پایبند نبودن آذربایجان به قوانین زیست محیطی خزر

پایبند نبودن آذربایجان به قوانین زیست محیطی خزر

اما کشورآذربایجان که یکی از کشور های در حال توسعه حوزه خزر است هیچگونه پایبندی حداقل در رابطه با مسائل عینی زیست محیطی از خود بروز نمی دهد در حقیقت آذربایجان آنچنان تشنه توسعه است که دریای خزر را فقط محلی برای چاه های نفت خود می بیند و کاری به مسائل دیگر ندارد.

با وجود اینکه طبیعت می تواند ازخود در برابر سطوح خاصی از آلودگی دفاع کند اما هنگامی که فعالیت انسان میزان آلودگی را افزایش می دهد و در عین حال مانع از فرآیندهای پاکسازی طبیعی می شود، فاجعه زیست محیطی آغاز می شود و از عهده خود طبیعت هم کاری بر نمی‌آید. متأسفانه طبیعت دریای خزر در حال حاضر چنین شرایطی دارد.

به هر حال در مورد منابع آلودگی دریای خزر ۶ مورد از قبیل آلودگی ناشی ازمنابع مستقر در خشکی، آلودگی ناشی از حفاری در دریا، آلودگی ناشی از تخلیه مواد زائد و سمی، آلودگی ناشی از کشتی ها، آلودگی ناشی از اتمسفر و حفاری و اکتشاف در بستر عمیق دریاها را می توان نام برد.

حرکت لکه‌های نفتی در دریای خزر از آذربایجان به سمت ایران

اما اخیراً خبرهایی از حرکت لکه های نفتی در دریای خزر از آذربایجان به سمت ایران رسیده است.

معاون دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با اعلام اینکه جمهوری آذربایجان به مسائل زیست محیطی دریای خزر هیچ توجهی ندارد گفته است: عکسهای ماهواره‌ای نشان می‌دهند لکه های نفتی به طول ۱۱۰ کیلومتر از این کشور به سمت ایران در حرکت است.

"عبدالرضا کرباسی" اظهار داشت: این لکه ها تهدیدی جدی برای محیط زیست خزر محسوب می شوند و جمهوری آذربایجان باید به این گونه مسایل توجه کند تا فعالیتهای آنها مشکلات زیست محیطی برای کشورهای همسایه ایجاد نکند.

وی در ادامه گفت: البته این لکه های نفتی در ظاهر درآبهای خزر دیده نمی شود زیرا در طول حرکت به تدریج به زیر آب می رود از این رو به استان ای ساحلی کشور از جمله گلستان ، مازندران و گیلان اعلام کرده ایم تا شرایط را به طور مداوم پایش و وضعیت را اعلام کنند.

معاون دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه ایران در زمینه حفظ محیط زیست هزینه می کند گفته است: باید جمهوری آذربایجان را نیز متقاعد کنیم تا از منابع مالی خود برای حفظ محیط زیست خزر هزینه کند.

کرباسی با بیان اینکه آلودگی های نفتی خسارات زیادی را به محیط زیست وارد می کند و حتی گاهی این خسارات به حدی است که قابل جبران نیست افزود: زمانی که ایران و روسیه خزر را در اختیار داشتند این دریا بسیار عاقلانه تر و منطقی تر اداره و بهره برداری می شد اما از زمانی که سه کشور دیگر به این دو کشور پیوست توازن در خزر به هم خورد و روند از بهره برداری مناسب به سمت بهره کشی پیش رفت.