وقتی در سکوت سازمان محیط زیست مردم قربانی می شوند /گ

ماجرا هم از این قرار بود که مسئولان شیلات و سازمان دامپزشکی کشور بعد از این اتفاق در ابتدا علت مرگ دسته‌جمعی ماهیان کفال را نامشخص می‌دانستند، چندی بعد زیر فشار رسانه‌ها اعلام کردند، موضوع تنها به یک بیماری ویروسی برمی‌گردد! حال آن‌که پژوهشگران و استادان علوم دریا این موضوع را رد کرده و آن را به آلودگی آب خزر به سموم کشاورزی نسبت دادند.
این در حالی است که سرانه مصرف آبزيان در ایران بسیار پايين است و وقتي شايعاتي هم مبني بر آلوده و مضر بودن اين منابع غذايي مفيد پخش مي‌شود، اين سرانه مصرف پايين‌تر هم مي‌آيد.

طی سال های گذشته، آلودگي‌هاي مربوط به هيدروکربن‌هاي نفتي، فلزات سنگين، فاضلاب‌هاي صنعتي و حتي خانگي (در برخي مناطق مسکوني نزديک به درياي خزر) و سموم دفع آفات نباتي و حيواني از جمله آلودگي‌هاي احتمالي هستند كه می شد آنها را به آبزیان نسبت داد.

به این ترتیب حالا می توان گفت که شیلات و صیادی هم در کنار بخش کشاورزی این منطقه با بحرانی تازه روبه‌روست که ناشی از سموم کشاورزی استفاده شده در زمین‌های این منطقه بوده است.به گفته محلی ها و صیادان محلی، محل کار صیادان شمال، یا همان خزر، حالا گردابی مخرب از عناصر شیمیایی خطرناک و سرطان‌زاست که روزبه‌روز به حجم آلودگی آن هم اضافه‌تر می‌شود.

حالا اما در حالی که هنوز مشکل آلودگی آب دریای خزر حل نشده و هنوز هم مردم کشور نمی دانند آیا می توانند در آب خزر شنا کنند و ماهی های شمال کشور را بخورند، زمزمه هایی از آلودگی رود کارون به گوش می رسد.

به تازگی، عضو کمیته علمی کنفرانس ملی رودخانه کارون گفته: استفاده بی‌رویه و بی‌حساب و کتاب از سموم شیمیایی آفت‌کش، قارچ‌کش و علف‌کش، زهاب‌های ورودی به کارون را به یک معجون خطرناک تبدیل کرده است.

احمدرضا عمانی اظهار کرده: ناپایداری در کشاورزی و استفاده از نهاده‌های شیمیایی از طریق آلوده کردن اکوسیستم طبیعی منجر به آسیب‌رساندن به حیات طبیعی موجودات زنده در آب و خاک می‌شود و از طریق آلوده کردن منابع آب زیرزمینی، آلودگی رودخانه‌ها را به دنبال داشته و در نهایت حیات رودخانه کارون و انسان را به مخاطره می‌اندازد.

او ادامه داده: علاوه بر آلاینده‌های شهری و صنعتی یکی از معضلات اساسی که رودخانه کارون با آن دست به گریبان است، آلاینده‌های بخش کشاورزی است. با توجه به مطالعات مختلف انجام شده، وضعیت کشاورزی در خوزستان از نظر پایداری در وضعیت مناسبی نیست که از دلایل اصلی آن استفاده بیش از حد از نهاده‌های شیمیایی در تولید محصولات کشاورزی است.

به این ترتیب به نظر می رسد بزرگترین رود ایران هم به زودی قرار است به سرنوشت بزرگترین دریاچه ایران دچار شود.سرنوشتی که زیر سایه بی توجهی های محیط زیست و بی قانونی هایی که در این خصوص صورت می گیرد ، نه تنها حیات خوزستان بلکه حیات ایران را به مخاطره می اندازد و هیچکس به فکر نیست که نیست.
منبع: شفاف