همکاران میتوانند از اینجا مشکلات و تنگناهای فعالیت های شیلاتی شخصی و منطقه ای خود را جهت اطلاع مسئولین مربوطه ارسال نمایند
کلیه فعالان شیلاتی از اینجا میتوانند تصاویر و ویدئو های جالب شیلاتی را ارسال کنند که به نام خودشان ثبت و در معرض تماشای همکاران گذاشته شود.
حضور شما در پایگاه اینترنتی ایران آکوا iranaqua.ir
از اینجا رایگان فعالیت های شیلاتی خود را به همکاران و علاقه مندان بیشتر معرفی کنید
کارشناسان و متخصصین محترم علوم شیلاتی از اینجا میتوانند نسبت به معرفی و ارتباط بیشتر با همکاران شیلاتی اقدام کنند
همکاران شیلاتی میتوانند از اینجا اخبار صنف شیلاتی خود را ارسال و منتشر کنند
ایران آکوا iranaqua.ir اولین مرجع ارتباط علمی تجاری خانواده بزرگ شیلات ایران
هفته نامه 'زردکوه' در شماره یکهزار و182خود با نوشتن مطلبی با عنوان 'ماهی ها در خواب می می میرند/ وقتی کم کاری و اهمال مسوولان فاجعه می آفریند'، به مشکلات شیلات استان پرداخت. | |
در این مطلب آمده است: پرورش ماهی در چهارمحال و بختیاری توانسته ، بیش از سه هزار شغل مستقیم و دهها هزار شغل غیر مستقیم ایجاد کند، شغل هایی که امروز دیگر خبری از آنها نیست و جای خود را با مشاغلی تازه عوض کرده اند که این مشاغل نیز نه بوی ماهی می دهند و نه بوی تولید ملی. این شغل ها بوی جاده های غبار گرفته ای را می دهند که از جنوب اجناس بنجل چینی و به خصوص پوشاک را به مناطقی نظیر اصفهان قاچاق می کند. | |
تا همین چند سال پیش تولید ماهیان سردآبی یکی از افتخارات استان چهارمحال و بختیاری بود کمااینکه وقتی به اغلب شهرهای بزرگ کشور از جمله تهران، اصفهان، کرمان، یزد و حتی اهواز که می رفتی، تابلوهای ماهی قزآلای کوهرنگ، ماهی چشمه دیمه و قزل آلای شهرکرد را می دیدی که نشان از پویای صنعت شیلات استان داشت.
در این میان هرازگاهی اتفاقی رخ می داد که برخی از پرورش دهندگان را به طور موقت متضرر می کرد که آلوده شدن آب مناطقی نظیر گندمکار به مواد نفتی از آن جمله بود که مقطعی و گذرا بودند تااینکه سرو کله بیماری مهلک و ویروس کشنده ای پیدا شد که در عرض مدتی کوتاه توانست بسیاری از مراکز پرورش ماهی را در استان ما و برخی از استان های دیگر در معرض نابودی بکشاند. حالا دیگر بدتر از ویروسی که به جان ماهیان سردآبی افتاده، کم توجهی و بی اعتنایی مسوولان نسبت به موضوع مرگ ماهی هاست، ماهی هایی که در خواب غفلت متصدیان امر به تدریج از بین می روند و به راستی آیا قضیه مرگ ماهی های استان اینقدر پیچیده و مبهم است که نمی توان برای جلوگیری از تدوام آن کاری کرد. برخی از صاحبان پرورش ماهی و کارگران مزارع نیز که بیکار یا ورشکست شده اند، از مشکلات خود می گویند که از سوی هیچ مسوول و ارگانی رسیدگی نمی شود. با توجه به امکانات موجود و از همه مهمتر منابع آبی جهت پرورش ماهی در استان چهارمحال وبختیاری می توان با توسعه این صنعت و درکنار آن صنایع تبدیلی و جانبی به راحتی آمار بیکاران استان را تک رقمی کرد اما این که چرا اقدام عاجلی در خصوص حمایت از پرورش دهندگان ماهی و به ویژه کارگران این عرصه تولیدی صورت نمی پذیرد جای بحث و پرسش فراوان دارد که امیدواریم به زودی شاهد یافتن پاسخی برای سوالاتمان باشیم. البته تنها اقدامی که از سوی سازمان های ذیربط نظیر شیلات و دامپزشکی صورت پذیرفت این بود که دستور دادند حوضچه های پرورش ماهی را خشک کنند اما بازهم پرورش دهندگان ضعیف تر سریعا حوضچه ها را خشک کردند و بعضی ها که اوضاع و احوال مالی بهتری داشتند حاضر نشدند این کار را بکنند و کسی هم نتوانست آنها را مجبور به این کار کند اما آیا چنین اتفاقی برای کشورهای برتر در زمنیه تولید و تکثیر آبزیان نیفتاده است که بتوانیم از تجربیات آنها استفاده کنیم. |