همکاران میتوانند از اینجا مشکلات و تنگناهای فعالیت های شیلاتی شخصی و منطقه ای خود را جهت اطلاع مسئولین مربوطه ارسال نمایند
کلیه فعالان شیلاتی از اینجا میتوانند تصاویر و ویدئو های جالب شیلاتی را ارسال کنند که به نام خودشان ثبت و در معرض تماشای همکاران گذاشته شود.
حضور شما در پایگاه اینترنتی ایران آکوا iranaqua.ir
از اینجا رایگان فعالیت های شیلاتی خود را به همکاران و علاقه مندان بیشتر معرفی کنید
کارشناسان و متخصصین محترم علوم شیلاتی از اینجا میتوانند نسبت به معرفی و ارتباط بیشتر با همکاران شیلاتی اقدام کنند
همکاران شیلاتی میتوانند از اینجا اخبار صنف شیلاتی خود را ارسال و منتشر کنند
ایران آکوا iranaqua.ir اولین مرجع ارتباط علمی تجاری خانواده بزرگ شیلات ایران
صنعت آبزیپروری در سراسر جهان در حال گسترش روزافزون است. طی دهه 1990، تولیدات آبزیپروری بیش از سه برابر افزایش داشته است. این گسترش سریع آبزیپروی تأثیراتی بر وضعیت اکولوژی، سلامت بشر و اقتصاد جوامع داشته است. |
ماهی تیلاپیا سومین آبزی پرورشی جهان است که بدلیل خصوصیات مثبت از جمله امکان تطابق با محیط جدید، تولید مثل سریع و رشد مناسب در بیش از 100 کشور جهان به عنوان ماهی پرورشی پذیرفته شده است. ورود تیلاپیا به ایران طی دو سال اخیر از مباحث چالشبرانگیز بین شیلات و محیط زیست بوده است اما، در شروع پرورش تیلاپیا در ایران، لازم است نکات پیشگیریکننده از آسیبهای ناشی از واردات تیلاپیا مورد توجه قرار گیرد. به گفتهی مدیر امور شیلات و آبزیان سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی، زادگاه اصلی این ماهی آفریقا و شرق مدیترانه است. در میان انواع تیلاپیا، ساروترودون و اوروکرومیس بیشتر از لحاظ تجاری اهمیت دارند. همچنین هیبریدهای جنسهای مختلف تیلاپیا سازگار با مناطق مختلف پرورش نیز تولید شدهاند که از لحاظ رشد یا مقاومت به سرما مناسب هستند |
حسن اکبری به گونههای مهم تیلاپیا از قبیل (تیلاپیای آبی) که نسبت به سرما مقاوم بوده و تحمل شوری بالایی دارد، اشاره کرد.
مدیر امور شیلات و آبزیان جهاد کشاورزی استان با اشاره به رفتار تغذیهای ماهی تیلاپیا خاطرنشان کرد: تیلاپیا یک ماهی همهچیزخوار بوده و از سطوح مختلف غذایی استفاده میکند. بیشتر فیلترفیدر بوده و مواد غذایی موجود در آب را که شامل فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون است، فیلتر میکند و به نوعی با پالایش موادغذایی موجود در محیط، موادغذایی مورد نیاز خود را تأمین میکند. اکبری تصریح کرد: پروتئین این ماهی 15 الی 30 درصد و سرشار از انرژی است. وی با اشاره به تحمل این ماهی نسبت به سرما گفت: تیلاپیا جزو ماهیان گرمابی است، ولی دامنه تحمل به سرمای خوبی دارد، بویژه تیلاپیای آبی مقاومت بیشتری نسبت به سرما داشته و در دمای 16 الی 32 درجه تحمل و رشد خوبی دارد. اکبری توجه به روشهای پرورش این ماهی را مهم تلقی و تأکید کرد: این ماهی را در استخرهای خاکی، مخازن فایبرگلاس یا تانکهای آب پرورش میدهند. وی ادامه داد: استخرهای خاکی دارای طول زیاد و عرض کم هستند و غذادهی و پرورش این ماهی در آنها بصورت دستی به راحتی امکانپذیر است. اکبری به تأثیرات اقتصادی و اجتماعی پرورش تیلاپیا اشاره کرد و گفت: امروزه ماهی تیلاپیا بعد از کپورماهیان و آزادماهیان، جایگاه سوم را در آبزیپروری به خود اختصاص داده و در بیش از 100 کشور جهان پرورش داده میشود. به گزارش ایسنا، مؤسسه تحقیقات شیلات ایران و ایستگاه تحقیقات آبهای شور داخلی بافق یزد، پروژه تحقیقاتی بررسی اقتصادی پرورش ماهیان تیلاپیا در ایران را به عنوان یکی از زیرپروژههای طرح جامع معرفی ماهی تیلاپیا به مناطق مرکزی کشور در دست کار دارند، محسوب میشود. در این پروِژه تحقیقاتی، گونه غیربومی تیلاپیا در دو تیپ قرمز