کاهش شانس بقای آبزیان در اقیانوس‌های اسیدی

(ایسنا)، اقیانوس‌ها بیش از یک چهارم حجم دی‌اکسید کربن ناشی از فعالیت‌های بشری را که وارد جو زمین می‌شوند بخود جذب می‌کنند. این اقیانوس‌ها در واقع مانند یک انبار طبیعی عمل می‌کنند که بدون آنها زمین از این هم گرمتر می‌شود اما به هر حال ظرفیت این انبار نیز محدود است و حتی جذب دی‌اکسید کربن نیز بدون عوارض جانبی نیست چرا که گاز دی‌اکسید کربن پس از حل شدن در آب «اسید کربنیک» تولید می‌کند و سبب می‌شود که PH آب دریاها پایین آمده و این افت PH سبب اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها شده و شانس بقای بسیاری از آبزیان را کاهش می‌دهد
کارشناسان زیست‌محیطی براین باورند که پدیده اسیدی شدن آب دریاها و اقیانوس‌ها می‌تواند حتی تا پایان قرن جاری و زودتر از آنچه تصور می‌کنیم، اکوسیستم‌های دریایی زمین را دستخوش تغییر کند و تعادل آنها را برهم بزند
در سال‌های اخیر نیز تحقیقات بسیاری درباره نحوه واکنش گونه‌های آبزیان در مقابل اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها انجام شده که تاکنون وسعت این تغییرات در ساکنان اقیانوس‌ها ناشناخته باقی مانده است.
برای این منظور محققان انستیتو «آلفرد وگنر» و مرکز مطالعات قطبی و دریایی «هلمهولتز» به مطالعه تاثیر اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها و تبعات آن روی پنج جانور دریایی نظیر مرجان‌ها،‌ خرچنگ‌ها، نرم‌تنان و مهره‌دارانی نظیر ماهی‌ها و خارپوستانی نظیر ستاره دریایی پرداخته‌اند.
به گزارش ایسنا به نقل از ساینس دیلی، نتایج این مطالعات نشان می‌دهد که تمام گروه‌های جانوران مورد مطالعه با افزایش میزان دی‌اکسید کربن با تاثیرات منفی آن مواجه شده‌اند و در این میان مرجان‌ها،‌ خارپوستان و نرم‌تنان در مقابل کاهش PH آب، واکنش بیشتری نشان داده و از حساسیت بالاتری برخوردارند.
در نتیجه پیش‌بینی می‌شود تا سال 2100 میلادی، برخی از خارپوستان نظیر ستاره‌های دریایی شانس اندکی برای بقا داشته باشند.
در مقابل پیش‌بینی می‌شود که تنها حجم بسیار بالای دی‌اکسید کربن بتواند روی خانواده خرچنگ‌ها نظیر «خرچنگ عنکبوتی اقیانوس اطلس» یا خرچنگ‌های خوراکی تاثیر بگذارد. با این حال ممکن است به دنبال کاهش PH آب دریاها و افزایش همزمان دمای آب‌ها، حساسیت جانوران دریایی نیز به اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها بیشتر شود.
دلیل اینکه موجودات دریایی مختلف در مقابل اسیدی شدن آب دریاها واکنش‌های مختلفی نشان می‌دهند به ساختار و کارکرد متفاوت اندام آنها بستگی دارد. به عنوان مثال ماهی‌ها به دلیل فعال بودن قادرند هرگونه تغییرات PH آب را به خوبی در خون خود متعادل کنند که اما این کار برای مرجان‌ها بسیار دشوار است چرا که مرجان‌ها تمام عمر خود را به صورت ثابت در یک نقطه می‌گذرانند در نتیجه به دلیل ضعف در فرآیندهای موثر جسمانی قادر نیستند مقدار دی‌اکسید کربن مازاد در بدن خود را متعادل کنند. نتایج این مطالعات همچنین تایید کرد که ماهی‌ها در همان مراحل ابتدایی نسبت به اسیدی شدن آب دریاها واکنش و حساسیت نشان می‌دهند