکل حاضر را امضاء نموده یا بدان ملحق شده‌اند، ارسال نماید.
۳. به محض لازم‌الاجراء شدن پروتکل حاضر، یک نسخه گواهی شده برابر اصل آن باید توسط امین اسناد به دبیرخانه سازمان ملل جهت ثبت و انتشار مطابق با ماده (۱۰۲) منشور سازمان ملل ارسال گردد.
ماده ۹ – زبان‌ها
پروتکل حاضر در یک نسخه اصلی به زبان‌های عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی تهیه گردیده که هر یک از متون آن‌ها به طور مساوی معتبر می‌باشد.
این پروتکل در یازدهمین روز نوامبر سال ۱۹۸۸ میلادی (برابر با بیستم آبان ۱۳۶۷ هجری شمسی) در لندن انجام شد.
در احراز مراتب فوق، امضا‌کنندگان ذیل که از طرف دول متبوعه خود بدین منظور دارای اختیار کامل می‌باشند، پروتکل حاضر را امضا نموده‌اند.
ضمیمه الف) تغییرات و الحاقات به ماده‌های کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶
ماده ۲- تعاریف
متن ذیل جایگزین متن موجود بند (۸) میشود:
«۸- «طول» به مفهوم ۹۶ درصد طول کل آبخوری در ۸۵ درصد کم‌ترین عمق قالبی که از بالای تیر حمال اندازه‌گیری شده یا طول کل آبخوری از جلوی سینه تا محور سکان در پاشنه، هر کدام که بزرگ‌تر باشد، می‌باشد. در صورتی که طرح دماغه (سینه) کشتی در بالای آبخور ۸۵ درصد کم‌ترین عمق قالبی مقعر باشد، هر دو انتهای قسمت جلویی طول کلی و خود سینه باید متناسباً روی خطی عمود بر آبخور تصویر شوند که این خط از عقبی‌ترین نقطه طرح سینه (بالای آبخور) می‌گذرد. در کشتی‌هایی که تیر حمال آن‌ها شیبدار است آبخوری که طول در آن اندازه‌گیری میشود باید موازی خط آبخور طراحی شده
در نظر گرفته شود».
بند (۹) به شرح ذیل اضافه میشود:
«۹- «تاریخ سالگرد» به معنی روز و ماهی از سال می‌باشد که با تاریخ انقضای گواهینامه مربوطه مطابقت دارد».
مواد (۳)، (۱۲)، (۱۶) و (۲۱)
در متن موجود این ماده‌ها، کلیه ارجاعات به (۱۹۶۶) در ارتباط با گواهینامه‌های بین‌المللی خط شاهین حذف میشود.
ماده ۴- کاربرد
متن ذیل جایگزین متن فعلی بند (۳) میشود:
«۳- مقررات مندرج در ضمیمه (۱)، به جز مواردی که صریحاً به طور دیگری قید شده باشد، در مورد کشتی‌های جدید قابل اجراست».
ماده ۵- استثنائات
در بند (ج) (۲)، کلمات پونتانورته «Punta Norte» جایگزین پونتاراسا (کابوسن آنتونیو) «Punta Rasa (Cabo San Antonio)» میشود.
ماده ۱۳- بازرسی، بازدید و علامت‌گذاری
عنوان ذیل جایگزین عنوان موجود میشود:
«بازرسی‌ها و علامت‌گذاری» در خطوط ۱، ۴ و ۷ کلمات «بازرسی‌ها و علامت‌گذاری» را جایگزین «بازرسی، بازدید و علامت‌گذاری» کنید.
ماده ۱۴ – بازرسی‌های اولیه و ادواری و بازدیدها
عنوان ذیل جایگزین عنوان موجود میشود:
«بازرسی‌های اولیه، مجدد و سالانه» متن ذیل جایگزین متن موجود میشود:
۱. هر کشتی باید تحت بازرسی‌های مشخصه ذیل قرار بگیرد:
الف) بازرسی اولیه قبل از این‌که کشتی به خدمت گرفته شود که شامل بازدید کامل ساختار و تجهیزات آن تا جایی که تحت پوشش کنوانسیون حاضر قرار می‌گیرد، می‌باشد.
بازرسی باید به نحوی باشد که اطمینان حاصل شود که تشکیلات، مواد و ابعاد بخش‌های مختلف سازه‌کشتی به طور کامل با الزامات کنوانسیون حاضر مطابقت دارد.
ب) بازرسی مجدد در فواصلی که توسط دستگاه اجرایی تعیین میشود که نباید از پنج سال تجاوز کند، به جز در مواردی که بندهای (۲)، (۵)، (۶) و (۷) ماده (۱۹) قابل اجرا است و باید به نحوی باشد که اطمینان حاصل شود که ساختار، تجهیزات، تشکیلات، مواد و ابعاد بخش‌های مختلف سازه‌کشتی کاملاً با الزامات کنوانسیون حاضر مطابقت دارد.
ج) بازرسی سالانه در طی مدت سه ماه قبل یا بعد از هر تاریخ سالگرد گواهینامه به منظور اطمینان از این‌که:
۱. هیچ‌گونه تغییرات در بدنه کشتی یا رو سازه آن‌که در محاسبات تعیین موقعیت خط شاهین اثر می‌گذارد، صورت نپذیرفته باشد؛
۲. لوازم و ابزار حفاظت از دریچه‌ها، ریل‌های حفاظ عرشه، روزنه‌های عبور آب عرشه و راه‌های دسترسی به اقامتگاه خدمه در وضعیت رضایت بخشی است؛
۳. علامت‌های سطح بدنه آزاد به طور صحیح و ثابت نشان داده شده است.
۴. اطلاعات مورد نیاز مقرره ۱۰ فراهم شده است.
۲. بازرسی‌های سالانه مندرج در بند (ج) (۱) این ماده باید در گواهینامه بین‌المللی خط شاهین یا گواهینامه بین‌المللی معافیت خط شاهین صادره برای کشتی‌هایی که تحت بند (۲) ماده (۶) کنوانسیون حاضر معاف شده‌اند، پشت‌نویسی شود.
ماده ۱۶- صدور گواهینامه‌ها
بند (۴) حذف شود.
ماده ۱۷- صدور گواهینامه‌ها توسط دولت دیگر عنوان ذیل جایگزین عنوان موجود میشود:
صدور یا پشت‌نویسی گواهینامه‌ها توسط دولت دیگر متن ذیل جایگزین متن بند (۱) میشود:
۱. یک دولت متعاهد ممکن است بنا به درخواست دولت متعاهد دیگر موجب شود که یک کشتی بازرسی شود، چنانچه متقاعد شود که با مقررات کنوانسیون حاضر مطابقت دارد باید گواهینامه بین‌المللی خط شاهین را صادر یا اجازه صدور آن را برای کشتی بدهد و حسب مورد گواهینامه بین‌المللی خط شاهین کشتی را پشت‌نویسی یا اجازه پشت‌نویسی گواهینامه را برای کشتی طبق کنوانسیون حاضر بدهد.
در بند (۴) ارجاعات به «(۱۹۶۶)» حذف میشود.
ماده ۱۸- شکل گواهینامه‌ها
متن ذیل جایگزین متن موجود میشود:
«شکل گواهینامه‌ها باید مطابق نمونه‌هایی باشد که در ضمیمه (۳) کنوانسیون حاضر ذکر شده است. اگر زبان مورد استفاده قرار گرفته انگلیسی یا فرانسه نباشد، متن باید شامل ترجمه یکی از دو زبان مزبور باشد».
ماده ۱۹- مدت گواهینامه‌ها
عنوان ذیل جایگزین عنوان موجود میشود:
«مدت و اعتبار گواهینامه‌ها»
متن ذیل جایگزین متن موجود میشود:
۱. گواهینامه بین‌المللی خط شاهین باید برای مدتی که از طرف دستگاه اجرایی مشخص میشود صادر شده و نباید از پنج سال تجاوز نماید.
۲.
الف) با وجود الزامات بند (۱)، هنگامی که بازرسی مجدد در طی سه ماه قبل از انقضاء تاریخ گواهینامه موجود کامل میشود گواهینامه جدید باید از تاریخ اتمام بازرسی مجدد تا تاریخی که نباید بیش از پنج سال از تاریخ انقضاء گواهینامه موجود گذشته باشد، معتبر باقی بماند.
ب) هنگامی که پس از انقضاء تاریخ گواهینامه موجود بازرسی مجدد کامل میشود، گواهینامه جدید باید از تاریخ اتمام بازرسی مجدد تا تاریخی که بیش از پنج سال از گذشت تاریخ انقضای گواهینامه موجود نخواهد بود معتبر باقی بماند.
ج) هنگامی بازرسی مجدد بیش از سه ماه قبل از تاریخ اتمام گواهینامه موجود کامل میشود، گواهینامه جدید باید از تاریخ اتمام بازرسی مجدد تا تاریخی که بیش از پنج سال از گذشت تاریخ اتمام بازرسی مجدد نخواهد بود معتبر باقی بماند.
۳. چنانچه گواهینامه‌ای برای مدت کمتر از پنج سال صادر شود، دستگاه اجرایی می‌تواند اعتبار گواهینامه را تا پس از تاریخ انقضاء گواهینامه که حداکثر زمان آن در بند (۱) مشخص شده، تمدید نماید، به شرطی که بازرسی‌های سالانه مندرج در ماده (۱۴) هنگامی که یک گواهینامه برای مدت پنج سال حسب مورد صادر میشود قابل اجرا باشد.
۴. اگر پس از بازرسی مجدد مندرج در بند (ب) (۱) ماده (۱۴)، نتوان گواهینامه جدیدی برای کشتی قبل از تاریخ انقضاء گواهینامه موجود صادر کرد، شخص یا سازمانی که موظف به بازرسی می‌باشد می‌تواند اعتبار گواهینامه موجود را برای مدتی که نباید از پنج ماه تجاوز کند تمدید نماید. این تمدید مدت باید در پشت گواهینامه قید گردد و به شرطی آن را می‌توان صادر نمود که هیچ‌گونه تغییری در ساختار، تجهیزات، تشکیلات، مواد یا ابعاد ساختمان کشتی که در سطح بدنه آزاد کشتی تأثیر می‌گذارد داده نشده
باشد.
