نفس های 'زریوار' را دریابیم /گ

سه‌شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۳  ۰ نظر   ۹۵ بازدید

نفس های 'زریوار' را دریابیم
سالهاست که دریاچه زریبار خوان پر برکت و پر مهر خود را بر دامن این مردمان قانع و شکرگذار، بی دریغ گسترانیده است و نفس های خنکای زندگی را هر روز و ساعت در ریه های شهروندان مریوانی و مهمانان از راه آمده هدیه می دهد.
زریوار به مانند مادری مهربان، آغوش گرم خود را بر روی شهروندان مریوان و روستاهای اطراف آن باز کرده واز دیر باز نفس های خسته مردان همیشه خسته این دیار را در پایان هر هفته تازه می کند و تسکین و آرام بخش مردمان این دیار است.
ناگفته پیداست که در این چند سال ودهه های اخیر، شهرستان مریوان واین نگین همیشه سرسبز نقطه مرزی، میزبان و مهماندار مسافران زیادی از نقاط مختلف کشور و استان های مختلف بوده است.
زریوار همچنین بارها شاهد پذیرای توریست های خارجی بویژه از عراق، همسایه غربی کشورمان بوده است و سالانه شمار زیادی از مردم کردستان عراق، مهمان این دریاچه هستند.
یکی از عواملی که توانسته مریوان را در ایران و جهان بشناساند وجود دریاچه زریوار است که سال ها بی منت، دستان پر نعمت خود را بی دریغ بر پهنای این شهر و حتی استان گسترانیده است، گزافه نگفته ایم اگر ادعا کنیم زریوار با تمام داستان های شیرین و افسانه های شنیدنی اش نه تنها طبیعت بکر وسرشار ازجاذبه های دیدنی اش را نثار جان های خسته شهروندان خود می کند بلکه با ورق زدن تاریخچه و نحوه به وجود آمدن آن از نظر تاریخ وفولکلور، اسطوره ها و حکایت های زیادی برای گفتن دارد.

این دریاچه به باور مردم محلی دریاچه ای افسانه ای و سرشار از رازها و داستان هاست، افسانه ای بودن این دریاچه از نگاه عموم مردمان محلی به نوعی به خود جوش بودن آن نسبت داده می شود و جای شگفتی در اینجاست که آب هیچ رودخانه ای به آن ختم نمی شود.

با تمام این اوصاف این خوان گسترده سالهاست که همچنان آینه ساز آسمان آبی و ابرهایش است، در مورد افسانه ای بودن این دریاچه و قصه های آن، روایت های زیادی نقل و سینه به سینه گشته است که از حوصله این یاداشت خارج وصد البته در این ستون مقتضی بازگو کردن این حکایات شنیدنی ممکن نخواهد شد.

زریواریا ' زریبار' نه تنها برای فصول خاص مثل بهار یا تابستان چشم ها را محو نگاه خود می کند بلکه پاییز و زمستانش نیز دل هر رهگذری را در سردی سوزناک به گرمی می فشارد و مجموعه ای از رنگ های خزانی را در اواسط پاییز می توانی نظاره گر باشی ودر آفتاب کم رمق زمستانش با سفیدی برف های آن، رویاها بسازی از جنس زندگی در شهری آرام و مهمان پرور.

اما آنچه گاهی تلنگری بر ذهن ها می زند این واهمه است که روزی شاهد و ناظر مرداب شدن دریاچه زریوار باشیم و حکایت تلخ دریاچه ارومیه بازهم تکرار شود.

دریاچه آب شیرین زریوار در فاصله سه کیلومتری غرب شهر مریوان، با تمام چشم اندازهای دیدنی و چشم نوازش که نگاه هر بیننده ای را معطوف خود می کند در طول چندین سال گذشته، شاهد تغییرات زیست محیطی بوده و قاعدتا در این مهم نقش انسان ها و شهروندان و روستاهای اطراف آن نیز بی تاثیرنیست.

دریاچه زریوار با داشتن چشمه های خود جوش یکی از منحصر بفرد ترین دریاچه های جهان است. رسوب و گل و لای انباشته شده در زیر دریاچه و همچنین ورود خاک های همراه اب باران در طول چند سال گذشته باعث مسدود شدن اکثر چشمه ها شده و به نوعی فعالیت چشمه های خودجوش را به خطر انداخته است.

اکوسیستم آبی زریبار به نوعی پدیده ای بسیار زیبا و نادراست که از پوشش های گیاهی و آبزیان گوناگونی برخوردار بوده و وجود پرندگان بومی ومهاجر که بعضا بیش از 31 گونه متنوع در آن یافت می شود طبیعت و زیستگاه گیاهی و جانوری بی نظیری را به 'نگین سبز غرب کشور' بخشیده است.

با این حال نگاه های مهربان ' زریوار' یاری دستان سبزتان را می طلبد، مبادا غم نامه های هامون و دریاچه ارومیه در مریوان نیز نقل قول اذهان و جماعت دنیا شود، همتی به خرج داده و تراژدی زاینده رود اصفهان و شوره زار شدن دریاچه ارومیه را نگاهی اجمالی بیندازید و منت بر سرمان نهاده و برای اندک لحظه ای کوتاه، برای حفظ سلامت دریاچه مریوان تدبیری بیاندیشید.

به این امید که که هیچ وقت چنین سناریوی غم زده ای مجددا در مریوان نیز تکرار نشود وگلستان این شهر همیشه سرسبز و مروارید آبی آن به غم خانه ارومیه تبدیل نشود.

شهرستان مریوان در 140 کیلومتری غرب سنندج واقع شده است
منبع: خبرگزاری جمهوری اسلامی

مطالب مشابه

دیدگاه خود را بیان کنید