و سیاه، در سال 1387 از کشور اندونزی برای تحقیقات به ایستگاه تحقیقاتی شهرستان بافق وارد شد. تیلاپیا به عنوان گونه غیر بومی در 90 کشور جهان معرفی شده است مدیرکل محیط زیست استان مرکزی درخصوص طرح ارزیابی زیستمحیطی این ماهی در بافق یزد تصریح کرد: اجرای طرح در قالب یک پایلوت مختص استخرهای پرورش تیلاپیا در مناطق حاشیه کویری با پارامترهای اقتصادی( شامل هزینه های سرمایهای و هزینههای جاری) پیشنهاد شده است و پرورش این ماهی در مناطقی که دارای آب شور هستند از قبیل استانهای مرکزی، قم، سمنان، تهران، یزد و کرمان در حال بررسی است. امیر انصاری در ادامه خاطرنشان کرد: تقریباً قبل از معرفی تیلاپیا، بررسی روی آن انجام نشده است، در عوض در بیشتر موارد، ارزیابیها بعد از معرفی آن صورت پذیرفته است. با توجه به اینکه جبران تأثیرات سوء معرفی تیلاپیا در زیستگاه جدید بسیار سخت خواهد بود، باید قبل از هر معرفی یا انتقال تیلاپیا مطالعات دقیق و محتاطانهای صورت پذیرد و سازوکارهای مدیریتی مناسب در خصوص پرورش این ماهی در نظر گرفته شود. وی ادامه داد: فعالیتهای تحقیقاتی در مورد این گونه ماهی بر عهده مرکز بافق است. بعد از اعلام نتایج مثبت این مرکز در حوزه پرورش، رهاسازی و معرفی این ماهی و همچنین رفع دغدغههای زیستمحیطی مربوط به آن میتوان در مورد تکثیر و پرورش این ماهی با شیلات همکاری کرد. انصاری گفت: تیلاپیا به عنوان گونه غیر بومی در حدود 90 کشور جهان معرفی شده است. میدانیم که تیلاپیا توانسته در بیشتر این زیستگاههای جدید تولید مثل کرده و گسترش پیدا کند. این مقام مسئول با توجه به تأثیر تیلاپیا روی آبزیان بومی افزود: تأثیرات معرفی تیلاپیا روی ماهیان بومی بر حسب گونه و گستره جغرافیایی متفاوت است. تیلاپیاهای معرفی شده به راحتی با زیستگاههای جدید منطبق میشوند، در حالی که گونههای بومی تحت فشار تغییرات محیطی و رقابت با گونههای وارداتی قرار میگیرند. تیلاپیا را میتوان در سیستم مداربسته پرورش داد کارشناسان معتقدند، هدف کلی در یک سیستم مداربسته پرورش آبزیان استفاده مجدد از آب و افزایش تراکم ماهی در استخرهای پرورشی است. طبق محاسبات انجام شده، با احیای مجدد آب و ایجاد شرایط زیست مناسب در استخرها با تراکم بالا، میتوان مصرف آب را تا حدی کاهش داد که این مهم خود در پرورش و فراگیر کردن این روش تولید ماهی در مزارعی که آب و زمین مختصری دارند، تحول به وجود میآورد. به گزارش ایسنا، محمدرضا داوری دکترای اکولوژی زراعی به روش کشاورزی آکواپونیک که عبارت از ترکیب روش کشاورزی هیدروپونیک و آبزیپروری در یک سیستم مداربسته است اشاره کرد و افزود: هنگامی که در سیستمهای مدار باز آب کافی با کیفیت مناسب و دمای ثابت در دسترس نبوده یا فراهم کردن آن از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نباشد، استفاده از سیستمهای مداربسته ضروری است. وی اضافه کرد: مواد زائد تولید شده توسط ماهی پرورشی از جمله ماهی تیلاپیا در روش آکواپونیک به مصرف گیاه میرسد، در این حال باکتریهای ساکن شن و در ارتباط با ریشه گیاه نقش مهمی در حذف این مواد غذایی زائد دارند، این بدان معناست که گیاهان با حذف مواد زائد حاصل از پرورش ماهی، نقش یک فیلتر را بازی کرده و افزایش کیفیت آب مورد استفاده پرورش ماهی را ممکن میکنند. داوری به پرورش میگو و یک نوع جلبک در استخرهای پرورش ماهی تیلاپیا اشاره کرد و گفت: این امر افزایش تنوع زیستی موجودات زنده و بالا رفتن عملکرد گلخانه و مراکز پرورش ماهی را به دنبال دارد. به گزارش ایسنا، به نظر میرسد پرورش این نوع ماهی با توجه به ارزش اقتصادی بالا در دنیا، تأمین پروتئین غذایی، صادرات، اشتغال و ارزآوری را به همراه دارد که البته باید با ملاحظات زیستمحیطی انجام شود تا امنیت ماهیان بومی در معرض خطر قرار نگیرد |