همکاران میتوانند از اینجا مشکلات و تنگناهای فعالیت های شیلاتی شخصی و منطقه ای خود را جهت اطلاع مسئولین مربوطه ارسال نمایند
کلیه فعالان شیلاتی از اینجا میتوانند تصاویر و ویدئو های جالب شیلاتی را ارسال کنند که به نام خودشان ثبت و در معرض تماشای همکاران گذاشته شود.
حضور شما در پایگاه اینترنتی ایران آکوا iranaqua.ir
از اینجا رایگان فعالیت های شیلاتی خود را به همکاران و علاقه مندان بیشتر معرفی کنید
کارشناسان و متخصصین محترم علوم شیلاتی از اینجا میتوانند نسبت به معرفی و ارتباط بیشتر با همکاران شیلاتی اقدام کنند
همکاران شیلاتی میتوانند از اینجا اخبار صنف شیلاتی خود را ارسال و منتشر کنند
ایران آکوا iranaqua.ir اولین مرجع ارتباط علمی تجاری خانواده بزرگ شیلات ایران
زبالههای دریایی سر سفره غذا
(ایسنا)، مطالعات جدیدی که در مجله «نیچر» منتشر شده نشان میدهد که مواد سمی ناشی از هضم زبالههای پلاستیکی نیز جذب بدن ماهیان و آبزیان دیگر میشوند
همه ما به خوبی میدانیم ماهیانی که میخوریم در معرض آلودگیهای حاصل از مواد سمی موجود در رودخانهها، خلیجها و اقیانوسها هستند و مهمترین این ترکیبات سمی که توجه متخصصان بهداشتی را به خود جلب کرده جیوه است که بالاترین میزان مسمومیت را در آبزیان دارد اما جیوه تنها ترکیب سمی نیست که جذب بدن آبزیان میشود
«چلسی راچمن»، محقق دانشگاه کالیفرنیا که این مطالعه را انجام داده میگوید: اقیانوسها در واقع به فاضلابی برای تمام آلایندههای شیمیایی حاصل از فعالیتهای بشر تبدیل شدهاند و عاقبت شاهد این هستیم که این زبالهها سر از زنجیره غذایی ما درمیآورند.
سالیان متمادی متخصصان بهداشت بر این باور بودند که مواد سمی شیمیایی از طریق طعمههایی که آلوده به مواد شیمیایی هستند وارد بدن ماهیان بزرگتر شده و سر از زنجیره غذایی انسان درمیآورند. به همین دلیل است که به نظر میرسد ماهیهای بزرگتر و چاقتر نظیر «ماهی تُن» و «شمشیر ماهی» بالاترین میزان آلودگی به جیوه، «بیفنیلهای چندکلری» (PCBs) و سایر مواد شیمیایی را دارند. این نگرانی زمانی افزایش مییابد که مشاهده میکنیم کنسرو ماهی تن در سال 2012 میلادی دومین درجه محبوبت را در میان غذاهای دریایی دستکم در ایالات متحده آمریکا داشته است. اما آنچه که متخصصان تا پیش از این اطلاع دقیقی از آن نداشتهاند نقش زبالههای پلاستیکی در انتقال این مواد سمی به چرخه غذایی است.
به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اینترنتی «ایانان»، «راچمن» با انجام آزمایش روی «ماهی مداکا» که یک ماهی آب شیرین در ژاپن است به نتایج جدیدی دست یافت. وی به مدت دو ماه دو گروه متفاوت از این ماهیها را با دو رژیم غذایی یکی محتوی آلودگی پلاستیکی و دیگری عاری از این آلودگیها تغذیه کرد و دریافت گروهی که رژیم غذایی حاوی آلودگی پلاستیکی داشتند میزان بالاتری از آلودگیهای «ارگانیک» داشتند