خطر تراریخته‌ها کمتر از بحران آب نیست /گ

عضو هیئت رئیسه انجمن ارگانیک ایران و عضو هیئت رئیسه اتحادیه ملی محصولات کشاورزی در مورد مشکلات تولید محصولات تراریخته گفت: «این مشکلات از جانب طرفداران واردات و تولید محصولات تراریخته مغفول مانده و جریانی سازماندهی شده مانع اطلاع‌رسانی حقایق دستکاری ژنتیکی در مقیاس تجاری می‌شود. تولید گیاهان مقاوم به آفات مشکلات زیادی را به همراه داشته است. چون هرگاه گیاهی را به آفت یا آفاتی مقاوم می‌کنیم، آن گیاه به یک کارخانه دائم تولید سم تبدیل می‌شود. در نقطه مقابل آفات هم تدریجا نسبت به دُز سم گیاهی مقاوم شده و بعد از چند نسل کاملا مقاوم می‌شود.»

عمرانی افزود: «کمپانی‌ها در تلاشند تا جهت افزایش دوز تولید سموم توسط گیاه تراریخته تعداد نسخه‌های ژن‌ تولید سم را افزایش دهند یا باکتری‌های جهش‌یافته جدیدی تولید کنند که سموم جهش‌یافته جدیدی تولید شود. متاسفانه یکی از علائم شکست گیاهان دستکاری شده مقاوم به آفات، افزایش بی‌رویه انتقال ژن‌های جهش یافته به گیاهان است.»

عمرانی گفت:‌ «درحال حاضر بیش از 1700 رقم ثبت شده تراریخته وجود دارد که تفاوت آنها در ژن جهش‌یافته مقاومت به آفات یا علف‌کش در گیاهان است. این یعنی یک فاجعه زیست محیطی!»

وی افزود: «بیش از 90 درصد محصولات اکنون حاوی ژن مقاومت به علف‌کش‌ها هستند. کمیته مشترک سازمان جهانی بهداشت و فائو بر مبنای اظهار نظر انجمن بین‌المللی تحقیقات سرطان‌ به این نتیجه رسیده‌اند که علف‌کش‌ غالب در محصولات تراریخته یعنی گلایفوسیت سرطان‌زاست. در حالی که از زمان تجاری شدن محصولات تراریخته در سال 1996 تاکنون مصرف این علف‌کش 15 برابر افزایش یافته است.»

وی تصریح کرد: «این به معنی مخاطرات فراوان سلامت و زیست محیطی است چراکه ماده‌ای که باعث سرطان می‌شود، عامل ایجاد بیماری‌های دیگری مثل آلزایمر،‌ اوتیسم، افزایش سرطان‌های گوارشی و عملکرد منفی غدد بدن می‌شود که افزایش این بیماری‌ها در کشور آمریکا همگام با افزایش تولید محصولات تراریخته رشد معنی‌داری داشته است.»

عضو هیئت مدیره انجمن ارگانیک ایران ادامه داد: «استفاده از علف‌کش‌ها در گیاهان تراریخته مقاوم به علف‌کش، باکتری‌های خاک را از بین می‌برند و روند تجزیه بقایای موجودات و تثبیت کربن و نیتروژن اتمسفری را با مشکل مواجه کرده و خاک را به یک توده فیزیکی بی‌‌خاصیتی تبدیل می‌کند.»

عضو هیئت رئیسه انجمن ارگانیک ایران گفت: «شاید یکی از دلایلی که تولید و واردات محصولات تراریخته، با توجیه کمبود غذای کم‌آبی همراه شده این است که مخاطرات عظیم تراریخته‌ها در برابر بحران آب و گرسنگی کوچک جلوه داده شود. به هر حال اگر صد سال هم بگذرد اول باید دستورالعمل‌ها، آزمایشات و سیستم ارزیابی مخاطرات تدوین شود و نباید عجله کنیم و سلامت مردم و ثبات محیط زیست را فدا کنیم.»