۵. اگر یک کشتی به هنگامی که گواهینامه آن منقضی می‌گردد در بندری که باید مورد بازرسی قرار گیرد نباشد، دستگاه اجرایی می‌تواند مدت اعتبار گواهینامه وی را تمدید نماید اما این تمدید گواهینامه فقط به این منظور اعطا میشود که کشتی اجازه داشته باشد به سفر خود تا بندری که باید مورد بازرسی قرار بگیرد پایان دهد و تنها در مواردی صورت می‌گیرد که به نظر برسد که این تمدید صحیح و منطقی است. هیچ گواهینامه‌ای نباید برای مدتی بیش از سه ماه تمدید شود و کشتی‌ای که گواهینامه آن تمدید میشود هنگامی که به بندری می‌رسد که باید مورد بازرسی قرار بگیرد، نباید با اتکاء به گواهینامه تمدید شده قبلی بندر را بدون داشتن گواهینامه جدید ترک کند.
هنگامی که بازرسی مجدد کامل میشود، گواهینامه جدید باید تا تاریخی که بیش از پنج سال از تاریخ انقضای گواهینامه موجود نخواهد بود قبل از تمدید اعطا گردیده اعتبار داشته باشد.
۶. گواهینامه صادره برای یک کشتی که به سفرهای کوتاه مشغول است و تحت مقررات ذکر شده قبلی در این ماده تمدید نشده، می‌تواند توسط دستگاه اجرایی برای ضرب‌الاجلی که تا یک ماه پس از تاریخ انقضای ذکر شده در گواهینامه باشد تمدید شود. هنگامی که بازرسی مجدد کامل میشود، گواهینامه جدید باید تا تاریخی که بیش از پنج سال از تاریخ انقضای گواهینامه موجود نخواهد بود قبل از تمدید اعطاء گردیده، اعتبار داشته باشد.
۷. در شرایط خاص، آن طور که توسط دستگاه اجرایی تعیین می‌گردد، گواهینامه جدید نیازی به تاریخ‌گذاری از انقضاء گواهینامه موجود بر طبق الزامات بندهای (۲)، (۵) و (۶) ندارد، در این شرایط ویژه، گواهینامه جدید باید تا تاریخی که بیش از پنج سال از تاریخ اتمام بازرسی مجدد نخواهد بود، اعتبار داشته باشد.
۸. اگر بازرسی سالانه قبل از مدت مندرج در ماده (۱۴) انجام گرفت، سپس:
الف) تاریخ سالگرد گواهینامه که روی آن قید شده، باید از طریق پشت‌نویسی گواهینامه به تاریخی که نباید بیش از سه ماه دیرتر از تاریخ انجام بازرسی باشد، اصلاح شود؛
ب) بازرسی‌های سالانه بعدی مورد لزوم در ماده (۱۴)، باید در فواصلی که توسط آن ماده با استفاده از تاریخ سالگرد جدید تعیین شده، به اتمام برسد؛
ج) تاریخ انقضاء ممکن است بدون تغییر باقی بماند به شرطی که یک یا چند بازرسی سالانه به نحوی انجام شده باشد که حداکثر فواصل میان بازرسی‌ها از میزان ذکر شده در ماده (۱۴) تجاوز ننماید.
۹. گواهینامه بین‌المللی خط شاهین از اعتبار ساقط خواهد شد در صورتی که یکی از شرایط ذیل وجود داشته باشد:
الف) تغییرات مواد در بدنه یا روسازه کشتی به نحوی انجام شده باشد که مستلزم تخصیص سطح بدنه آزاد بیش‌تری باشد؛
ب) لوازم و وسایل مذکور در بند (ج) (۱) ماده (۱۴)، تحت شرایط مطلوبی نگهداری نشده باشند؛
ج) در گواهینامه پشت‌نویسی نشده باشد که نشانگر این باشد که کشتی آن طور که در بند
(ج) (۱) ماده (۱۴) پیش‌بینی شده بازرسی شده است؛
د) استحکام ساختار کشتی تا حدی ضعیف شود که کشتی ایمن نباشد.
۱۰.
الف) مدت گواهینامه بین‌المللی معافیت خط شاهین صادره توسط دستگاه اجرایی برای یک کشتی که طبق بند (۲) ماده (۶) معاف شده، نباید از پنج سال تجاوز نماید. چنین گواهینامه‌ای باید منوط به رعایت دستورالعمل‌های بازرسی مجدد، پشت‌نویسی، تمدید و ابطال، مشابه با آنچه برای یک گواهینامه بین‌المللی خط شاهین در این ماده ارائه شده باشد.
ب) مدت گواهینامه بین‌المللی معافیت خط شاهین که برای یک کشتی بر طبق مقررات بند (۴) ماده (۶) معاف شده، صادر شده است باید محدود به تنها سفری باشد که برای آن گواهینامه مزبور صادر شده است.
۱۱. گواهینامه‌ای که برای یک کشتی توسط دستگاه اجرایی صادر شده است، باید به محض انتقال کشتی به پرچم کشور دیگر از اعتبار ساقط گردد.
ماده ۲۱- کنترل
در بند (ج) (۱)، به جای ارجاع به «بند (۳)» باید ارجاع به «بند (۹)» ذکر شود.
ضمیمه (ب) ـ تغییرات و الحاقات به ضمائم کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶
ضمیمه (۱) ـ مقررات تعیین خط شاهین
فصل ۱ ـ کلیات
مقرره ۱- استحکام بدنه
در عنوان، کلمات «استحکام کشتی» جایگزین کلمات «استخدام بدنه» میشود. در جمله اول مقرره، کلمه « کشتی» به جای «بدنه» استفاده میشود.
مقرره ۲- کاربرد
بندهای جدید (۶) و (۷) ذیل به متن اضافه شود:
«۶- مقرره (۲) ۲۲ و مقرره ۲۷ باید تنها در مورد کشتی‌هایی اعمال شود که در تاریخ لازم‌الاجراء شدن پروتکل ۱۹۸۸ مربوط به کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ یا بعد از آن، تیر حمال آن‌ها گذاشته شده یا در مرحله مشابهی از ساخت باشد.
۷. کشتی‌های جدید، به غیر از کشتی‌های مشخص شده در بند (۶)، آن طور که دستگاه اجرایی تعیین می‌کند باید با مقرره ۲۷ کنوانسیون حاضر (اصلاح شده) و یا با مقرره ۲۷ کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ ( مصوب پنجم آوریل ۱۹۶۶) (برابر با شانزدهم فروردین ۱۳۴۵) مطابقت داشته باشد».
مقرره ۳- تعاریف و واژگان استفاده شده در ضمائم
متن ذیل جایگزین متن موجود بند (۱) میشود:
«طول ـ طول (L) به مفهوم نود و شش درصد (۹۶%) طول کل آبخوری در هشتاد و پنج درصد (۸۵%) کم‌ترین عمق قالبی که از بالای تیر حمال اندازه‌گیری شده یا طول کل آبخوری از جلوی سینه تا محور سکان در پاشنه، هر کدام که بزرگ‌تر باشد، می‌باشد. در صورتی که طرح دماغه (سینه) کشتی در بالای آبخور هشتاد و پنج درصد (۸۵%) کم‌ترین عمق قالبی مقعر باشد، هر دو انتهای قسمت جلویی طول کلی و خود سینه باید متناسباً روی خطی عمود بر آبخور تصویر شوند که این خط از عقبی‌ترین نقطه طرح سینه (بالای آبخور) می‌گذرد. در کشتی‌هایی که تیر حمال آن‌ها شیبدار است آبخوری که طول در آن
اندازه‌گیری شود بایستی موازی خط آبخور طراحی در نظر گرفته شود». در بند (ب) (۵) عبارت «خطوط قالبی کشتی در عرشه و پهلوها» جایگزین عبارت «خطوط قالبی کشتی در عرشه و ورق‌های بدنه کشتی» میشود.
مقرره ۵- علامت خط شاهین
در آخرین جمله مقرره عبارت «همان‌طور که در شکل ۲ نمایش داده شده است» حذف میشود.
ماده ۹- صحت علائم
ارجاع به «۱۹۶۶» در ارتباط با گواهینامه بین‌المللی خط شاهین حذف میشود.
فصل ۲- شرایط تخصیص سطح بدنه آزاد
مقرره ۱۰- اطلاعاتی که باید برای فرمانده کشتی فراهم شود
متن ذیل جایگزین متن موجود بند (۲) میشود:
(۲)- هر کشتی‌ای که لازم نباشد تحت کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا در حال اجرا پس از تکمیل مورد آزمایش خمش قرار بگیرد باید:
الف) آنچنان مورد خمش قرار گیرد و جابه‌جایی حقیقی و موقعیت مرکز ثقل برای شرایط سبک کشتی تعیین شود؛
ب) برای استفاده فرمانده کشتی اطلاعات موثقی را به شکل مصوب شده به هنگام لزوم فراهم کند تا وی قادر باشد که به سرعت و به آسانی مراحل کسب راهنمایی‌های صحیح برای تعادل کشتی را تحت کلیه شرایط متناسب با کاری که برای کشتی در شرایط طبیعی در نظر گرفته شده است انجام دهد؛
ج) همواره اطلاعات تأیید شده تعادل را همراه با شواهدی که نشان دهد اطلاعات مزبور مورد تصویب دستگاه اجرایی قرار گرفته است روی کشتی داشته باشد؛
د) اگر دستگاه اجرایی چنین تأیید نماید که کشتی تکمیل شده به آزمایش خمش نیازی ندارد، مشروط بر این است که اطلاعات اصلی تعادل از آزمایش خمش کشتی هم خانواده در دسترس بوده و این موضوع به رضایت دستگاه اجرایی رسیده باشد که اطلاعات موثق تعادل کشتی می‌تواند از طریق اطلاعات اصلی کشتی هم خانواده به دست آید.
