شام آخر نهنگ پرده از راز تکاملش برمی‌دارد

صخره‌هایی که فسیل از میان آنها یافته شده است در حدود 8.9 تا 9.9 ملیون سال پیش با رسوب آب دریا پدید آمده‌اند که اگر تعداد زیاد ماهی شبیه ساردین‌های امروزی، در داخل قفسه سینه واطراف سرش نبودند، احتمالا فسیل غیرقابل تشخیص میشد. به دلیل آنکه فلس‌های ماهی‌ها علایم کمی از در معرض اسید قرار گرفتن را نشان می‌دهد، ماهی‌ها باید مدت کوتاهی قبل از مرگ نهنگ بلعیده شده و در کف دریا فرو رفته باشند.

محققان باور دارند که فلس‌های چنین ماهیانی به ندرت در صخره‌های آن نواحی باقی می‌مانند پس آن‌ ماهی‌ها احتمالا بقایای آخرین وعده غذایی نهنگ هستند که از لاشه به عنوان احشا تجزیه شده نهنگ باقی مانده‌اند.

آخرین غذای نهنگ تقریبا شامل 40 تا 60 ماهی هست که به طور متوسط 39 سانتیمتر طول دارند و با هم وزنی معادل 16 تا 25 کیلوگرم دارند؛ و به طور کلی این حجم ومقدار با اندازه معده هم خانواده‌های امروزی وی هم خوان است.

یافته‌ جدید کمک به روشن شدن تکامل و رقابت زیستی نهنگ منقاریان هم می‌کند. مدتی بعد از ورود دلفین‌ها به دریاها به دلیل موفقیت نسبی آن‌ها در آب‌های سطحی ، احتمالا این گونه از نهنگ مجبور به مهاجرت در آب‌های عمیق‌تر می‌شود که تا به امروز هم ادامه داشته است.
منبع: ایسکانیوز