سایه دلالی بر صنعت پرورش میگو /گ

سه‌شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۳  ۰ نظر   ۹۰ بازدید

سایه دلالی بر صنعت پرورش میگو
با گذشت یک ماه از زمان برداشت میگو از مزارع پرورش میگو در میناب، نبود مشتری و بازار مناسب برای صادرات و جولان دلالان فرصت طلب، برداشت از این مزارع را به تعویق انداخته است.
شهرستان میناب به عنوان قطب مهم در صنایع شیلات هرمزگان و حتی کشور بویژه در صنعت پرورش میگو شناخته می شود. اولین سایت پرورش میگو در زمینی به مساحت ۶۰ هکتار در سال ۱۳۸۷ در روستای کلاهی در قالب دو سایت بزرگ پرورش میگو به نامهای سایت تیاب جنوبی و سایت تیاب شمالی با ظرفیت چهار‌ هزار و ۵۰۰ تن تولید میگو آغاز به فعالیت کرد.
شهرستان میناب به عنوان یکی از شهرستانهای صادر کننده میگو در کشور مطرح است که از این رهگذر موجبات ایجاد اشتغال و رفع محرومیت را داشته است.

از طرفی این صنعت نو پا در صنعت شیلات توانسته به کمک مردم این شهر بیاید و بسیاری از مشکلات فعلی مردم این شهرستان در زمینه های اشتغال و توسعه سواحل جنوبی را تا حدودی برطرف کند و می توان صنعت پرورش میگو در این شهرستان را به عنوان یکی از سرمایه های اصلی به حساب آورد.

میناب با دارا بودن ۶۰ هکتار زمین مزرعه پرورشی میگو سالانه چهار هزار ۵۰۰تن میگو پرورشی تولید می کند، این میزان حدود ۳۰ درصد از کل میگو پرورشی کشور است که میزان تولید در کشور نزدیک به ۱۲ هزار تن است. چند سالی هست که تولید میگوی پرورشی در میناب توجیه اقتصادی بالای داشته و میگو پرورشی این شهرستان به کشورهای امارات متحده عربی و بازار های آسیایی و اروپایی صادر می شود. اما بدلیل نداشتن نظارت بر صادرات میگو پرورشی از ایران پای دلالان هم به این بازار باز شد و دلالان، میگوهای سایت های پرورشی در کلاهی میناب را با قیمت پایین خریداری و چندین برابر در بازارهای داخلی و خارجی حتی با نام میگوی امارات به فروش می رسانند.

در سال های آغازین شروع فعالیت پروژه پرورش میگو در کلاهی میناب سرمایه گذاران این صنعت به دلیل نوپا بودن این شیوه تولید میگو و نبود برنامه و عدم حمایت از سوی دولت با مشکلات زیادی روبرو بودند. بسیاری از پروش دهندگان میگو به بانکها بدهکار شدند و مجبور به فروش و اجاره دادن استخرهای پرورش میگو شدند. این در حالی بود که اگر در ابتدای آغاز طرح با برنامه و حمایت دولت پروژه ها شکل می گرفت امروز شاهد رقابت بسیار نزدیک با کشورهای تولید کننده میگو پرورشی از قبیل چین، تایلند، هند و مالزی و دیگر کشورها بودیم.

در کنار مشکلات بانکی و بدهی های سنگین پرورش دهندگان میگو، نبود فراوری و بسته بندی توان رقابت را از صادر کننده های مینابی در بازارها جهانی گرفته است و عدم وجود بسترهای مناسب صادرات میگو در میناب عرصه را برای دلالان میگو باز کرده تا با خرید ارزان از پرورش دهنده و فروش در بازارهای امارات؛ میگوی با کیفیت ایرانی را با بسته بندی اماراتی در بازارهای اروپایی مشاهده کنیم.

حمایت همه جانبه از توسعه و گستردگی فعالیت های مزارع پرورش میگو و سوق دادن سرمایه گذاران و جذب سرمایه گذار به این سمت و حمایت از سوی دولت می تواند در بحث اشتغال، صادرات و تولید برای شهرستان میناب تاثیرگذار باشد. نبود یک سیستم مناسب و تصمیم گیری کارآمد موجب شده این صنعت دستخوش تصمیم های فردی و سلیقه ای قرار گیرد و در سال کاری ۹۳ مزارع پرورش میگو با مشکلاتی نظیر نبود مشتری، رکود بازار فروش، عدم صادرات و افت قیمت روبرو باشد تا سایه مشکلات را بر روی استخرهای پرورش میگو در کلاهی میناب انداخته شود و اینجا چشم مزرعه داران به سوی حمایت های دولت باشد.

سال گذشته صادرات و نرخ میگو در میناب از وضع مناسبی برخوردار بوده است به گونه ای که خیلی از سرمایه گذاران را به سمت خود کشاند و حاضر بودند که در زمینه پرورش میگو و توسعه و تولید میگو سرمایه گذاری کنند.

