همکاران میتوانند از اینجا مشکلات و تنگناهای فعالیت های شیلاتی شخصی و منطقه ای خود را جهت اطلاع مسئولین مربوطه ارسال نمایند
کلیه فعالان شیلاتی از اینجا میتوانند تصاویر و ویدئو های جالب شیلاتی را ارسال کنند که به نام خودشان ثبت و در معرض تماشای همکاران گذاشته شود.
حضور شما در پایگاه اینترنتی ایران آکوا iranaqua.ir
از اینجا رایگان فعالیت های شیلاتی خود را به همکاران و علاقه مندان بیشتر معرفی کنید
کارشناسان و متخصصین محترم علوم شیلاتی از اینجا میتوانند نسبت به معرفی و ارتباط بیشتر با همکاران شیلاتی اقدام کنند
همکاران شیلاتی میتوانند از اینجا اخبار صنف شیلاتی خود را ارسال و منتشر کنند
ایران آکوا iranaqua.ir اولین مرجع ارتباط علمی تجاری خانواده بزرگ شیلات ایران
دریاچه ارومیه آخرین روزهای حیات خود را میگذراند و به جز چند سراب و اندکی آب در اطراف پل میانگذر چیزی از آن باقی نمانده و مقرر شده از خردادماه عملیات اجرایی احیای آن از سوی ستاد بحران دریاچه ارومیه آغاز شود. |
روزگاری از دریاچه ارومیه به عنوان نگین فیروزه ای آذربایجان یاد می شد اما اکنون بسیاری از مردم دریاچه را غول نمکی چندین میلیارد تنی تصور می کنند که با اندکی غفلت از جا برخواسته و بر سر میلیونها ایرانی همجوار خود آوار می شود. اکنون دریاچه ارومیه یک منبع بی پایان برای ایجاد طوفانهای نمکی و ریزگردهای شوری است که اندک اندک بر سینه انسانهایی خواهد نشست و فشار خونشان را بالا خواهد برد که روزگاری برای تنظیم فشار خونشان تن به پهنه آبی یا لجن زارهای آن می سپردند. گرچه دریاچه ارومیه بین دو استان آذربایجان غربی و شرقی تقسیم شده اما همه اهالی فن می دانند و می بینند که حتی اینک نیز آب رودخانه هایی که قرار بود به دریاچه رو به موت ارومیه بریزند راهی دشت های کشاورزی و مراکز صنعتی آذربایجان شرقی می شوند و هزاران چاه غیر مجاز در آذربایجان غربی نیز کنده شده اند تا نگذارند هیچ رمقی در جان به لب رسیده دریاچه ارومیه باقی بماند قدیمی ترها هنوز که هنوز است این دریاچه را به نام باستانی آن یعنی چی چست صدا می زنند و آشیق ها در ترانه هایشان این خاطره ساز فراموش شده را اورمو گولی نامیده و سازشان را صدای موج های آن کوک می کنند. انسانها چنان در مقابل رودهای حیات بخش دریاچه ارومیه سد ساختند گویی که اصلاً بنا نیست دریاچه ای وجود داشته باشد و در اندک زمانی چنان اقلیم یک منطقه را تغییر دادند که حتی دیگر بخار آبی نیز از دریاچه بلند نشود. دریاچه ما امروز بزرگوارانه اعتباراتی که برای نجاتش تخصیص می یابد را در همایش ها و جلسات بی سرانجام باز هم در کام فرزندانش می ریزد و یادآور می شود که تا رمقی در بدن دارم مثل آب و خدا به شما حیات می دهم. |