مقرره ۱۵- بستن درب‌های انبار کشتی توسط درپوش‌های قابل حمل و کاملاً ضد آب نمودن با برزنت و لوازم بستن در آخرین جمله بند (۵) کلمه «خطی» قبل از کلمه «میانگین» درج میشود.
مقرره ۲۲- مجاری عبور آب، شاخاب‌ها و تخلیه‌کننده‌ها در اولین جمله بند (۱) عبارت «به جز موارد مطروحه در بند (۲)» باید بین کلمات «باید» و «باشد» درج شود.
بند ذیل به متن موجود اضافه میشود:
«(۲) ـ مجاری عبور آب کشیده شده در بدنه از روسازی‌های محصور که برای حمل کالا استفاده میشود، تنها در صورتی مجاز می‌باشد که سطح آزاد عرشه هنگامی که کشتی تا ۵ درجه در هر کدام از طرفین متمایل میشود، کاملاً در آب فرو نرود. در موارد دیگر، مجاری عبور فاضلاب باید مطابق با الزامات کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا در حال اجرا، داخل کشتی کشیده شود». شماره بندهای (۲) تا (۵) موجود به (۳) تا (۶) تغییر می‌یابد.
در بند مجدد شماره‌گذاری شده (۴)، ارجاع به «بند (۲)» جایگزین ارجاع به «بند (۱)» میشود.
در اولین جمله بند مجدد شماره‌گذاری شده (۶)، عبارت «کلیه لوازم بدنه و شیرفلکه‌ها» جایگزین عبارت فعلی «کلیه شیر فلکه‌ها و لوازم بدنه» می‌گردد.
مقرره ۲۳- هبله‌ها
در بند (۲) مقرره، عبارت «خط بار تابستانی (یا خط بار الوار تابستانی، اگر تخصیص یافته باشد)» به جای عبارت « خط آب بارگیری» استفاده میشود.
مقرره ۲۴- روزنه‌های عبور آب عرشه
در اولین جمله بند (۲)، عبارت «مساحت محاسبه شده بر طبق بند (۱)» جایگزین عبارت «مساحت محاسبه شده» میشود.
در جمله دوم بند (۲)، کلمه «خطی» قبل از کلمه «میانگین» درج میشود.
در بند (۳)، عبارت «کشتی مجهز به کانال عبوری» جایگزین عبارت «کشتی که مجهز به کانال عبوری شده که» میشود.
فصل ۳- سطح بدنه آزاد
مقرره ۲۷- انواع کشتی
متن موجود توسط متن ذیل جایگزین می‌گردد:
۱- به منظور محاسبه سطح بدنه آزاد، کشتی‌ها باید به دو نوع «الف» و «ب» تقسیم شوند.
کشتی‌های نوع «الف»
۲. کشتی نوع «الف» کشتی‌ای است که:
الف) تنها به منظور حمل کالاهای مایع به صورت فله طراحی شده است.
ب) یکپارچگی کامل در قسمت عرشه رو باز داشته و فقط دارای دریچه‌های دسترسی کوچکی به محفظه‌های بار می‌باشد که توسط درپوش‌های واشردار ضدنفوذ آب فلزی یا مواد مشابه آن بسته میشود.
ج) دارای حد مجاز فضای خالی کمی در محفظه‌های بارگیری کالا باشد.
۳. در کشتی نوع «الف»، چنانچه طول آن بیش از ۱۵۰ متر باشد و سطح بدنه آزاد کم‌تری از نوع «ب» به آن تخصیص داده شده باشد، هنگامی که بر طبق الزامات بند (۱۱) بارگیری میشود، باید قادر باشد که در صورت آب‌گرفتگی هر محفظه یا محفظه‌ها با حد مجاز فضای خالی ۹۵/۰ در مقابل خسارت مفروض آن‌طور که در بند (۱۲) ذکر شده مقاومت نماید و باید در شرایط مطلوب تعادل آن طوری که در بند (۱۳) تعیین شده، شناور باقی بماند.
در چنین کشتی‌هایی موتورخانه باید به‌عنوان محفظه قابل آب گرفتگی در نظر گرفته شود، اما با حد مجاز فضای خالی ۸۵/۰.
۴. در کشتی نوع «الف»، باید سطح بدنه آزادی تخصیص داده شود که از سطح بدانه آزاد مندرج در جدول «الف» مقرره ۲۸ کمتر نباشد.
کشتی‌های نوع «ب»
۵. کلیه کشتی‌هایی که مشمول شرایط مربوط به کشتی های نوع «الف» مندرج در بندهای (۲) و (۳) فوق‌الذکر نیستند کشتی نوع «ب» محسوب می‌شوند.
۶. کشتی نوع «ب» که در موقعیت شماره ۱، دارای درب انبارهای مجهز به درپوش‌هایی است که با الزامات مقرره ۱۵ مطابقت دارد، به غیر از بند (۷)، باید سطوح بدنه آزادی براساس مقادیر جدول (ب) مقرره ۲۸ که توسط مقادیر ارائه شده در جدول ذیل افزایش داده شده است به آن تخصیص داده شود.
افزایش سطح بدنه آزاد مازاد بر سطح بدنه آزاد جدولی برای کشتی‌های نوع «ب»، کشتی‌هایی که درپوش درب انبارهای آن‌ها با مقرره (۷) ۱۵ یا مقرره ۱۶ مطابقت ندارد
افزایش سطح بدنه آزاد طول کشتی افزایش سطح بدنه آزاد طول کشتی افزایش سطح بدنه آزاد طول کشتی
(میلیمتر) (متر) (میلیمتر) (متر) (میلیمتر) (متر)
۲۹۰ ۱۷۰ ۱۷۵ ۱۳۹ ۵۰ ۱۰۸متر و کمتر
۲۹۲ ۱۷۱ ۱۸۱ ۱۴۰ ۵۲ ۱۰۹
۲۹۴ ۱۷۲ ۱۸۶ ۱۴۱ ۵۵ ۱۱۰
۲۹۷ ۱۷۳ ۱۹۱ ۱۴۲ ۵۷ ۱۱۱
۲۹۹ ۱۷۴ ۱۹۶ ۱۴۳ ۵۹ ۱۱۲
۳۰۱ ۱۷۵ ۲۰۱ ۱۴۴ ۶۲ ۱۱۳
۳۰۴ ۱۷۶ ۲۰۶ ۱۴۵ ۶۴ ۱۱۴
۳۰۶ ۱۷۷ ۲۱۰ ۱۴۶ ۶۸ ۱۱۵
۳۰۸ ۱۷۸ ۲۱۵ ۱۴۷ ۷۰ ۱۱۶
۳۱۱ ۱۷۹ ۲۱۹ ۱۴۸ ۷۳ ۱۱۷
۳۱۳ ۱۸۰ ۲۲۴ ۱۴۹ ۷۶ ۱۱۸
۳۱۵ ۱۸۱ ۲۲۸ ۱۵۰ ۸۰ ۱۱۹
۳۱۸ ۱۸۲ ۲۳۲ ۱۵۱ ۸۴ ۱۲۰
۳۲۰ ۱۸۳ ۲۳۶ ۱۵۲ ۸۷ ۱۲۱
۳۲۲ ۱۸۴ ۲۴۰ ۱۵۳ ۹۱ ۱۲۲
۳۲۵ ۱۸۵ ۲۴۴ ۱۵۴ ۹۵ ۱۲۳
۳۲۷ ۱۸۶ ۲۴۷ ۱۵۵ ۹۹ ۱۲۴
۳۲۹ ۱۸۷ ۲۵۱ ۱۵۶ ۱۰۳ ۱۲۵
۳۳۲ ۱۸۸ ۲۵۴ ۱۵۷ ۱۰۸ ۱۲۶
۳۳۴ ۱۸۹ ۲۵۸ ۱۵۸ ۱۱۲ ۱۲۷
۳۳۶ ۱۹۰ ۲۶۱ ۱۵۹ ۱۱۶ ۱۲۸
۳۳۹ ۱۹۱ ۲۶۴ ۱۶۰ ۱۲۱ ۱۲۹
۳۴۱ ۱۹۲ ۲۶۷ ۱۶۱ ۱۲۶ ۱۳۰
۳۴۳ ۱۹۳ ۲۷۰ ۱۶۲ ۱۳۱ ۱۳۱
۳۴۶ ۱۹۴ ۲۷۳ ۱۶۳ ۱۳۶ ۱۳۲
۳۴۸ ۱۹۵ ۲۷۵ ۱۶۴ ۱۴۲ ۱۳۳
۳۵۰ ۱۹۶ ۲۷۸ ۱۶۵ ۱۴۷ ۱۳۴
۳۵۳ ۱۹۷ ۲۸۰ ۱۶۶ ۱۵۳ ۱۳۵
۳۵۵ ۱۹۸ ۲۸۳ ۱۶۷ ۱۵۹ ۱۳۶
۳۵۷ ۱۹۹ ۲۸۵ ۱۶۸ ۱۶۴ ۱۳۷
۳۵۸ ۲۰۰ ۲۸۷ ۱۶۹ ۱۷۰ ۱۳۸
سطوح بدنه آزاد عرضه در قسمت میانی طول‌های کشتی از طریق میانگین خطی به دست می‌آید.
در مورد کشتی‌هایی که بیش از ۲۰۰ متر طول دارند توسط دستگاه اجرایی مشخص میشود.
۷. کشتی‌های نوع «ب» که در موقعیت شماره ۱، دارای درب‌های انبار مجهز به درپوش منطبق با الزامات مقرره (۷)۱۵ یا مقرره ۱۶ هستند، به غیر از آنچه در بندهای (۸) تا (۱۳) مندرج در این مقرره ارائه شده باید سطوح بدنه آزادی مطابق با جدول (ب) مقرره ۲۸ به آن تخصیص داده شود.
