تفاوت میگوی حلال و حرام

به گزارش مشرق، دکتر حسین عمادی استاد علوم شیلاتی دریا و اقیانوس شناسی دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: از نظر فقه شیعه گفته شده که ماهی های فلس دار حلال است، این مسئله از نظر علمی بسیار قابل توجه است، چرا که ماهی های فاقد فلس می توانند از طریق آب مواد سمی را جذب کنند که این امر از نظر علمی همچنان قابل بحث است.

وی افزود: تا کنون تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده به دلایلی که گفته می شود "فقط تحقیق روی ماهی های فلس دار قابل انجام است" متوقف شده است

این استاد اقیانوس شناسی دانشگاه یادآور شد: سخت پوستان به طور مطلق فاقد پولک هستند. برای مقایسه لابستر(Lobster) و ماهی باید گفت که قشری که بدن میگو، لابستر و خرچنگ دراز آب شیرین را پوشانده کاملا با ماهی متفاوت است و از یک پوشش کیتینی برخوردار است. به طور مطلق نمی توان گفت که میگو، لابستر و خرچنگ دراز آب شیرین دارای فلس هستند.

وی اظهار داشت: چندین سال پیش قرار بود فتاوایی برای حلیت این موجودات گرفته شود، مرکز تحقیقات شیلات در سال 1374 برای گرفتن حلیت اقدام به ارائه اسامی جدیدی برای این آبزیان کرد. آنها لابستر را به عنوان شاه میگوی دریایی با آب شور و خرچنگ دراز آب شیرین (Crayfish) را شاه میگوی آب شیرین نامگذاری کردند

دکتر عمادی تأکید کرد: هنگام مطرح کردن پرسش از فقها، مسئله باید صریح و روشن بیان شود، بدون اینکه کوچکترین عیب و ایرادی در آن وجود داشته باشد.

استاد علوم شیلاتی دریا تصریح کرد: اگر میگو را حلال تلقی کنیم از نظر علمی هیچ فرق عمده ای میان میگو و خرچنگ دراز آب شیرین وجود ندارد. اختلافات این دو از نقطه نظر جانورشناسی تقریبا مثل اختلافات بز و گاو است. از نظر رفتاری هم تقریبا به همان ترتیب است. فرق میگو و لابستر این است که لابستر از میگو بزرگتر است و در اعماق بیشتری از دریا زندگی می کند و در مناطق صخره ای یافت می شود، اما میگو در مناطق کم عمق تر زندگی می کند. لابستر در مقایسه با میگو از طول عمر بیشتری برخوردار است

وی در ادامه با اشاره به شرایط زیستی این آبزیان گفت: خرچنگ دراز آب شیرین نیز در آب شیرین زندگی می کند، اما میگو و لابستر در آب شور زندگی می کنند، اما یک سری از میگوها نیز در آب شیرین زندگی می کنند و دقیقا مثل میگوهای آب شور هستند. در این میان توجه به خرچنگ پهن یا (Crab) است که اصطلاحا به آن در فارسی خرچنگ گفته می شود و از نظر علما حرام شمرده شده است. از نظر جانورشناسی لابستر، خرچنگ دراز آب شیرین و میگو از یک خانواده نیستند، اما رده های آنها مشابه است. خرچنگ پهن در یک رده دیگر قرار دارد.

همچنین دکتر محمد رضا فاطمی استاد علوم بیولوژی دریایی واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: شاه میگو و لابستر تفاوتی با هم ندارند. شاه میگو عنوان فارسی است که برای لابستر انتخاب شده است. لابستر از خانواده سخت پوستان محسوب می شود.

وی با اشاره به اینکه ماهی فلس دارد و فلس آن از جنس آن کیتین است که این کیتین از ماهی حفاظت می کند، گفت:‌ آنچه روی بدن سخت پوستان قرار دارد از جنس همین کیتین است ، از این رو می توان از نظر زیست شناسی این قشر را پولک یکپارچه تلقی کرد.

دکتر علیرضا ساری استاد جانورشناسی دریای دانشکده زیست شناسی دانشگاه تهران نیز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: لابستر در بازارهای جهانی از غذاهای مهم و ارزشمند شمرده می شود و در زبان فارسی نام شاه میگو برای آنها گذاشته شده است.

وی افزود: این شاه میگوها در کشور ما بیشتر در چابهار صید می شده است و اشکال دیگری از آنها هستند که در اعماق پایینتری از دریا زندگی می کنند و از نظر شکلی مسطح هستند و به آن مادر میگو یا ام الروبیان گفته می شود.

این استاد جانورشناسی دریا گفت: نوعی از خرچنگ که از آن با عنوان خرچنگ دراز آب شیرین یاد می شود که با عنوان شاه میگوی آب شیرین به فروش می رسد، حوزه گونه های این آبزی مناطق شمالی کشور به خصوص تالاب انزلی، دریای خزر و رودخانه ارس است.

وی تصریح کرد: این آبزی به طور کلی در محیطهای رودخانه ای زندگی می کند، اما طی چند سال ایران اقدام به صادرات خرچنگ دراز آب شیرین یا شاه میگوی آب شیرین کرده است که البته به صورت محدودی وارد بازارهای داخلی شده است