یک ماهی است که از فصل برداشت میگو از مزارع پرورش میگو در میناب گذشته اما نبود مشتری، نبود بازار مناسب برای صادرات و پایین بودن قیمت میگو و محدویت مصرف در بازار داخلی باعث نگرانی مزرعه داران میگو و صادر کنندگان این صنعت شده است.

رئیس شیلات میناب در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: سال گذشته وجود بیماری در مجتمع های پرورش میگو کشورهای چین، هند، تایلند و مالزی منجر به پایین آمدن تولیدات این کشورها شد و همین هم باعث شد در این فاصله زمانی تولیدکنندگان میگو در ایران بتوانند میگو را با قیمت بالاتری عرضه کنند.

خلیل حیدری با بیان اینکه بازارهای جهانی قیمت میگو پرورشی را مشخص می کنند اظهارداشت: کشورهای آسیایی که رتبه اول جهانی تولید میگو را در دست دارند سال گذشته با رفع مشکلات تولید و بیماری ها توانسته اند امسال قبل از ورود میگوی پرورشی ایران به بازار تولیدات را وارد بازارهای جهانی کنند و عرصه را برای وارد شدن میگوی ایران تنگ کنند.

حیدری وانامی را بهترین گونه میگوی پرورشی در میناب ذکر کرد و افزود: این نوع میگو نسبت به ۵ گونه میگو موجود در ایران از رشد بیشتری برخوردار است.

وی یکی از دلایل کاهش قیمت میگو را تولید بالای میگو در کشورهای آسیایی دانست و افزود: اکنون بازارهای جهانی با میگو کوچک از کشور چین اشباء شده است و اینکه دیگرمشتری برای بازار ایران نمانده است.

حیدری صادر کنندگان تولید میگو میناب را سردخانه داران عنوان کرد و گفت: بعضی از این پرورش دهندگان به امید قیمت بالاتری تا کنون میگوی خود را برداشت نکردند.

وی با تاکید به مزارعه داران پرورش میگو در میناب گفت: برداشت میگو از مزارعه را انجام دهند زیرا احتمال سرمازدگی مزرعه میگو آنها نیز تهدید می کند و از طرفی احتمال بالا رفتن قیمت هم کم است.

حیدری به برنامه های توسعه مزارعه پرورش میگو در میناب و چند شهر دیگر استان هم اشاره ای کرد و افزود: با توجه به اینکه سرمایه گذاران از احداث سایت های پرورش میگو استقبال کرده اند شیلات در چند روستای میناب اقدام به احداث سایتهای پرورش میگو نموده است که به زودی فعال می شوند.

رئیس شیلات میناب عنوان کرد : اکنون ۱۲ هزار تن میگو در کل کشور در مزارعه پرورش میگوی پرورشی تولید می شود که سهم شهرستان میناب از این تولید چهار و نیم تن بوده که به زودی با سرمایه گذاری بخش خصوصی این میزان به ده هزار تن در این شهرستان می رسد.

رئیس شیلات میناب با بیان اینکه صنعت پرورش میگو در شهرستان میناب می تواند شهرستان میناب از بن بست خارج کرده و به یک شهرستان توسعه یافته تبدیل کند گفت: بیش از دو هزار نفر به صورت مستقیم و بیش از شش هزار نفر به صورت غیر مستقیم در صنعت پرورش میگو اشتغال ایجاد شده است.

حیدری با تاکید به اینکه اگر صنعت پرورش میگو در میناب جدی گرفته شود میناب آباد می شود، افزود: شیلات معتقد است که این صنعت نوپا می تواند میناب را به توسعه مد نظر برساند.

غلامعلی رحیمی یکی از تولیدکنندگان میگو در کلاهی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به مشکل خرید لارو میگو برای تولید کنندگان، گفت: با وجود اینکه شهرستان میناب قطب پرورش میگو در ایران است اما شرکت های تکثیر میگو کم است و قیمت لارو سال به سال بالاتر می رود.

رحیمی به یکی دیگر از مشکلات مزرعه داران پرورش میگو اشاره کرد و افزود: تعرفه هزینه برق برای این شرکتها بسیار بالا است و دولت باید در این موضوع تجدید نظر نماید که فشاری مضاعفی به پرورش دهندگان وارد نشود.

وی در ادامه گفت: بیشترین هزینه که یک پرورش دهنده میگو متحمل می شود غذای میگو است که هر ساله نزدیک به چند تن غذا میگوهای یک استخر است.

وی با بیان اینکه یک پرورش دهنده هر ساله با دغدغه اینکه هزینه های کرده را از دست بدهد مواجه است، گفت: اگر از فروش محصول خود در آخر فصل مطمئن باشیم در طول سال با دل و جان کار می کنیم.
منبع: مهر

دیدگاه خود را بیان کنید