نفس به شماره افتاده رودخانه ها از پساب های صنعتی /گ

ورود پساب صنعتی و فاضلاب شهری به رودخانه، علاوه بر به خطر انداختن سلامت ساکنان حاشیه رودخانه ها، بدلیل وجود مواد شیمیایی، یک فاجعه زیست محیطی محسوب می شود که با تغییر قدرت اسیدی آب، باعث مرگ آبزیان و گونه های گیاهی می شود

رودخانه گنگ (Ganges River) دچار یک پارادوکس شده است: رودخانه ای مقدس برای هندوها (برای انجام مراسم مذهبی) و تأمین کننده آب آشامیدنی بیش از 400 میلیون نفر از ساکنان شهرهای پرجمعیت شبه قاره هند که این روزها با آلودگی بسیار شدیدی دست و پنجه نرم می کند.

رود گنگ - طولانی ترین رود هند - از هیمالیا سرچشمه گرفته و به عنوان رود ملی هند شناخته می شود. باتوجه به بروز مشکلات زیست محیطی شدید در حاشیه این رودخانه، نارندرا مودی، نخست وزیر هند سال 2015 بودجه 3 میلیارد دلار برای پاکسازی گنگ در نظر گرفت.

اما رویترز در گزارش اخیر خود از وضعیت اسفبار این رودخانه و هزینه شدن کمتر از یک چهارم این بودجه خبر می دهد.

وضعیت رودخانه گنگ هر روز درحال وخیم تر شدن است. فاضلاب شهری، پساب و مواد شیمیایی کارخانه ها مستقیما بداخل رودخانه ای ریخته می شود که آب شرب میلیون ها نفر را تأمین می کند. درعین حال، این رودخانه محلی برای حمام کردن، شستن ظروف و لباس، و مکان مورد توجه هندوها برای انجام مراسم مذهبی (غسل) است.

دولت مودی آغاز سال 2018 را به عنوان زمان آغاز برنامه ارتقاء کیفیت آب رودخانه گنگ تعیین کرده است، اما به نظر می رسد امید چندانی به بهبود وضعیت این رودخانه در آینده نزدیک وجود ندارد.

تا زمانی که از ورود فاضلاب شهری و پساب کارخانه ها به داخل رودخانه جلوگیری نشود؛ حمام کردن، شستن ظروف و لباس در حاشیه رودخانه ممنوع نگردد؛ مرده ها در رودخانه رها نشوند، سلامت میلیون ها هندی که در اطراف رودخانه ساکن بوده و از آب آلوده آن استفاده می کنند، در معرض تهدید جدی خواهد بود.

وضع بحرانی کارون، شاهرگ زندگی خوزستان

حال و روز این روزهای کارون - بزرگترین و زیباترین رودخانه ایران - نیز چندان خوش نیست. رودخانه کارون به طول 950 کیلومتر، طولانی‌ترین رودخانه ایران است.

اما امروز دیگر خبری از کارون پرصلابت و با شکوه نیست. کارون این روزها در وضعیت اسفباری به سر می برد و پساب کارخانه ها و فاضلاب شهری و بیمارستانی به این رودخانه ریخته می‌ شود.

آب آشامیدنی کلانشهر اهواز و شهرهای دیگری استان از رودخانه کارون تامین می ‌شود و ورود پساب ها، سلامت مردم را تهدید می کند.

محمود محمودیان، استاد دانشگاه آزاد شوشتر، در نشست تخصصی بررسی راه‌ های برون‌رفت از مرگ کارون (دی ماه 96) تأکید کرد: در حال حاضر شرایط رودخانه کارون با حدود 20 سال پیش به ‌هیچ‌عنوان قابل ‌مقایسه نیست. راه‌حل برون‌رفت از وضع موجود این است که نگذاریم هیچ‌ گونه آلایندگی وارد کارون شود و از سویی دیگر، مانع از ورود پساب کارخانه‌ ها و فاضلاب به این رودخانه شویم.

غلامرضا شریعتی، استاندار خوزستان نیز اوایل بهمن ماه جاری، از به خطر افتادن سلامت مردم به علت آلودگی رودخانه کارون - محل تأمین آب شرب استان - خبر داد. سهم آلاینده‌های به ترتیب مربوط به سه بخش کشاورزی (۴۸ درصد)، فاضلاب‌ های شهری (۲۷ درصد) و صنعت (۲۳ درصد) است.

باید دید که مسئولان چه اقدام موثری برای نجات کارون، بزرگترین رودخانه ایران، انجام خواهند داد تا سرنوشت زاینده رود و دریاچه ارومیه بار دیگر تکرار نشود.

منبع : سینا پرس