تالاب هایی بین المللی یا تله هایی برای نسل کشی؟ /گ

دوشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۶  ۰ نظر   ۱۱۳ بازدید
تالاب هایی بین المللی یا تله هایی برای نسل کشی؟

نسل‌کشی پرندگان مهاجر در استان مازندران علی‌رغم اعتراضات فعالین محیط زیست، انتقادات رسانه‌ها و وعده‌های مدیران ذی‌ربط، همان طور ادامه دارد.

اگر نفع حاصل از صید پرندگان نباشد و به داعیه آن در زمین‌هایمان آب نیندازیم این تالاب‌های بین‌المللی که در کنوانسیون رامسر ثبت شده‌اند از بین می‌روند و پرندگان مهاجر، مکانی برای زمستانگذرانی ندارند.

اما آیا کوره‌راهی که سودجویان به عکس می‌کشند آخرین راه برای جلوگیری از نابود شدن زیستگاهی هست که پرندگان مهاجر برای زمستانگذرانی در کشورمان انتخاب می‌کنند؟ آیا این پرندگان صرفا در حالتی می‌توانند چند ماهی در خاک کشورمان روزگار بگذرانند که اکثر از نیمی از جمعیتشان را به سودجویان پیشکش کنند؟ آیا لازم هست بابت این خرید و فروش خونین، قدردان متخلفان باشیم؟


علیرضا هاشمی، کارشناس ارشد تنوع زیستی به تسنیم می‌گوید: آن چیزی که موردنظر داشته نمی‌شود این هست که نسل‌کشی پرندگان مهاجر بویژه در مازندران به این تالاب‌ها محدود نمی‌شود.

این زیستگاه با اعتبار حالا به جای آنکه تحت کارهای مراقبتی سازمان مراقبت محیط زیست به خوب ترین نحو اداره گردد به قتلگاه پرندگان مهاجر مبدل شده. آیا پناهگاه حیات وحش فریدونکنار هم ملک خصوصی صیادان است؟

آیا پناهگاه حیات وحش فریدونکنار هم ملک خصوصی صیادان است؟ این عضو اتحادیه جهانی مراقبت از طبیعت به استعداد مبدل پناهگاه حیات وحش فریدونکنار، به یک تالاب امن و غنی از پرندگان مهاجر اشاره کرده و می‌گوید: جای تاسف هست که پناهگاه حیات وحش فریدونکنار از انجایی که می‌تواند بدون مداخله سودجویان و با ‌کمترین هزینه‌ای، به تالابی امن برای میزبانی از پرندگان مهاجر مبدل گردد، به دنبال سوء مدیریت‌ها، به بومی برای صید غیرقانونی پرندگان مهاجر مبدل شده و کمی آن‌طرف‌تر، سودجویان به دستاویز آب انداختن در دامگاه‌ها و مراقبت از این اصطلاحا، تالاب‌ها که زیادتر به تله می‌ماند، سرمایه‌های بین‌المللی حیات وحش را از بین ببرند.

وی درکنار خورده گیری از عدم اجرای قانون در مقابل تخلف های صیادان در مازندران می‌گوید: چرا از انجایی که صید دو خوتکا در حاشیه دریاچه هامون به برخورد قانونی با متخلف منتج می‌شود، قتل‌عام انواع گونه‌های پرندگان مهاجر در مازندران بی‌جواب می‌ماند؟ مگر نه اینکه سازمان مراقبت محیط زیست تا اطلاع ثانوی، صید و شکار هرگونه پرنده را به سبب خطر شیوع ویروی آنفلوانزای فوق حاد پرندگان منع شده اعلام کرده است؟ چرا در مازندران، کشتن فله‌ای پرندگان مهاجر، بالاخره امنیت برای متخلف امکان‌پذیر است؟

هاشمی در جواب به این سوال که چرا زمین‌های خصوصی صیادان که حالا قتلگاه پرندگان مهاجر شده، تالاب بین‌المللی شمرده می‌شوند می‌گوید: این محدوده حدود ۱۴ سال پیش در زمینه اجرای طرح بین‌المللی مراقبت از درنای سیبری، مورد توجه مخصوص جای گرفتند و بعنوان زیستگاه کلیدی زمستان گذرانی این پرنده ارائه گردیدند. این طرح برای مراقبت از یازده درنای سیبری باقی‌مانده راه‌اندازی شده بود. در واقعیت، هم‌اکنون نه صرفا درنا رهایی نیافته لکن نسل بسیاری دیگر از پرندگان نیز درخطر هست. متاسفانه ما درحال کشتن عام پرندگانی هستیم که با اهمیت ترین دلیل بین‌المللی شدن این تالاب می باشند.

هر ساله اکثر از نیمی از جمعیت پرندگان مهاجر که استان مازندران بویژه فریدونکنار، سرخرود و ازباران را برای زمستانگذرانی انتخاب می‌کنند از طریق سودجویان با روش‌های غیرقانونی مثل کرس و تورهوایی قتل‌عام می‌شوند

منبع : تسنیم

دیدگاه خود را بیان کنید