۸. هر کشتی‌ای که بیش از ۱۰۰ متر طول داشته باشد می‌تواند سطح بدنه آزادی کمتر از آنچه تحت بند (۷) ذکر شده برای آن در نظر گرفت، به شرط این‌که، در رابطه با این مقدار کاهش اعطاء شده دستگاه اجرایی قانع شود که:
الف) اقدامات صورت گرفته جهت حفاظت خدمه کاملاً مناسب است،
ب) تشکیلات خروج آب از عرشه مناسب است،
ج) درپوش‌ها در موقعیت‌های ۱ و ۲ با پیش‌بینی‌های مقرره ۱۶ مطابقت داشته و دارای استحکام کافی بوده، توجه خاصی به تشکیلات آب‌بندی و محکم نمودن آن‌ها صورت گرفته است،
د) کشتی‌ای که مطابق با الزامات بند (۱۱) بارگیری میشود، باید قادر باشد که در مقابل آب‌گرفتگی هر یک از محفظه یا محفظه‌ها، با حد مجاز مفروض فضای خالی ۹۵/۰ متعاقب فرضیات مربوط به خسارت مندرج در بند (۱۲) مقاومت کند و باید به طور شناور در وضعیت تعادلی رضایت‌بخشی آن‌طور که در بند (۱۳) مشخص شده باقی بماند. در چنین کشتی‌هایی، اگر طول آن‌ها بیش از ۱۵۰ متر باشد، موتورخانه باید به‌عنوان فضای قابل آب‌گرفتگی در نظر گرفته شود، اما با حد مجاز فضای خالی ۸۵/۰.
۹. به هنگام محاسبه سطوح بدنه آزاد برای کشتی‌های نوع «ب» که با الزامات بندهای (۸)، (۱۱)، (۱۲) و (۱۳) مطابقت دارد، مقادیر جدول «ب» از مقرره ۲۸ نباید کاهشی بیش از شصت درصد (۶۰%) تفاوت بین مقادیر جدولی «الف» و «ب» برای طول‌های مناسب کشتی داشته باشد.
۱۰.
الف) کاهش در مقدار جدولی سطح بدنه آزاد مجاز تحت بند (۹)، می‌تواند تا مقدار تفاوت کلی بین مقادیر جدول ( الف) و آن‌هایی که در جدول (ب) از مقرره ۲۸ آمده، به شرط این‌که کشتی با الزامات زیر مطابقت داشته باشد، اضافه شود:
۱. مقرره ۲۶، به جز بند (۴)، مانند وقتی که کشتی از نوع «الف» باشد؛
۲. بندهای (۸)، (۱۱) و (۱۳) این مقرره؛ و
۳. بند (۱۲) این مقرره، به شرطی که در سرتاسر طول کشتی، هر دیواره عرضی خسارت دیده فرض شده باشد، به طوری که آن دو محفظه مجاور در جلو و عقب دیواره عرضی به طور همزمان پرآب شود، به جز در مواردی که چنین خسارتی به دیواره‌های مرزی موتورخانه اعمال نگردد.
ب) در چنین کشتی‌هایی، چنانچه طول آن‌ها از ۱۵۰ متر بیشتر باشد، فضای موتورخانه باید به‌عنوان یک محفظه قابل آب‌گرفتگی شناخته شده اما با حد مجاز فضای خالی ۸۵/۰.
شرایط اولیه بارگیری
۱۱. شرایط اولیه بارگیری قبل از آب‌گرفتگی به شرح زیر تعیین میشود:
الف) کشتی تا خط آب بارگیری تابستانی در حالت تراز فرضی آبخور بارگیری شود.
ب) به هنگام محاسبه مرکز ثقل عمودی، اصول زیر اعمال می‌گردد:
۱. کالاهای همگون حمل شود.
۲. کلیه محفظه‌های کالا، به جز آن‌هایی که در زیر بند (۳) به آن‌ها اشاره شده است، اما شامل محفظه‌هایی که بخشی از آن‌ها در نظر گرفته شده که پر شود، باید کاملاً بارگیری شده در نظر گرفته شوند، به جز در مورد کالاهای سیال که هر محفظه باید به اندازه نود و هشت درصد (۹۸%) پر تلقی شود.
۳. اگر کشتی بخواهد تا در خط آب بارگیری تابستانی خود با محفظه‌های خالی فعالیت نماید، چنین محفظه‌هایی باید به‌عنوان خالی در نظر گرفته شوند، مشروط بر این‌که ارتفاع مرکز ثقلی که چنین محاسبه شده از مقدار محاسبه شده در زیر بند (۲) کمتر نباشد.
۴. پنجاه درصد (۵۰%) ظرفیت کلی هر یک از مخازن و فضاهای در نظر گرفته شده برای مایعات مصرفی و انبارها مجاز شناخته شود. باید فرض گردد که برای هر نوع مایع، حداقل یک جفت مخزن عرضی یا یک مخزن واحد در خط مرکزی دارای حداکثر سطح آزاد باشد و آن مخزن یا ترکیبی از مخازن در نظر گرفته شده، باید آن‌هایی باشند که اثر سطوح آزاد آن‌ها بیش‌ترین باشد؛ در هر مخزن، مرکز ثقل محتویات آن باید در مرکز حجمی آن مخزن در نظر گرفته شود. باقیمانده مخازن باید فرض شود که یا کاملاً خالی یا کاملاً پر می‌باشند، تقسیم مایعات مصرفی بین این مخازن باید به نحوی اثر کند که بیش‌ترین ارتفاع ممکن مرکز ثقل در بالای تیر حمال حاصل گردد.
۵. به منظور این‌که زاویه تیر حمال از ۵ درجه در هر محفظه حاوی مایعات بیشتر نشود، همان‌طور که در زیر بند (۲) آمده، به جز در مورد محفظه‌های حاوی مایعات مصرفی، همان‌طور که در زیر بند (۴) توصیف شده، حداکثر سطح آزاد باید در نظر گرفته شود.
۶. وزن‌ها نیز براساس مقادیر وزن مخصوص زیر محاسبه میشود:
آب شور: ۰۲۵/۱
آب شیرین: ۰۰۰/۱
سوخت نفت: ۹۵۰/۰
گازوئیل: ۹۰۰/۰
روغن‌های روان‌کننده: ۹۰۰/۰
به جای آن، تأثیرات سطح آزاد حقیقی نیز می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد، مشروط بر این‌که روش‌های محاسبه برای دستگاه اجرایی قابل قبول باشد.
فرضیات مربوط به خسارت
۱۲. اصول زیر در مورد خصوصیات خسارت فرضی اعمال می‌گردد:
الف) دامنه خسارت عمودی، در کلیه موارد از خط مبنا به طرف بالا و بدون محدودیت فرض میشود.
ب) دامنه خسارت عرضی نیز برابر B/۵ یا ۵/۱۱ متر می‌باشد، هر کدام که کمتر باشد و در داخل کشتی، از پهلوی کشتی به طور عمودی تا خط مرکزی در سطح خط بارگیری تابستانی اندازه‌گیری میشود.
ج) چنانچه خسارت با دامنه کمتر از آنچه در زیر بندهای (الف) و (ب) مشخص شده منجر به بوجود آمدن شرایط حادتری شود، چنین دامنه کمتر باید فرض شود.
د) به جز در مواردی که به طور دیگری طبق بند (الف) (۱۰) لازم باشد، آب گرفتگی باید محدود به تنها محفظه بین دیواره‌های عرضی مجاور هم شود، مشروط بر این‌که مرز داخلی طولی محفظه در موقعیتی نباشد که در محدوده وسعت عرضی خسارت مفروض واقع شده باشد.
دیواره‌های مرزی و عرضی مخازن کناری که از عرض کامل کشتی تجاوز نمی‌کند، باید چنین فرض شود که خسارت ندیده‌اند، مشروط بر این‌که این دیواره‌ها بیشتر از وسعت عرضی خسارت مفروض توصیف شده در زیر بند (ب) ادامه داشته باشند.
اگر در دیواره عرضی تعدادی پله یا فرورفتگی که طول آن‌ها بیشتر از سه متر نباشد در محدوده گسترش عرضی خسارت مفروض آن طور که در زیر بند (ب) توصیف شده قرار گرفته باشد، چنین دیواره عرضی می‌تواند سالم تلقی شده و محفظه مجاور به تنهایی قابل آب‌گرفتگی باشد. با این همه، اگر در محدوده گسترش عرضی خسارت مفروض، پله یا فرو رفتگی بیشتر از سه متر در یک دیواره عرضی وجود داشته باشد، دو محفظه مجاور به این دیواره پر آب شده در نظر گرفته می‌شوند. پله تشکیل شده توسط دیواره مخزن پاشنه و مخزن بالایی پاشنه نباید به‌عنوان پله موردنظر این مقرره در نظر گرفته شود.
هـ) در جایی که دیواره عرضی اصلی در محدوده گسترش عرضی خسارت مفروض واقع شده باشد و در مسیر مخزن دو لایه کف یا مخزن جانبی بیش از سه متر پله‌دار شده باشد، مخازن کف دو لایه یا جانبی مجاور به قسمت پله‌دار دیواره عرضی اصلی باید به طور همزمان آب گرفته شده در نظر گرفته شود. اگر این مخزن جانبی دارای دریچه‌هایی به یک انبار یا بیشتر باشد، مانند روزنه‌های عبور غلات، چنین انبار یا انبارها باید به طور همزمان آب گرفته شده در نظر گرفته شود. به همین شکل در کشتی‌هایی که جهت حمل کالاهای سیال طراحی شده‌اند، اگر یک مخزن جانبی به محفظه‌های مجاور راه داشته باشد، این چنین محفظه‌های مجاور، باید خالی و به طور همزمان آب گرفته شده در نظر گرفته شود. این پیش‌بینی حتی در جایی که این روزنه‌ها مجهز به درپوش باشد قابل اجرا است، به جز در مواردی که فلکه‌های آب بند در دیواره‌های بین مخازن نصب شده باشند و این شیر فلکه‌ها از طریق عرشه کنترل شوند. درپوش‌های روزنه ورود نفر که دارای پیچ‌های با فاصله نزدیک به هم می‌باشد همطراز دیواره سوراخ نشده در نظر
گرفته می‌شوند، مگر در شرایطی که روزنه‌ها و در مخازن بالایی، مخازن بالایی را با انبارها مشترک سازد.
