جنگل هاي "حرا"ي هرمزگان، آخرين پراکنش جنگل هاي "مانگرو" در جنوب شرقي آسي

جنگل هاي "حرا"ي هرمزگان، آخرين پراکنش جنگل هاي "مانگرو" در جنوب شرقي آسيا

جنگل هاي «مانگرو» اکوسيستم هاي کاملا ويژه اي هستند که اجتماعات گياهي و جانوري آن ها با توجه به شرايط خاصي مي تواند شکل گيرد. جنگل هاي «حراي» جنوب ايران در نوار ساحلي خليج فارس و درياي عمان، آخرين پراکنش جنگل هاي مانگرو در جنوب شرقي آسيا به شمار مي روند. اين جنگل ها از يک يا دوگونه مانگرو تشکيل شده و فراوان ترين گونه آن «حرا» است که در منطقه حفاظت شده حرا، ديده مي شود. جذر و مد آب دريا در سواحل که هر روزه به طور موزون و مستمر انجام مي شود، در شکل گيري تنوع حيات اين اکوسيستم نقش اساسي دارد.منطقه حفاظت شده حرا که در تنگ خوران بين جزيره قشم ، سواحل حوزه بندر خمير و در مصب و دلتاي رودخانه مهران قرار دارد. از سال 1351 تحت حفاظت قرار گرفته است . بندر خمير در شمال غرب منطقه حفاظت شده، مهم ترين شهر اطراف منطقه محسوب مي شود بنادر پل - لافت کهنه و لافت نو نيز آبادي هاي مهم حاشيه اين منطقه است که در بندر پل در نوار ساحلي شمالي و بندر لافت در شرق منطقه قرار دارند. جاده اصلي بندرعباس به بندر خمير از شمال منطقه عبور مي کند و تمامي قسمت هاي منطقه بويژه از طريق دو بندر لافت و پل از طريق قايق قابل دسترسي است.اين جنگل ها نه تنها در سطح ملي اهميت دارند. بلکه داراي دو نوع ذخيره گاه زيست کره (MAB) و تالاب بين المللي نيز هستند. اين جنگل ها با محيط زيست پويا ، ساز و کارهاي پيچيده ، پرندگان نادر، آبزيان غير متعارف ، کارکردهاي مختلف ، ارزش ها و زيبايي هاي سحرانگيز، خود پديده هاي شگفت انگيزي هستند که براي طيف گسترده اي از مردم جذابيت هاي خاصي دارند. توانمند ي هاي پژوهشي و آموزشي اين نظام اکولوژيک استثنايي و منحصر به فرد، همان قدر براي گردشگران جذابيت دارد که ديدن غروب سحرانگيز جنگل هاي نيمه شناور آن براي مردم عادي . اين جنگل ها کانون ديدني هاي غير متعارف و حيرت آور است . ديدن ماهي خزنده ، پرندگان نادر هم چون اگرت بزرگ ، گيلان شاه و حواصيل هندي در کنار عقاب ماهيگير، نوک قاشقي ، پليکان ها و فلامينگوها هميشه امکان پذير نيست. اما جنگل هاي هميشه بهار دريايي حرا همه اين ديدني ها را يک جا، به بازديد کنندگان خود سخاوت مندانه عرضه مي کنند. بي دليل نيست که امروز مناطق حفاظت شده در کل نوار ساحلي جنوب کشور و به ويژه در عرصه مانگروها، را به عنوان ميراث هاي طبيعي بي همتا بايد براي نسل حاضر و آينده حفظ کنيم