تالاب هشیلان را بهتر بشناسیم

تالاب هشیلان در شمالغربی کرمانشاه در جاده کرمانشاه-روانسر قرار دارد

تالاب هشیلان منطقه اي حفاظت شده است و زيستگاه انواع مختلفي از آبزيان و پرندگان است.

این تالاب در فاصله 36كيلومتري شمال غربي شهر كرمانشاه، بين طول جغرافيايي `15 `54` 46 شرقي و عرض جغرافيايي `34` 34 تا `35` 34 شمالي قرار گرفته و 1310 متر نيز از سطح دريا ارتفاع دارد.

محدوده اي با وسعت تقريبي 780 هكتار از اين تالاب ، از سوي اداره كل حفاظت محيط زيست استان كرمانشاه به عنوان منطقه شكار و تير اندازي ممنوع در نظر گرفته شده است. حدود 30 درصد از 450 هكتار وسعت خالص تالاب را جزيره هاي كوچك و بزرگي مي پوشاند. در فصل زمستان بويژه در روزهاي پر باران، در اثر افزايش آب تالاب، بعضي از جزاير وسط تالاب غرقابي مي شوند.تابستانهاي تقريباً گرم و زمستانهاي نسبتاً سردي بر اين منطقه حاكم است. ميانگين بارندگي سالانه تالاب هشيلان 451 ميليمتر است

اقلیم و آب و هوا: استان کرمانشاه به استثنای قصر شیرین، دارای اقلیم نیمه خشک گرم، نیمه خشک سرد است. بنابراین تابستانهای تقریباً گرم و زمستانهای نسبتاً سردی بر این منطقه حاکم است. میانگین بارندگی سالانه تالاب هشیلان 451 میلیمتر است در سراسر سال، باد در این منطقه در همه جهات وزش دارد

با توجه به پوشش گياهي اراضي حاشيه و داخل تالاب، به يقين مي توان غناي فيتو پلانكتون ها را جستجو كرد. از گونه هاي عمده ماهيان تالاب، مي توان به عروس ماهي، سياه ماهي، سفيد كولي، زردك و سس ماهي از خانواده Cyprinidae ) كپور ماهيان) اشاره كرد، با اين وجود كپور پرورشي و يا كپور قرمز(زينتي) كه به قصد پرورش در محيط تالاب رها سازي شده است، نيز در تالاب مشاهده مي شود

تالاب زیبای هشیلان زیستگاهی مناسب برای پرندگانی چون لک لک -اگرت - حواصیل - بوتیمار - غاز خاکستری - انواع کشیم و انواع اردک محسوب می شود. روباه و شنگ هم در اطراف تالاب پیدا می شوند. اگرچه این منطقه تالاب محافظت شده تلقی می شود ولی تبدیل آن به اراضی کشاورزی و فعالیت های شدید راهسازی و صنعتی در حال نابود کردن این تالاب زیبا هستند. به نظر می رسد تبدیل این تالاب به سایت پرنده نگری بتواند هم برای مردم زحمتکش منطقه درآمد زا باشد و هم موجب آگاهی از ارزش حفاظتی آن شود.

زمین شناسی: این تالاب از نظر سنی متعلق به تریاس، ژوراسیک بوده و از نظر سنگ شناسی از آهک فسیل دار متراکم تشکیل شده است.

منابع تامین آب تالاب: سراب سبزعلی به عنوان مهمترین و پرآب ترین منبع تامین کننده می باشد.

پوشش گیاهی:

درختان: در داخل محدوده تالاب هیچ درخت خودرویی وجود ندارد فقط گونه ای بید Salix spp. بصورت خیلی پراکنده و بسیار اندک در نقاطی چند از تالاب رویش دارد.

درختچه: در هیچ جای محدوده تالاب رویش ندارد.

گیاهان علفی: گیاهان علفی روئیده شده تالاب به سه گروه تقسیم می شوند که عبارتند از :

1- هیدروفیت ها(آبرست): به عنوان گیاهانی که قسمتی از سال را در آب سپری می کنند و شامل گیاهان آبزی و نیمه آبزی هستندکه بطور غوطه ور و رویا، برگهای غوطه ور و شناور دارند، گلها و گل آذین ممکن است بن در آب باشند . معروفترین گونه های این گروه عبارتند از: سیم واش Ceratophylum demersum ، نیلوفر آبی Nymphea ، عدسک آبی Lemna trisula ، بزواش potamogeton Spp ، انواع نی Phragemites australis، لوئی Typh australis ، بولاغوتی Nesturtium officinal و پونه آبی Meatha aquatica . سه کوله خیز Tarpa natansچیرگی دراند.