و) در جایی که آب‌گرفتگی هر دو محفظه مجاور عقبی و جلویی پیش‌بینی میشود، دیواره‌های ضد آب عرضی اصلی برای این‌که کارایی بیش‌تری داشته باشند، باید حداقل ۳/۲ L ۳/۱ یا ۵/۱۴ متر، هر کدام که کمتر باشد، با هم فاصله داشته باشند. در جایی که دیواره‌های عرضی در فاصله کم‌تری قرار گرفته باشند، به منظور کسب حداقل فاصله بین دیواره‌ها باید چنین فرض کرد که یک یا چند عدد از این دیواره‌ها وجود ندارد.
شرایط تعادل
۱۳. شرایط تعادل پس از آب گرفتگی باید رضایتبخش در نظر گرفته شود مشروط بر این‌که:
الف) خط آب نهایی پس از آب گرفتگی، با در نظر داشتن میزان غرق آبی، میزان خمش طولی و عرضی کشتی، پایین‌تر از لبه پایینی هر روزنه‌ای باشد که از طریق آن آب‌گرفتگی رو به افزایش مخازن ممکن است صورت پذیرد. این روزنه‌ها باید شامل لوله‌های هوا، هواکش و روزنه‌هایی باشد که به وسیله درب‌های ضد نفوذ هوا (حتی اگر با مقرره ۱۲ مطابقت داشته باشد) یا پوشش درب‌های انبار (حتی اگر با مقرره‌های ۱۶ یا (۴)۱۹ مطابقت داشته باشد) بسته شوند و می‌تواند آن روزنه‌هایی را که توسط درپوش‌های روزنه عبور نفر و دریچه‌های تخت (که با مقرره ۱۸ مطابقت دارند) و پوشش‌های درب انبار کالا از نوعی که در مقرره (۲)۲۷ شرح داده شده، درب‌های ضد نفوذ آب از نوع کشویی و سریع‌العمل و هبله‌های نوع غیرباز شونده (که با مقرره ۲۳ مطابقت دارند) را شامل نگردد. با این همه در مورد درب‌های جداکننده فضای موتورخانه اصلی از محفظه سکان کشتی، درب‌های ضد نفوذ آب می‌تواند از نوع لولایی و سریع بسته شونده باشد و تا هنگامی که مورد استفاده قرار نمی‌گیرد باید در دریا بسته نگهداشته شود، همچنین مشروط بر این‌که لبه پایینی چنین درب‌هایی بالاتر از خط آب بارگیری تابستانی باشد.
ب) اگر لوله‌ها، کانال‌ها یا تونل‌ها در محدوده دامنه مفروض نفوذ خسارت آن‌طوری که در بند (ب)(۱۲) شرح داده شد قرار گرفته باشند، تشکیلاتی باید فراهم شود که آب‌گرفتگی پیش‌رونده نتواند از آن طریق به محفظه‌هایی به غیر از آن‌هایی که در محاسبه برای هر مورد خسارت آب گرفته مفروض شده است، توسعه یابد.
ج) زاویه خمش عرضی ناشی از آب گرفتگی نامتقارن از ۱۵ درجه تجاوز نمی‌کند. اگر هیچ قسمت از عرشه زیر آب نرود، زاویه خمش عرضی تا ۱۷ درجه هم می‌تواند قابل قبول باشد.
د) ارتفاع متناسب‌تر (نقطه ثبات) در شرایط آب گرفتگی، مثبت است.
هـ) هنگامی که در یک شرایط خاص خسارت بخشی از عرشه، خارج از محفظه آب‌گرفتگی مفروض در زیر آب قرار گیرد یا در هر موردی که حد تعادل در شرایط آب گرفتگی مورد تردید باشد، تعادل باقیمانده باید مورد رسیدگی قرار گیرد. اگر منحنی اهرم خودایستایی دارای حداقل محدوده ۲۰ درجه فراتر از موقعیت تراز با حداکثر اهرم خودایستایی حداقل ۱/۰ متر در این محدوده باشد، ممکن است کافی در نظر گرفته شود. مساحت زیر منحنی اهرم خود ایستایی کشتی در این محدوده نیز نباید کمتر از ۰۱۷۵/۰ متر بر رادیان باشد. دستگاه اجرایی باید به خطر بالقوه روزنه‌های حفاظت شده و حفاظت نشده که ممکن است به طور موقت در محدوده تعادل باقیمانده زیر آب رود، توجه نماید.
و) دستگاه اجرایی مجاب شود که تعادل در خلال مراحل میانی آب‌گرفتگی کافی می‌باشد.
کشتی‌های بدون وسایل رانش
۱۴. برای کشتی دو به بر، دو به و یا دیگر کشتی‌های بدون وسایل مستقل رانش باید سطح بدنه آزاد مطابق با دستورالعمل‌های این مقررات تخصیص داده شود. دوبه‌هایی که با الزامات بندهای (۲) و (۳) مطابقت دارند ممکن است سطوح بدنه آزادی مشابه با کشتی‌های نوع «الف» به آن‌ها تخصیص داده شود:
الف) اصلح است دستگاه اجرایی تعادل دوبه‌های دارای کالا در عرشه اصلی را به طور ویژه بررسی نماید. کالای عرشه‌ای تنها می‌تواند روی دوبه‌هایی حمل شود که سطح بدنه آزاد آن‌ها مانند سطح بدنه آزاد کشتی‌های معمولی نوع «ب» باشد.
ب) با این همه، در مورد دوبه‌های بدون نفر، الزامات مقرره‌های ۵، (۲)۲۶، (۳)۲۶ و ۳۹ نباید اعمال گردد.
ج) در چنین دوبه‌های بدون نفر که روی عرشه اصلی تنها دارای روزنه‌های دسترسی کوچکی بوده که با درپوش‌های واشردار ضد آب از جنس فلز یا مواد مشابه بسته می‌شوند، سطح بدنه آزاد ممکن است بیست و پنج درصد (۲۵%) کمتر از آنچه مطابق با این مقررات محاسبه شده، تخصیص داده شود.
مقرره ۳۷- کاهش روسازی‌ها و کانال‌های عبور
در پاورقی مربوط به جداول کشتی‌های نوع «الف» و «ب» در بند (۲) عبارت «و کانال عبور» پس از کلمه « روسازی‌ها» درج میشود.
مقرره ۳۸- انحنای عرشه
در شرح قسمت (ذ) بند (۱۲)، عبارت «خط عمودی سینه یا پاشنه» جایگزین عبارت «انتهای انحنای عرشه» میشود.
مقرره ۴۰- حداقل سطوح بدنه آزاد
در اولین جمله بند (۴) عبارت «بند (۳)» جایگزین عبارت «بند (۱)» میشود.
فصل ۴- الزامات ویژه برای تخصیص سطح بدنه آزاد جهت کشتی‌های حمل‌کننده الوار.
مقرره ۲۴- بارچینی
متن ذیل جایگزین متن موجود میشود:
کلیات
۱. دریچه‌های عرشه اصلی که روی آن کالا بارچینی میشود باید به طور کامل بسته و تخته‌کوب شود.
هواکش‌ها و لوله‌های هوا نیز باید به طور کامل محافظت شوند.
۲. طول کالاهای عرشه‌ای الواری باید حداقل در تمام طول قابل دسترس که کل طول فضا یا فضاهای عرشه بین روسازی‌ها است، امتداد یابد.
در جایی که هیچ‌گونه محدودیت روسازی در انتهای عقبی وجود نداشته باشد، طول الوار می‌تواند حداقل تا بعد از انتهای عقبی آخرین درب انبار عقبی ادامه یابد.
کالای عرشه‌ای الواری باید در جهت عرض کشتی و تا حد امکان هر چه نزدیک‌تر به طرفین کشتی گسترش یابد، فضای خالی لازم و ایجاد شده برای موانعی مانند نرده‌های حفاظ، دیواره‌های بالای عرشه، سازه‌های قائم و محل دسترسی راهنمایان و غیره مشروط بر این است که هرگونه فاصله‌ای که به طریق فوق در طرفین کشتی ایجاد میشود از میانگین چهار درصد (۴%) عرض تجاوز ننماید. الوار باید تا حد امکان ارتفاع استاندارد روسازی به غیر از عرشه بالا آمده پاشنه، به طور محکم چیده شود.
۳. در کشتی‌هایی که در زمستان در ناحیه فصلی زمستانی فعالیت می‌نمایند، بلندی بار عرشه روی عرشه اصلی نباید از یک سوم حداکثر عرض کشتی تجاوز نماید.
۴. کالای عرشه‌ای الواری باید به صورت فشرده بارچینی و طناب‌بندی شده و به طور ایمن نگهداری گردد. این عمل نباید به هر عنوان تداخلی با امور ضروری کشتی و دریانوردی داشته باشد.
سازه‌های قائم
۵. سازه‌های قائم زمانی که با توجه به طبیعت الوار مورد نیاز است، باید با توجه به عرض کشتی از استحکام کامل برخوردار باشد؛ استحکام سازه‌های قائم نباید بیشتر از استحکام دیواره‌های بالای عرشه بوده و فاصله آن‌ها باید با توجه به طول خصوصیات الوار حمل شده مناسب باشد، اما نباید از سه متر تجاوز نماید. سه گوشه‌های قوی یا نگهدارنده‌های فلزی یا وسایل مؤثر مشابه باید برای حفاظت از سازه‌های قائم تهیه شود.
بستن‌بار
۶. کالای عرشه‌ای الواری باید به طور مؤثر در سراسر طول الوار به وسیله سیستم‌های بستن بار مورد قبول دستگاه اجرایی برای نوع الواری که حمل میشود، حفاظت شود.