وی ادامه داد: «همه به خوبی واقفند که وضعیت فعلی کشاورزی کشور نتیجه سلسله سوء‌مدیریتها در چند دهه اخیر در عرصه مدیریت منابع آب و خاک و غافل شدن از فناوری‌های بنیادین جهت افزایش بهره‌وری تولید و به حداقل رسانی تخریب محیط زیست است.»

عمرانی گفت: «کشور ما به دلیل فقدان تکنولوژی بذر به جایی رسیده است که از فرانسه بذر گندم وارد می‌کند، در حالیکه گندم خراسان که هم غذا و هم دارو است در معرض انقراض قرار گرفته است. » عمرانی گفت: «در سطح دنیا 99 درصد محصولات تراریخته شامل 4 محصول کشاورزی ذرت، سویا، ‌روغن کلزا و پنبه است. قبلاً مصرف این محصولات در کشور ما زیاد نبوده، اما متاسفانه ذائقه غذایی دنیا را اکنون آمریکا مهندسی می‌کند و دنیا را ذرت و سویاخوار کرده است! درحالی که باید بر جایگزین های داخلی این محصولات تاکید شود و در صورت لزوم واردات، دولت واردکنندگان را ملزم به تامین محصولات از منابع غیر تراریخته کند.»

وی ادامه داد: «باید سیاست‌های هماهنگی را در حوزه تغذیه و سلامت داشته باشیم تا از طریق رسانه‌ها، وزارت بهداشت و کشاورزی مصرف روغن، نمک و شکر در سطح جامعه کم شود. باید واردات دانه‌های روغنی کاهش یابد و همچنین به تولید این محصولات از منابع بومی اتکا کنیم. برای مثال جلبکی به نام گراسیالاریا که در دریای عمان و خلیج فارس وجود دارد، منبع غنی روغن است و علاوه بر آن منبع غذاهای میگو و آبزیان است.»

عضو هیئت مدیره انجمن ارگانیک ایران گفت: «مطابق قانون ایمنی زیستی کشور، صدور مجوز رهاسازی محصولات تغییر یافته ژنتیکی بر عهده سازمان محیط زیست،‌وزارت بهداشت و کشاورزی است و آنها مسئول هستند. اما ناهماهنگی و تناقض‌های در آیین نامه اجرایی و شیوه‌نامه‌های این سازمان‌ها وجود دارد.»

وی افزود: «چنانچه با توجه به تصاویری که از برخی آزمایشات میدانی منتشر شده است، بر خلاف اظهار برخی مدیران، احتیاط ایمنی زیستی رعایت نشده و امکان انتقال گرده و یا حتی بذر گیاهان تراریخته به طبیعت و مزارع اطراف وجود دارد. لذا لازم است سازمان محیط زیست حتی در آزمایشات میدانی و گلخانه ای نیز ورود کرده و ارزیابی مخاطرات را اجرا کند.» عمرانی گفت: «از طرفی دیگر مطابق قانون ثبت ارقام گیاهی در کشور، علاوه بر ارزیابی‌های مندرج در قانون ایمنی زیستی، ارزیابی‌های دیگری نیز مطابق قانون بر عهده وزارت جهاد کشاورزی، وزارت علوم و سازمان محیط زیست نهاده شده است که تاکنون مغفول مانده است.»

عضو هیئت رئیسه انجمن ارگانیک ایران افزود: «بنابر این تا زمانی که گام‌های اساسی جهت تضمین سلامت واردات و تولید این محصولات در کشور مهیا نشده باید هرگونه اقدام عملی در سطح واردات، تولید و توزیع تعلیق شود و مسئولان به واسطه فشار رسانه‌ای مجبور به رهاسازی آن در بازار و مزارع کشور نشوند. امن‌ترین مسیر در جهت تضمین امنیت غذایی و پایداری زیست بوم عمل به سیاست‌های ابلاغی محیط زیست است.»

منبع : سلامت نیوز