با تلاش و علاقه بزرگ ترین تولید کننده ماهی در برخوار شدم /گ

چهار الی پنج هزار قطعه ماهی تولید می کنیم و با ظرفیتی که هم اکنون داریم، در سطح استان توزیع و فروش ماهی زینتی را انجام می دهیم اما تنها مشکل ما کمبود فضا و مکان است که از مسئولان درخواست تامین یک فضای مناسب را داریم

تنوع در توانایی ها، علایق و استعدادها باعث می شود انسان ها مسیرهای مختلفی را برای زندگی خود انتخاب کنند و این تفاوت در تک تک ابعاد زندگی افراد دیده می شود. انتخاب شغل هم بسته به توانایی ها و استعدادها و علایق افراد متفاوت است، از بقال و آرایشگر گرفته تا دکتر، مهندس و….

محمد حیدریان متولد ۱۳۶۸ در شهر دولت آباد، یکی از جوانان شهرستان برخوار است که از دوران کودکی متوجه علاقه خود به پرورش ماهی شده است و هم اکنون دارای تحصیلات در رشته شیلات و مشغول تولید و پرورش ماهی است.

وی را می توان اولین تولیدکننده و پرورش دهنده ماهی زینتی و در زمان حاضر بزرگ ترین تولید کننده ماهی در شهرستان برخوار نام برد.

*چه شد که به پرورش ماهی رو آوردید؟

از دوران کودکی از پرورش دو ماهی آغاز کردم و تا دوران راهنمایی (۱۴ سالگی) دو شیشه آکواریوم و در دوران دبیرستان نزدیک به ۱۰ الی ۱۵ شیشه آکواریوم در خانه داشتم. بعد از دبیرستان سال ۱۳۸۷ وارد دانشگاه جهاد کشاورزی شده و مقطع کاردانی را گذراندم و مقطع کارشناسی را در گیلان دانشگاه میرزاکوچک خان رشت گذارندم و با اساتید آنجا آشنا شده و سال ۹۱ هم فارغ التحصیل شدم. در ادامه روزانه کارشناسی ارشد پذیرفته شدم اما وارد بازار کار شدم و در حین تحصیل، به کار پرورش ماهی می پرداختم.
سابقه کار من به حدود ۱۸ سال می رسد اما به صورت حرفه ای از سال ۱۳۹۱ کارم را با پرورش ماهی زینتی آغاز کردم، سال ۹۱ به صورت گروهی کار پرورش ماهی را آغاز کردیم، همه اعضای گروه کارشناس شیلات بودیم اما پس از یک سال کار مشترک چندان موفق نبودیم.
پس از مدتی روی پشت بام خانه کار را مجدد آغاز کردم، به گونه ای که استخرهای کوچک ۴۰ سانتی آب ایجاد کردم و به پرورش ماهی زینتی (کوی) پرداختم اما متاسفانه مهرماه و شهریور که هوا رو به سردی رفت ما جایی نداشتیم و تمام سرمایه این چند ماهه از بین رفت.
جا و مکان نداشتیم و از جهاد کشاورزی خواستیم که مکانی را برای ما مهیا کنند که آب و برق و گاز داشته باشد اما نتوانستند برای ما این امکان را فراهم کنند.
ما تخصص داریم اما متاسفانه با مشکل مکان و فضا مواجه هستیم. در برخوار حدود شش نفر فارغ التحصیل رشته شیلات وجود دارد که یا بیکار هستند یا در محیط خانه خود به پرورش محدود ماهی می پردازند، در صورتی که تخصص کافی دارند اما امکانات اولیه را ندارند.