تعادل
۷. در تمام مراحل سفر چه در موارد اضافه شدن وزن مانند موارد ناشی از جذب آب یا یخ‌زدگی، چنانچه عملی باشد و چه در شرایط کم شدن وزن ناشی از مصرف سوخت و انبار ملزومات باید پیش‌بینی یک حاشیه ایمن تعادل در نظر گرفته شود.
حفاظت از خدمه، دسترسی به فضای ماشین‌آلات و غیره
۸. علاوه بر الزامات مقرره (۵)۲۵، نرده‌های حفاظ و یا طناب‌های حفاظ جان افراد نباید بیش از ۳۵۰ میلیمتر از هم به طور عمودی فاصله داشته باشند و باید در طرفین عرشه بار تا ارتفاع حداقل یک متر بالاتر از کالا قرار گرفته باشد.
علاوه بر طناب‌های حفاظ جان افراد، ترجیحاً باید طناب‌های سیمی به صورت کشیده همراه با خفت‌های کششی هر چه نزدیک‌تر به خط مرکزی کشتی، وجود داشته باشد. پایه‌های حمایت از نرده‌های حفاظ و طناب‌های حفاظ جان افراد باید به فاصله‌ای از هم قرار گرفته باشند که بتواند از نشست بی‌مورد آن‌ها جلوگیری نماید. هنگامی که بارها ناهموار هستند یک سطح ایمن برای رفت و آمد که عرض آن نباید از ۶۰۰ میلیمتر کمتر باشد باید روی کالا قرار بگیرد و از زیر یا مجاور طناب حفاظ جان افراد به طور
مؤثری محکم شود.
۹. چنانچه الزامات مقرر شده در بند (۸) عملی نباشد، ترتیبات دیگری که مورد قبول دستگاه اجرایی باشد باید مورد استفاده قرار گیرد.
تشکیلات هدایت کشتی
۱۰. تشکیلات هدایت کشتی باید به نحو مؤثری از خسارت ناشی از کالا محفوظ بوده و تا حد امکان در دسترس باشد. پیش‌بینی مؤثر در زمانی که تشکیلات اصلی هدایت کشتی از کار می‌افتد باید فراهم شود.
مقرره ۴۵- محاسبه سطح بدنه آزاد
در بند (۵) عبارت «یا با مقرره (۸) ۴۰ براساس آبخور الوار تابستانی که از بالای تیر حمال تا خط بار الوار تابستانی محاسبه شده» بعد از کلمه «خط آب» اضافه میشود.
ضمیمه ۲- مناطق، نواحی و دوره‌های فصلی
مقرره ۴۶- مناطق و نواحی زمستانی شمالی
متن ذیل جایگزین آخرین جمله بند (ب) (۱) میشود:
به غیر از این ناحیه، منطقه ۱ فصلی زمستانی آتلانتیک شمالی، ناحیه فصلی زمستانی آتلانتیک شمالی و دریای بالتیک هستند که به وسیله مدار موازی عرض جغرافیایی اسکاو در اسکاگراک محدود میشود. جزایر شتلند چنین در نظر گرفته می‌شوند که روی مرز مناطق ۱ و ۲ فصلی زمستانی آتلانتیک شمالی قرار دارند.
دوره‌های فصلی:
زمستان: اول نوامبر تا ۳۱ مارس.
تابستان: اول آوریل تا ۳۱ اکتبر.
مقرره ۴۷- منطقه فصلی زمستانی جنوبی
عبارت «به طرف ساحل غربی قاره امریکا» در انتهای مقرره توسط متن ذیل جایگزین می‌گردد:
به طرف نقطه عرض جغرافیایی ۳۳ درجه جنوبی و طول جغرافیایی ۷۹ درجه غربی، از آن‌جا خط مسیر دریانوردی به طرف نقطه عرض جغرافیایی ۴۱ درجه جنوبی و طول جغرافیایی ۷۵ درجه غربی، از آن‌جا خط مسیر دریانوردی به طرف فانوس دریایی پونتاکورونا در جزیره چیلوه، عرض جغرافیایی ´۴۷ ?۴۱ جنوبی و طول جغرافیایی ´۵۳ ?۷۳ غربی از آن‌جا به طرف شمال، شرق و جنوب سواحل جزیره چیلوه به نقطه عرض جغرافیایی ´۲۰ ?۴۳ جنوبی و طول جغرافیایی ´۲۰ ?۷۴ غربی و از آن‌جا نصف‌النهار طول جغرافیایی ´۲۰ ?۷۴ غربی به مدار موازی عرض جغرافیایی ´۴۵ ?۴۵ جنوبی، شمال منطقه داخلی کانال‌های چیلوه از نصف‌النهار ´۲۰ ?۷۴ غربی تا شرق.
مقرره ۴۸- مناطق حاره
در انتهای اولین زیر بند از بند (۲) عبارت «و از آن‌جا خط مسیر دریانوردی به طرف ساحل غربی قاره امریکا در عرض جغرافیایی ۳۰ درجه جنوبی» به وسیله عبارت «و از آن‌جا خط مسیر دریانوردی به طرف نقطه عرض جغرافیایی ۴۷ درجه ۳۲ ثانیه جنوبی، طول جغرافیایی ۷۲ درجه غربی و از آن‌جا به مدار موازی عرض جغرافیایی ۴۷ درجه ۳۲ ثانیه جنوبی به طرف ساحل غربی قاره امریکا» جایگزین می‌گردد.
در دومین زیر بند از بند (۲)، کلمه «والپارایسو» جایگزین کلمه «کوکیمبو» میشود.
مقرره ۴۹- نواحی حاره فصلی
در بند (ب) ۴ عبارت «به طرف طول جغرافیایی ۱۱۴ درجه شرقی و از آن‌جا نصف‌النهار طول جغرافیایی ۱۱۴ درجه شرقی به طرف ساحل استرالیا» جایگزین عبارت «به طرف طول جغرافیایی ۱۲۰ درجه شرقی و از آن‌جا نصف‌النهار طول جغرافیایی ۱۲۰ درجه شرقی به طرف ساحل استرالیا» می‌گردد.
نقشه مناطق و نواحی فصلی
عبارت «ناحیه فصلی زمستانی» جایگزین عبارت «منطقه زمستانی فصلی» در جایی که نشانگر نواحی‌ای که در طول ساحل شرقی ایالات متحده امریکا می‌باشد، میشود.
عبارت «منطقه زمستانی فصلی» هر وقت که در نقشه ظاهر شود (مگر مواردی که در بالا ذکر شد) توسط عبارت «منطقه فصلی زمستانی» جایگزین میشود و عبارت «حارة فصلی» توسط عبارت «ناحیه حاره فصلی» جایگزین می‌گردد.
در قسمت پاورقی نقشه، کلمه «شرقی» کلمه «غربی» میشود. خط مرزی ناحیه حاره فصلی در ساحل استرالیا از طول جغرافیایی ۱۲۰ درجه شرقی به طول جغرافیایی ۱۱۴ درجه شرقی تغییر می‌یابد.
خط مرزی جنوبی منطقه تابستانی جنوبی، شرق نقطه عرض جغرافیایی خط مسیر دریانوردی ۳۳ درجه جنوبی، طول جغرافیایی ۷۹ درجه غربی به طرف ساحل غربی قاره امریکا حذف میشود.
خط مسیر دریانوردی از نقطه عرض جغرافیایی ۳۳ درجه جنوبی، طول جغرافیایی ۷۹ درجه غربی به طرف نقطه عرض جغرافیایی ۴۱ درجه جنوبی، طول جغرافیایی ۷۵ درجه غربی درج میشود. از آن‌جا خط مسیر دریانوردی به طرف فانوس دریایی پونتاکورونا در جزیره چیلوه عرض جغرافیایی ´۴۷ ?۴۱ جنوبی، طول جغرافیایی ´۵۳ ?۷۳ غربی درج میشود. از آن‌جا ساحل شمالی شرقی و جنوبی جزیره چیلوه به‌عنوان مرز تا نقطه عرض جغرافیایی ´۲۰ ?۴۳ جنوبی طول جغرافیایی ´۲۰ ?۷۴ غربی علامت‌گذاری میشود. نصف‌النهار طول جغرافیایی ´۲۰ ?۷۴ غربی مدار موازی عرض جغرافیایی ´۴۵ ?۴۵ جنوبی و سپس این مدار موازی به طرف ساحل غربی امریکای جنوبی علامت‌گذاری میشود.
خط مسیر دریانوردی از نقطه عرض جغرافیایی ۲۶ درجه جنوبی، طول جغرافیایی ۷۵ درجه غربی به طرف ساحل غربی امریکای جنوبی در عرض جغرافیایی ۳۰ درجه جنوبی از مرز جنوبی منطقه حاره حذف میشود. خط مسیر دریانوردی از نقطه عرض جغرافیایی ۲۶ درجه جنوبی، طول جغرافیایی ۷۵ درجه غربی به طرف نقطه عرض جغرافیایی ´۴۷ ?۳۲ جنوبی، طول جغرافیایی ۷۲ درجه غربی و سپس مدار موازی عرض جغرافیایی ´۴۷ ?۳۲ جنوبی به طرف ساحل غربی امریکای جنوبی درج میشود.
ضمیمه ۳- گواهینامه‌ها
فرم‌های موجود گواهینامه بین‌المللی خط شاهین (۱۹۶۶) و گواهینامه بین‌المللی معافیت خط شاهین توسط متن ذیل جایگزین میشود:
«فرم گواهینامه بین‌المللی خط شاهین»
گواهینامه بین‌المللی خط شاهین
(مهر مقام مجاز) (کشور)
صادره تحت مقررات
کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶
آن‌طور که توسط پروتکل ۱۹۸۸ مربوط به آن اصلاح شده
تحت مسئولیت دولت
(اسم کشور)
توسط
(شخص یا سازمان مشخص شده)
مشخصات کشتی
نام کشتی
شماره یا حروف مشخصه
بندر ثبت کشتی
طول بر طبق ماده (۸) ۲ (به متر)
شماره IMO
سطح بدنه آزاد تخصیص داده شده به‌عنوان: نوع کشتی
کشتی جدید نوع الف ?