2- هلوفیتها(مرداب رست): به عنوان گیاهانی که در خاکهای اشباع از آب مرداب زندگی می کنند و جوانه های حامل گل و برگ هر دو به شکل بن در آب بوجود می آیند. مثل هزار نی Butamus umbellats .

3- گیاهان حاشیه ای: گونه هایی از هلوفیت ها هستند که خشکزی بوده و در حاشیه تالاب می رویند، معروفترین آنها عبارتند از: چند گونه چگن نظیر Carex distance ، C. divulsa و C. hispida و گونه هایی نیز از خانواده Juncaceae و خانواده پنیرک Malvaceae.

جانوران تالاب:

1- پستانداران: در داخل و حاشیه تالاب از حیوانات رده فوق ، علاوه بر راسته جوندگان از خانواده موش ها، پستاندارانی چون گرگ، روباه، خرگوش، شغال، گربه وحشی نیز زندگی می کنند. ارتفاعات خورین واقع در شمال و شمال غربی تالاب، زسیتگاه مناسبی جهت بز وحشی(Wild goat) می باشد.

تشی نیز از جمله جانوران دیگری است که در ارتفاعات مذکور مشاهده می شود.

2- پرندگان: این تالاب ماًمن و ماًوای مناسبی برای زمستان گذرانی تعداد زیادی از پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی به شمار می رود. بر اساس بررسیهای بعمل آمده، هر ساله با شروع بارانهای پائیز و سرد شدن هوا، پرندگان زیادی از شمال شوروی سابق به این اکوسیستم می آیند و در صورت مساعد بودن شرایط و اعتدال هوا، بیشتر پرندگان مذکور زمستان را در این تالاب میگذرانند ولی در زمستانهای سرد و یخبندان سطح تالاب، پرندگان مهاجر ناگزیر به مهاجرت خود به سوی زیستگاههای جنوبی کشور ادامه می دهند.

در بین پرندگان مورد بحث، اردک سر سبز، خوتکا، اردک ارده ای، گیلار، خوتکای پر سفید، نوک پهن، کشیم کوچک، کشیک گردن سرخ، غاز خاکستری، چنگر معمولی، چنگر، نوک سرخ، کاکایی نوک سبز، و بعضی سالها نیز بطور اتفاقی فلامینگو، پلیکان و قو بعنوان گروه پرندگان آبزی و بوتیمار، بوتیمار کوچک، یلوه، اگرتهای کوچک و بزرگ،گاو چرانک، حواصیلها، لک لک، خروس کولی، خروس کولی اجتماعی، سلیم کوچک، سلیم طلایی، آبچیلک پا سبز، ماهی خورک کوچک و ماهی خورک ابلق بعنوان پرندگان کنار آبچر و سایر پرندگان از جمله شکاریها ( عقاب، سارگپه، سنقر، کور کور) جغد کوچک، شاه بوف، سبزه قبا، زنبور خور، هدهد، کبک، بلدرچین، تیهو، چکاوک، دم جنبانک، سار، زاغی، کلاغ سیاه، زاغ نوک سرخ و حتی غراب بعنوان پرندگان خشکزی که در اطراف تالاب زندگی میکنند.

3- خزندگان: نامگذاری تالاب بر اساس گویش کردی(محلی)، مرکب از دو سیلاب « هشی» به معنی مار و « لان» مخفف لانه است،«لانه ماران» بدین جهت انتخاب شده است که تعداد زیادی مار بویژه مار آبی Natrix natrix و مار چلیپر Natrix tessellate در تالاب وجود دارند.

لاک پشت خزری یا گونه لاک پشت برکه ای و لاک پشت مهمیز دار در این زیستگاه بوفور مشاهده می شوند. از سوسمارها آگاما، مارمولک و احتمالاً سمندر را نیز می توان یافت.

4- آبزیان: با توجه به پوشش گیاهی اراضی حاشیه و داخل تالاب، به یقین می توان غنای فیتو پلانکتون ها را جستجو کرد.

از گونه های عمده ماهیان تالاب، می توان به عروس ماهی، سیاه ماهی، سفید کولی، زردک و سس ماهی از خانواده Cyprinidae ( کپور ماهیان) اشاره کرد، با این وجود کپور پرورشی و یا کپور قرمز(زینتی) که به قصد پرورش در محیط تالاب رها سازی شده است، نیز در تالاب مشاهده می شود.