نابودی آبزیان خزرباساخت جزیره درآذربایجان

خبرگزاری اقتصادی ایران: دریای خزر به عنوان بزرگترین دریاچه جهان و مهمترین منبع غذایی و اقتصادی کشورهای حاشیه آن، به دلیل رعایت نشدن بسیاری از اصول و البته کنوانسیونهای بین المللی، هم اکنون با بحران اکولوژیکی دست به گریبان است.

خزر بزرگترین دریاچه دنیاست یعنی به تنهایی نزدیک به ۴۰ درصد مجموع مساحت دریاچه های جهان را شامل می شود و از "سوپریور" دومین دریاچه دنیا در آمریکا پنج برابر بزرگتر است و نیز از مجموع خلیج فارس و دریای عمان وسعت بیشتری دارد.

این دریا از نظر تاریخی یک مسیر ارتباطی و یک شبکه عظیم حمل و نقل که سرزمینهای و مناطق مختلف را به هم مرتبط ساخته و امکان تماس و مراوده میان جوامع گوناگون فراهم آورده است. همچنین این دریا یک ذخیره عظیم منابع مورد نیاز بشر، ذخایر پایان ناپذیر و تجدید شونده ماهی و غذاهای دریایی و منابع دست نخورده ثروت های معدنی است.

در جامعه جهانی نظریه جدیدی در حقوق بین الملل در مورد محیط زیست در حال شکل گیری است که مفهوم محیط زیست مشترک نام دارد و به طور کلی حاکی از این اصل است که کره زمین محیط زیست غیر قابل تفکیکی را تشکیل می دهد که تمامی عناصر آن با یکدیگر همبستگی دارند و بنابراین خسارت وارده به این محیط و مسئولیت دولت ها در این باره نباید منحصر و محدود به مرزهای ملی و قلمرو حاکمیت آنها باشد.

شتاب برخی از کشورهای ساحلی برای بهره برداری اقتصادی از خزر

پس از فروپاشی شوروی شتاب برخی از کشورهای ساحلی این دریا برای بهره برداری های اقتصادی به گونه ایست که طبق شواهد موجود در آینده ای نه چندان دور انواع موجودات دریایی و پرندگان مهاجر در معرض تهدید انقراض قرار خواهند گرفت ودریای خزر به دریایی مرده بدل خواهد شد.

در حال حاضرعوامل گوناگونی محیط زیست حوزه دریای خزر را هدف گرفته است که هریک از آنها می تواند به نحوی فرسایش ایجاد کند که در نهایت امکان بهره برداری از منابع دریا از همگان سلب شود و یا چنین کاری را پرهزینه جلوه دهد، برخی از این عوامل از یکدیگر ناشی و منتهی به مراحلی می شوند که در نهایت می تواند با هدف ها و منافع کشورهای واقع در این حوزه تداخل کرده و مانع از تحقق آنها شود.

متاسفانه پنج کشور خزری تاکنون کارنامه درخشانی راجع به مسائل مدیریت محیط زیست این دریا از خود نشان نداده اند.