نوع ب ?
کشتی موجود نوع ب با سطح بدنه آزاد کاهش یافته ?
نوع ب با سطح بدنه آزاد افزایش یافته ?
سطح بدنه آزاد از خط عرشه خط شاهین
منطقه حاره ............... میلیمتر (T) ............... میلیمتر بالاتر از (S)
تابستان.......................میلیمتر (S) لبه بالایی خط عبورکننده از مرکز حلقه
زمستان......................میلیمتر (W) ............... میلیمتر پایین‌تر از (S)
زمستان آتلانتیک شمالی................ میلیمتر (WNA) .............. میلیمتر پایین‌تر از (S)
خط بار الوار در منطقه حاره..................میلیمتر (LT) .............. میلیمتر بالاتر از (LS)
خط بار الوار در تابستان..................میلیمتر (LS) .............. میلیمتر بالاتر از (S)
خط بار الوار در زمستان..................میلیمتر (LW) .............. میلیمتر پایین‌تر از (LS)
خط بار الوار در زمستان آتلانتیک شمالی............. خط بار الوار در زمستان آتلانیک
میلیمتر (LT) شمالی..........میلیمتر پایین‌تر از (LS)
مقدار مجاز برای آب شیرین برای کلیه سطوح بدنه آزاد به غیر از الوار ............ میلیمتر، برای سطوح بدنه آزاد الوار...................... میلیمتر.
لبه بالایی خط عرشه از جایی که این سطوح بدنه آزاد اندازه‌گیری میشود................. میلیمتر از طرفین عرشه می‌باشد.
بدین‌وسیله گواهی میشود که:
۱. کشتی بر طبق الزامات ماده (۱۴) کنوانسیون مورد بازرسی قرار گرفته است.
۲. بازرسی نشانگر این است که سطوح بدنه آزاد تخصیص داده شده و خطوط شاهین نشان داده شده فوق بر طبق کنوانسیون علامت‌گذاری شده است.
این گواهینامه تا تاریخ....................... منوط به بازرسی‌های سالانه مطابق با ماده (ج) (۱)۱۴ کنوانسیون اعتبار دارد.
صادره از:.......................................
(محل صدور گواهینامه)..................
......................................
(تاریخ صدور گواهینامه) (امضاء مقام مسئول صادرکننده گواهینامه)
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
توجه:
۱. هنگامی که یک کشتی بندری را که در یک رودخانه یا آب‌های داخلی قرار گرفته ترک می‌کند با توجه به وزن سوخت و مواد دیگری که برای مصرف بین محل عزیمت و دریا نیاز دارد بارگیری عمیق‌تری را باید مجاز دانست.
۲. هنگامی که یک کشتی در آب شیرین با غلظت یک باشد، خط بار مربوطه توسط مقدار آب شیرین مجاز که در بالا نشان داده شده ممکن است زیر آب رود. در جایی که غلظت به غیر از یک باشد، حد مجاز باید متناسب با اختلاف بین ۰۲۵/۱ و غلظت حقیقی باشد.
پشت‌نویسی مربوط به بازرسی‌های سالانه
بدین‌وسیله گواهی میشود که در بازرسی سالانه مورد لزوم توسط ماده (ج) (۱) ۴ کنوانسیون، تشخیص داده شد که کشتی کاملاً با الزامات مربوطه کنوانسیون مطابقت دارد.
بازرسی سالانه:
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بازرسی سالانه:
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بازرسی سالانه:
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بازرسی سالانه:
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بازرسی سالانه بر طبق ماده (ج) (۸) ۱۹ گواهی میشود که در بازرسی انجام شده بر طبق ماده (ج) (۸) ۱۹ کنوانسیون، تشخیص داده شد که کشتی کاملاً با الزامات مربوطه کنوانسیون مطابقت دارد.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
پشت‌نویسی جهت تمدید گواهینامه‌ای که کمتر از پنج سال اعتبار دارد، هنگامی که ماده (۳) ۱۹ اعمال می‌گردد.
کشتی با الزامات مربوطه کنوانسیون مطابق دارد و این گواهینامه باید مطابق با ماده (۳) ۱۹ کنوانسیون به‌عنوان گواهینامه معتبر، تا تاریخ .............................. پذیرفته شود.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
پشت‌نویسی هنگامی که بازرسی مجدد اتمام یافته و ماده (۴) ۱۹ اعمال می‌گردد.
کشتی با الزامات مربوطه کنوانسیون مطابقت داشته و این گواهینامه باید بر طبق ماده (۴) ۱۹ کنوانسیون به‌عنوان گواهینامه معتبر تا تاریخ................................... پذیرفته شود.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
پشت‌نویسی جهت تمدید اعتبار گواهینامه تا رسیدن به بندر بازرسی یا دادن مهلت هنگامی که ماده (۵) ۱۹ یا (۶) ۱۹ اعمال می‌گردد.
این گواهینامه باید، بر طبق ماده (۵) ۱۹ / (۶) ۱۹ کنوانسیون به‌عنوان گواهینامه معتبر تا تاریخ................................ پذیرفته شود.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
پشت‌نویسی به جهت جلو انداختن تاریخ سالگرد هنگامی که ماده (۸) ۱۹ اعمال می‌گردد.
بر طبق ماده (۸) ۱۹ کنوانسیون، تاریخ جدید سالگرد...................... می‌باشد.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بر طبق ماده (۸) ۱۹ کنوانسیون، تاریخ جدید سالگرد....................... می‌باشد.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
فرم گواهینامه بین‌المللی معافیت خط شاهین
گواهینامه بین‌المللی معافیت خط شاهین
(مهر مقام مجاز) (کشور)
صادره تحت مقررات
کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶
آن‌طور که توسط پروتکل ۱۹۸۸ مربوط به آن اصلاح شده
تحت مسئولیت دولت
(اسم کشور)
توسط
(شخص یا سازمان مشخص شده)
مشخصات کشتی
نام کشتی
شماره یا حروف مشخصه
بندر ثبت کشتی
طول بر طبق ماده (۸) ۲ (به متر)
شماره IMO
بدین‌وسیله گواهی میشود که:
کشتی تحت مسئولیت واگذار شده توسط ماده (۴) ۶ / (۲) ۶ اشاره شده در فوق، از مقررات کنوانسیون معاف گردیده است.
مقررات کنوانسیون که بر طبق آن کشتی تحت ماده (۲) ۶ معاف میشود عبارتند از:
سفری که معافیت تحت ماده (۴) ۶ برای آن اعطاء شده عبارت است از:
از:
به:
شرایطی، اگر باشد که براساس آن معافیت تحت ماده (۲)۶ یا (۴) ۶ اعطاء میشود،
عبارتند از:
این گواهینامه تا تاریخ............................ منوط به بازرسی‌های سالانه
مطابق با ماده (ج) (۱) ۱۴ کنوانسیون اعتبار دارد.
صادره
از.........................................................................
(محل صدور گواهینامه)
..............................
..................................................
(تاریخ صدور گواهینامه) امضاء مقام مسئول صادرکننده گواهینامه)
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
پشت‌نویسی به منظور بازرسی‌های سالیانه
بدین‌وسیله گواهی میشود که در بازرسی سالیانه مورد لزوم در ماده (ج) (۱) ۱۴ کنوانسیون، تشخیص داده شد که کشتی با شرایطی که تحت آن این معافیت اعطاء میشود مطابقت دارد.
بازرسی سالانه:
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بازرسی سالانه:
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بازرسی سالانه:
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بازرسی سالانه:
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بازرسی سالیانه بر طبق ماده (ج) (۸) ۱۹ بدین‌وسیله گواهی میشود که در بازرسی به عمل آمده طبق ماده (ج) (۸) ۱۹ کنوانسیون، تشخیص داده شد که کشتی با الزامات مربوطه کنوانسیون مطابقت دارد.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
پشت‌نویسی جهت تمدید گواهینامه‌ای که کمتر از پنج سال اعتبار دارد، هنگامی که ماده (۳) ۱۹ اعمال می‌گردد.
کشتی با الزامات مربوطه کنوانسیون مطابقت دارد و این گواهینامه باید مطابق با ماده (۳)۱۹ کنوانسیون به‌عنوان گواهینامه معتبر، تا تاریخ .............................. پذیرفته شود.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
پشت‌نویسی هنگامی که بازرسی مجدد اتمام یافته و ماده (۴) ۱۹ اعمال می‌گردد.
کشتی با الزامات مربوطه کنوانسیون مطابقت دارد و این گواهینامه باید طبق ماده (۴) ۱۹ کنوانسیون به‌عنوان گواهینامه معتبر تا تاریخ .......................... پذیرفته شود.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
پشت‌نویسی جهت تمدید اعتبار گواهینامه جهت رسیدن به بندر بازرسی یا دادن مهلت هنگامی که ماده (۵)۱۹ یا (۶) ۱۹ اعمال می‌گردد.
این گواهینامه باید بر طبق ماده (۵)۱۹ / (۶)۱۹ کنوانسیون به‌عنوان گواهینامه معتبر تا تاریخ....................... پذیرفته شود.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
پشت‌نویسی گواهینامه جهت جلو انداختن تاریخ سالگرد هنگامی که ماده (۸)۱۹ اعمال می‌گردد.
بر طبق ماده (۸)۱۹ کنوانسیون، تاریخ جدید سالگرد............................ می‌باشد.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
بر طبق ماده (۸)۱۹ کنوانسیون، تاریخ جدید سالگرد.................................. می‌باشد.
امضاء......................................
(امضاء مقام مجاز)
مکان: ............................................
تاریخ: ...........................................
