آبزيان خليج فارس به دليل آلاينده‌هاي نفتي در معرض نابودي هستند

سومين نشست «Rio+20» در حوزه فعاليت‌هاي بخش منابع طبيعي، کشاورزي و شيلات (مکش) با مديريت سازمان حفاظت محيط زيست و واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد اسلامي در دانشگاه اميركبير و با حضور کارشناسان و متخصصان محيط زيست برگزار شد

سرويس علمي ايسنا، دکتر عليرضا رهايي، رئيس دانشگاه اميرکبير در سومين نشست Rio+20 با بيان اهميت توجه به توسعه پايدار از بعد آموزشي و تحقيقاتي گفت: تلاش‌هاي فراواني در خصوص توسعه پايدار در قالب فعاليت‌هاي سازمان محيط زيست و در سطح آموزش عالي در حال انجام است.

وي افزود: با تاسيس دفتر توسعه پايدار در دانشگاه اميرکبير فعاليت‌هايي در رابطه با توسعه فضاي سبز در دانشگاه و اصلاح الگوي مصرف، استفاده بهينه از انرژي‌هاي خورشيدي، آبي و بادي، جداسازي آب شرب از ساير آب‌هاي مصرفي، انجام شده است که اميدواريم اين الگو در داخل و اطراف دانشگاه و با کمک شهرداري در سطح منطقه اجرايي شود.

وي با بيان اين که کاهش مصرف انرژي و ترغيب عموم براي استفاده از انرژي‌هاي پاک همچون انرژي خورشيد، نيازمند فرهنگ سازي است، اظهار كرد: شعار دانشگاه اميرکبير، پيشتازي در توسعه پايدار است. اميد داريم اين تجربيات را به ارگان‌هاي گوناگون و مردم انتقال دهيم تا اهداف بزرگ در اين عرصه محقق شود.

دکتر مکنون، رئيس کميته ملي توسعه پايدار نيز در اين نشست گفت: در جريان اين نشست‌ها بررسي مسائل گوناگون مرتبط با Rio+20 مانند اقتصاد سبز (Green Economy)، بحث‌هاي مربوط به صنعت و انرژي، مبحث «international environmental governance» و علوم توسعه پايدار در دستور کار قرار دارد.

دکتر ارجمندي، مديرگروه مديريت محيط زيست واحد علوم و تحقيقات نيز در اين جلسه به اهميت مباحثي چون جنگل، کشاورزي و شيلات در اين نشست اشاره کرد و افزود: اقتصاد سبز اهداف گوناگوني را دنبال مي‌کند. امنيت غذايي (food security) که به معناي دسترسي عموم مردم به غذاست، کاهش فقر، اصلاح تغذيه و سلامتي، ايجاد اشتغال روستايي و کاهش فشار بر محيط زيست از آن جمله هستند.

وي با بيان اين که عمده چالش‌هاي پيش رو، از بين رفتن منابع آب، کاهش پوشش گياهي، عدم انتقال دانش و خرد شدن اراضي است، ادامه داد: سرانه زمين، درصد زمين آبي، ماند آبي (زهاب شدن و شور شدن)، ميزان مصرف سم، مصرف کود شيميايي، ميزان سواد بهره‌برداران محلي و دانش دانشگاه‌ها در حوزه کشاورزي و انرژي در اين عرصه از شاخص‌هاي مهم کشاورزي هستند. کاهش فشار به طبيعت، افزايش بهره وري آب، کنترل آفات و اصولي شدن مصرف آب و کود از مهمترين استراتژي‌هاي بلندمدت مناسب است که بايد در قبال چالش‌هاي پيش رو اتخاذ کرد.

دکتر ميرکي، مدير دفتر توسعه پايدار جهاد کشاورزي نيز گفت: در رابطه با وضعيت عمومي کشاورزي ايران مي‌توان به مسائلي چون 18ميليون اراضي تحت فعاليت کشاورزي، اراضي خرده مالکي و تحت پوشش قوانين ارث، حدود11ميليون هکتار اراضي تحت پوشش جنگل، بهره‌گيري از 82 ميليارد مترمکعب آب در بخش کشاورزي، 14درصد سهم درGPD، توليد حدود100ميليون تن، اشتغال حدود 3 ميليون نفر، مصرف سالانه 20هزار تن سم و 3 ميليون تن کود شيميايي، حدود170 ميليون تن پسماند و مصرف حدود 4 درصد از انرژي کشور در بخش کشاورزي اشاره کرد.

وي گفت: وجود اراضي خرده مالکي، آمايش زمين، عدم بهره‌گيري اصولي از پسماندها، وجود 25ميليون تن ضايعات محصولات کشاورزي، راندمان پايين آبياري، پايين بودن سواد در جامعه کشاورزي، کشاورزي معيشتي، چراي بيش از حد دام در مراتع، فرسايش جنگل و بافت و تخصيص به ساير کاربري‌ها، آلودگي‌هاي ناشي از صنايع، آلودگي‌هاي نفتي و پتروشيمي خصوصا در مناطق نفت خيز، فاضلاب‌هاي شهري و روستايي، تغييرات اقليمي، پديده گرد وغبار، کاهش تنوع زيستي و جابه‌جايي جمعيت شهري و روستايي از جمله مشکلاتي است که با آن‌ها روبه رو هستيم.

مدير دفتر توسعه پايدار جهاد کشاورزي با اشاره به اين که بهره‌وري سبز (Green productivity)، ارزيابي‌هاي زيست محيطي، افزايش بازيافت و بازچرخاني (R3)، کاهش مصرف انرژي و جايگزيني فناوري‌هاي پاکيزه و اقتصاد سبز توام با مصرف پايين انرژي از راهکارهاي مديريتي هستند که در سطح جهاني براي حفظ محيط زيست ارائه شده‌اند، تصريح کرد: بايد در عرصه کشاورزي بر آموزش، فرهنگ سازي، حفظ منابع پايه و محيط زيست و مشارکت کامل مردم در حفظ محيط زيست تاکيد ويژه‌اي شود.

دکتر عسگري از پژوهشکده هواشناسي گفت: تغيير اقليم موضوعي است که هميشه وجود داشته است، اما اگر امروز به عنوان يک دغدغه مطرح شده است، به دليل حضور ردپاي بشر در تغيير اقليم است. کشاورزي علمي ، ما را به سوي پيشرفت در اقتصاد سبز سوق مي‌دهد.

دکتر وثوقي، عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات به منابع مهم درياچه خزر، درياي عمان و خليج فارس و آب‌هاي داخلي کشور اشاره کرد و گفت: آلودگي‌هاي نفتي وارد شده به درياچه خزر باعث از بين رفتن آبزياني چون «بنتو»، «زو»، «فيتو» و غيره مي‌شود. همه آبزيان خليج فارس به دليل آلودگي نفتکش‌ها و کشتي‌ها در معرض نابودي قرار دارند