*این رشته علمی در زمینه اشتغال زایی چه میزان مؤثر است؟
هر پنج هزار ماهی کوچک یک نفر می خواهد تا پرورش دهد و اگر ظرفیت این مکان را روی ۱۰۰ هزار متر ببریم شاید ۱۰ نیروی تمام وقت را لازم داشته باشد، اما باز می گویم فضا مشکل و مانع اصلی این رشته شغلی است.
دوستانی داریم با همین تولید ۱۰ الی ۲۰ هزار ماهی تا سه نفر را به صورت مستقیم و دو نفر بازاریاب، اشتغال زایی کرده اند و ما در ماه چهار الی پنج هزار قطعه ماهی تولید می کنیم و با ظرفیتی که هم اکنون داریم، در سطح استان توزیع و فروش ماهی زینتی را انجام می دهیم، اوج فروش ما نیز از مهرماه تا شب عید است.

*بازار هدف شما چیست؟
ماهی سایز ریز یک را به سالن دارها و عمده فروش ها می فروشیم و اگر ماهی را پرورش دهیم و به سایز بازار برسانیم به مغازه ها و خانه هم می توانیم بفروشیم.

*برای شروع کار با چه تعداد آکواریوم و امکاناتی می توان آغاز کرد؟

برای شروع می توان با ۱۰ الی ۲۰ آکواریوم شروع کرد و کم کم کار را افزایش داد. ما از سال ۹۱ تا کنون این چهارمین مکانی است که تغییر داده ایم. بعد از خانه، به نجف آباد رفتیم، مکانی را کرایه کردیم اما به دلیل مسافت طولانی و مشکلات رفت و آمد پرورش ماهی را به دولت آباد منتقل کردم و در این انتقال، دو سوم سرمایه که همان ماهی بود را از دست دادم.
اداره آب نیز به دلیل مشکلات کمبود آب هیچ مجوزی برای پرورش ماهی نمی دهد به جز مشاغل خانگی؛ در حالی که ماهی در آب زندگی می کند و این طور نیست که آب را بخورد و تمام شود. ما شاید با ظرفیت ۱۰۰ هزار قطعه در سال، ماهیانه ۲۰ متر مکعب آب مصرف کنیم در صورتی که یک خانه با چهار نفر، ۳۰ متر مکعب آب مصرف می کند؛ بنا بر این ۲۰ متر مکعب مصرف زیادی نیست.
*آیا این رشته جزء مشاغل خانگی محسوب می شود؟ آیا برای دریافت وام مراجعه کرده اید؟
بله ما توانستیم از سپاه و بسیج سازندگی وام چهار درصد و ۱۸ درصد (۱۰ میلیون تومان) دریافت کنیم. در واقع تنها جایی که کمک کرد، سپاه بود که ما یک وام گرفتیم و کار نجف آباد را آغاز کردیم.
*درخواست خود را از مسئولان شهرستان بفرمایید؟

یکی از موانع ازدواج در برخوار اشتغال و درآمد اولیه است ما جوانان قبل از ازدواج نیاز به وام های کم بهره داریم و برای شروع زندگی نیازمند به حداقل حقوق و درآمد هستیم و باید قبل از زندگی شرایط کار و اشتغال فراهم شود و سپس ازدواج کنیم.
من پول و وام نمی خواهم، درخواست من از جهاد کشاورزی، نماینده مجلس، اداره کار و رفاه این است که به من تسهیلات برای مکان و گرفتن فضا بدهند.
*جهاد کشاورزی تا چه اندازه می تواند در رفع مشکلات شما کمک کند؟

کار مربوط به جهاد کشاورزی می شود اما جهاد کشاورزی استان اصفهان توان و ظرفیت لازم را ندارد؛ چراکه ما دو سال است که پیگیر مکان و فضا برای گسترش کارمان هستیم اما هنوز موفق به دریافت کمکی نشده ایم.
اگر می خواهند بیکاری از شهرستان و شهر ما رخت بر بندد باید خود جوانان دست به کار شوند و در حیطه علاقه و تخصص خودشان تلاش کنند. اما حمایت دولت و مسوولان نیاز است و باید ابزار و امکانات لازم را فراهم کنند یا تسهیلاتی برای اشتغال ایجاد کنند

منبع : صاحب نیوز