(مهر یا امضای مقام مسئول، حسب مورد)
قطعنامه ۱
تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق به پروتکل ایمنی جان اشخاص در دریا، ۱۹۸۸ و پروتکل خط شاهین، ۱۹۸۸
فراهمایی،
با تصویب پروتکل ۱۹۸۸ مربوط به کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا، ۱۹۷۴ (پروتکل سولاس ۱۹۸۸) و پروتکل ۱۹۸۸ در رابطه با کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ (پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸) که در میان سایر امور، سیستم هماهنگ بازرسی و صدور گواهینامه را تحت کنوانسیون بین‌المللی سولاس، ۱۹۷۴ ( کنوانسیون سولاس، ۱۹۷۴) و کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ (کنوانسیون خط شاهین ۱۹۶۶) معرفی می‌نماید.
با تشخیص این‌که پروتکل سولاس ۱۹۸۸ و پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸ تنها زمانی لازم‌الاجرا می‌شوند که هر دو پروتکل توسط حداقل ۱۵ کشور که مجموع ناوگان‌های تجاری آن‌ها پنجاه درصد (۵۰%) تناژ ناخالص کشتیرانی تجاری جهانی را تشکیل می‌دهد مورد تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق قرار گرفته باشد.
همچنین با تشخیص این‌که کشورها میتوانند تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق به پروتکل سولاس ۱۹۸۸ و پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸ را به طور مجزا و مستقل و در زمان‌های مختلف انجام دهند.
با ابراز تمایل به لازم‌الاجرا شدن هر چه سریع‌تر پروتکل سولاس ۱۹۸۸ و پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸،
از دولت‌ها مصرانه می‌خواهد تا تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق به پروتکل سولاس ۱۹۸۸ و پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸ را هر چه سریع‌تر و در یک زمان انجام دهند.
قطعنامه ۲
به رسمیت شناختن گواهینامه‌های صادره تحت کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴ آن‌طور که توسط پروتکل سولاس ۱۹۸۸ اصلاح شده توسط کشورهای متعاهد به کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴ فراهمایی، با تصویب پروتکل ۱۹۸۸ مربوط به کنوانسیون بین‌المللی سولاس، ۱۹۷۴ (پروتکل سولاس ۱۹۸۸) که در میان سایر امور، بازنگری فصل یک کنوانسیون بین‌المللی سولاس ۱۹۷۴ (کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴) را به منظور استاندارد کردن زمان‌های اعتبار گواهینامه‌ها و فواصل میانی بازرسی‌ها که در کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴ و کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ درخواست شده معرفی می‌نماید، با تشخیص این‌که متعاهدین به پروتکل سولاس ۱۹۸۸، گواهینامه‌ها را تحت کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴ به شکلی که در پروتکل سولاس ۱۹۸۸ توصیف شده صادر می‌نمایند.
۱. از دولت‌های متعاهد به کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴ مصرانه می‌خواهد که هر چه سریع‌تر و در اولین فرصت به پروتکل سولاس ۱۹۸۸ متعهد شوند.
۲. از کشورهای متعاهد به کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴ که متعاهد به پروتکل سولاس ۱۹۸۸ نیستند دعوت می‌نماید تا پس از لازم‌الاجرا شدن پروتکل سولاس ۱۹۸۸، گواهینامه‌های صادره تحت کنوانسیون ۱۹۷۴ که بر طبق فرم ذکر شده در پروتکل سولاس ۱۹۸۸ صادر شده را همانند گواهینامه‌های صادره تحت کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴ به رسمیت بشناسند.
قطعنامه ۳
به رسمت شناختن گواهینامه‌های صادره تحت کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین ۱۹۶۶ آن‌طور که توسط پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸ اصلاح شده توسط کشورهای متعاهد به کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین ۱۹۶۶
فراهمایی،
با تصویب پروتکل ۱۹۸۸ مربوط به کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ (پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸) که در میان سایر امور، بازنگری ماده‌ها و مقررات کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ (کنوانسیون خط شاهین ۱۹۶۶) را به منظور استاندارد کردن زمان‌های اعتبار گواهینامه‌ها و فواصل میانی بازرسی‌های مورد لزوم طبق کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا ۱۹۷۴ و کنوانسیون خط شاهین ۱۹۶۶ معرفی می‌نماید، با تشخیص این‌که متعاهدین به پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸، گواهینامه‌ها را تحت کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ به نحوی که در پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸ مطرح شده صادر می‌نمایند.
۱. از دولت‌های متعاهد به کنوانسیون خط شاهین، ۱۹۶۶ مصرانه می‌خواهد تا در اولین فرصت به پروتکل خط شاهین، ۱۹۸۸ متعهد شوند،
۲. از کشورهای متعاهد به کنوانسیون خط شاهین، ۱۹۶۶ که متعاهد به پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸ نیستند دعوت می‌نماید که پس از لازم‌الاجرا شدن پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸، گواهینامه‌های صادره تحت کنوانسیون خط شاهین، ۱۹۶۶ را که بر طبق فرم ذکر شده در پروتکل خط شاهین، ۱۹۸۸ صادر شده را همانند گواهینامه‌های صادره تحت کنوانسیون خط شاهین، ۱۹۶۶ به رسمیت بشناسند.
قطعنامه ۴
اجرای سیستم هماهنگ بازرسی و صدور گواهینامه طبق مارپل ۷۸/۷۳ آیین‌نامه IBC، آیین‌نامه BCH و آیین‌نامه IGC
فراهمایی،
با توجه به قطعنامه ۱۰ فراهمایی ایمنی و جلوگیری ازآلودگی مربوط به تانکرها، ۱۹۷۸ که توصیه نمود IMO ( سازمان بین‌المللی دریانوردی)، اقدامات لازم جهت اصلاح کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا، ۱۹۷۴ (کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴)، کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتی‌ها، ۱۹۷۳ و اصلاح شده آن در پروتکل ۱۹۷۸ مربوطه (مارپل ۷۸/۷۳)، کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ (کنوانسیون خط شاهین ۱۹۶۶) با هدف استاندارد کردن زمان‌های اعتبار گواهینامه‌ها و
نیز فواصل میانی بازرسی‌های مورد لزوم در این کنوانسیون‌ها را به عمل آورد. با تصویب پروتکل ۱۹۸۸ مربوط به کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا، ۱۹۷۴ (پروتکل سولاس ۱۹۸۸) و پروتکل ۱۹۸۸ مربوط به کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ (پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸) که در میان سایر امور سیستم هماهنگ بازرسی و صدور گواهینامه را تحت کنوانسیون سولاس ۱۹۷۴ و کنوانسیون خط شاهین ۱۹۶۶ معرفی می‌نماید.
با تشخیص این‌که مقررات مارپل ۷۸/۷۳ و پیش‌بینی‌های آیین‌نامه بین‌المللی ساخت و تجهیز کشتی‌های حمل‌کننده مواد شیمیایی خطرناک به صورت فله (آیین‌نامه IBC) و آیین‌نامه ساخت و تجهیز کشتی‌های حمل‌کننده مواد شیمیایی خطرناک به صورت فله (آیین‌نامه BCH) و آیین‌نامه بین‌المللی ساخت و تجهیز کشتی‌های حمل‌کننده گازهای مایع به صورت فله (آیین‌نامه IGC) جهت هماهنگ‌کردن بازرسی‌ها و الزامات صدور گواهینامه مربوط به پروتکل سولاس ۱۹۸۸ و پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸ به اصلاحات نیاز دارند،
توصیه می‌نماید که کمیته ایمنی دریانوردی و کمیته حفاظت محیط زیست دریایی سازمان بین‌المللی دریانوردی اقدامات ضروری ذیل را به عمل آورند:
الف) مارپل ۷۸/۷۳، آیین‌نامه IBC، آیین‌نامه BCH، آیین‌نامه IGC را به منظور هماهنگ‌کردن الزامات بازرسی و صدور گواهینامه مربوط به پروتکل سولاس ۱۹۸۸ و پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸ اصلاح نمایند.
ب) اصلاحیه‌های یاد شده را در همان تاریخ و یا هر تاریخی که به زمان لازم‌الاجرا شدن پروتکل سولاس ۱۹۸۸ و پروتکل خط شاهین ۱۹۸۸ نزدیک‌تر باشد لازم‌الاجرا نمایند.
قطعنامه ۵
آماده‌سازی ترجمه رسمی و بازنگری شده کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ به زبان اسپانیایی
فراهمایی،
با به یادآوری تصمیم خود که پروتکل ۱۹۸۸ مربوط به کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ (پروتکل ۱۹۸۸)، باید در یک نسخه واحد به زبان‌های اصلی عربی، چینی، انگلیسی، فرانسه، روسی و اسپانیایی که متون آن‌ها دارای اعتبار یکسان است تهیه شود، با مورد توجه قرار دادن پیش‌بینی‌های بند (۲) ماده (۱) پروتکل ۱۹۸۸، و همچنین با مورد توجه قرار دادن این حقیقت که متون موثق کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ تنها به زبان‌های انگلیسی و فرانسه بوده و ترجمه رسمی آن‌ها نیز به
زبان‌های روسی و اسپانیایی فراهم شده، با در نظر گرفتن این نکته که مطلوب است واژگان و اصطلاحات هماهنگی در زبان اسپانیایی متن اصلی کنوانسیون، ۱۹۶۶ مطابق با واژگان و اصطلاحات تصویب شده متن اسپانیایی معتبر پروتکل ۱۹۸۸ به کار گرفته شود،
۱. از دبیر کل درخواست می‌نماید که یک پیش‌نویس از ترجمه بازنگری شده رسمی به زبان اسپانیایی کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ را طبق مراحل معمول در این خصوص فراهم نموده و آن پیش‌نویس را جهت بررسی به کشورهای مربوطه ارسال نماید،
۲. مصمم است که متن اسپانیایی بررسی شده توسط کشورهای مربوطه، جایگزین ترجمه رسمی کنونی به زبان اسپانیایی کنوانسیون بین‌المللی خط شاهین، ۱۹۶۶ شود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن پروتکل شامل مقدمه و بیست و یک ماده و سه ضمیمه و پنج قطعنامه در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ بیست و هفتم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۸/۳/۱۳۸۴ به تأیید شورای نگهبان رسید.
|
